Vísir - 22.08.1970, Blaðsíða 3

•/ISIR . Laugardagur 22. ágúst 1970.
cJWeð á nótunum
Sætí Gumrnrs Jökuls er
skipuB fyrrum Óðmunni
— Olafur Garðarsson ráðinn trommuleikari TRUBROTS
Nýr trommuileikari hefur ver
ið ráðinn 1 staðinn fyrir Gunnar
Jökul í Trúbrot, það er Ólafur
Garðarsson, sem síðast var með
limur hljómsveitarinnar Tilveru.
Ólafur hefur vakið allmikla at-
hygli fyrir leik sinn síöan hann
kom fram með Óðmönnum fyrir
rúmu ári og hafa margic oröið
tll að lofa leikni hans við tromm
mnar.
Þeir félagar voru að æfa inni
í Las Vegas er ég rabbaði statt
lega við þá.
— Mér lízt mjög vel á hann,
sagði Gunnar Þórðarson, er ég
rabbaöi einsílega við hann, —
Óli er mjög ábiugasamur og þaö
lofar vissuilega góðu um fram-
haldið. Hann er rétt nýbyrjað
ur að æfa með okkur, þannig,
að það er engin heridarmynd
komin á hljómsiveitina ennþá,
ég reikna með að það taki u.þ.b.
þrjár vikur að aafa okkur saman
á meðan ætlum við að koma eins
Mtið fram og mögulegt er, a.m.k.
fyrstu vákuna.
— Hvemig ætlið þið að
byggja npp lagaprógrammið?
— Það er setlunin að taka
þeíta ððrum tökum en við höf
um gert hingað tffl. Við skiptum
prógramminu í tvo hluta, í fyrri
hfatanum verðum við eingöngu
mieð órafmögnuð hljóðfæri, svo
BREZKT-ÍSL. FESTIVAL
sem kassagJtara, bongó og Q.
Síðari hfati prógrammsins verð
ur aftur fluttur á venjulegan
hátt.Við ætlum að reyna aðvera
með eins mikið af eigin útsetn-
ingum og við getum en það verð
ur þó eitthvað takmarkað til að
byrja með, en það fer því fjarri,
að HHjómamenningim sé að
ganga aiftur hjá okkur I Trú-
broti.
UMSJON
BENEDIKT
VIGGÓSSON
Ólafur Garðarsson var greini
lega mjög ánægður með að vera
kominn í Trúbrot, og sagðist
mundu reyna að gera sitt bezta
annað hefði hann ekki að segja
um þetta mál að svo stöddu.
Trúbrot mun leika fyrir Kefl-
vlkinga í kvöid £ Stapanum, en
annað kvöld verða þeir í höfuð
borginni og skemmta gestum
Glaumbæjár og auðvitað með
hinn nýja trommuleikara.
I \7j
POP-FESTIVAL >70
LP. Otg. Tónaútgáfan.
Fyrsta slenzka pop-festival
píatan er komin á markaðinn,
en því miður stendur hún ekki
undir nafninu. Að því liggja ýms
ar ástæður. Fyrst er að nefna,
að engin af ofckar þekktustu
hljómsveitum er meðal flytj-
enda og til að bæta gráu ofan á
svart er eimungis ein af þeim
sex bljómsveitum, sem á plöt-
noni eru, starfandi um þessar
mundir en þaö eru Pónik og
Einar.
Þá eru sex laganna flutt með
brezku Mjómsveitariiði þeitita
er fcvteiælaiaust vandaðasti hfati
plötunnac, en slíkur innfluttur
undirleikur á vart heima á fel.
pop-festival plötu. Ef rétt er aö
farið á slík hljómpiata að sýna
þverskurðinn á Islenzkri pop
hljómlist án utanaðkomandi að-
stoðar. Þá oricar það mjög tvf-
mælis að engin stúlka skuli vera
meðal söngvaranna.
Tvær af þessum sex hljóm-
sveitum hafa allmikla sérstöðu,
Engilbert Jensen lætur nú
heyrs sér á ný á hljóm-
plötumarkaðnum eftir nokk-
urt hlé.
en það eru „Blues company" og
„Super session", en hvorug hef
ur starfað eins og venjulegar
„dansiballa Mjömsveitir". Eins
og nafnið gefur til kynna hefur
Blues company sérhæft sig f
kynningu á bfaes tónJist, lagið
sem þeir flytja er eftir fcvo með
ltonina f „companifmu“ Magnús
Eiciífcsson og Erlend Svavarsson.
„Tilbrigði um rafimagns orgel
no. 1“ nefna þeir lagið, en
reyndar heyrist ekkert i slí'ku
h’Ijóðfæri £ laginu, hvort siem
það er upptökugalli eða ekki.
Þefcta „ti'lbrigði" er hið áheyrileg
asta, og útsetningin sérstaklega
skemmtilega útifærð, þar eru
Másarar í fararbroddi, en snilld
ariegur giStarieikur Magnúsar
fléttast þar inn í. Söngurinn er
ekki ýkja beysinn, en þá rödd
á Erlendur Svavarsson. Textinn
er eftir Erlend, hann fjallar um
geimferöir og kvennafar.
„Super session", er Mjóm-
sveit. sem samanstendur af ýms
um hljóöfæraleikurum en þetta
„session" skapaðist gagngert fcil
aö flytja „Sunny" inn á þessa
plötu, en þetta er eina lagið sem
flufct er án söngs. Það hafa auð
heyrilega valizt mjög hæfir tón
listanmenn í þessa hljómsveit,
enda flutningurinn hinn vand-
aöasti. „Mundu þá mig“ flytja
Pónik ag Einar og hafa sér til
fultingis al'lviðamikið lið hljóð
færaleikara og er heildarúfcköm
an hin hagstæðasta. Einar JúM
usson er mjög hæfur söngvari
og túlkun hans á þessu lagi er
hin vandaðasta. Textinn er eftir
Ómar Ragnarsson.
„Vonleysi", þetta er allfram-
bærilegt lag etftir Magnús Kjart
ansson, flutt af Júdasi, hljóm-
sveitin gerir laginu veruleg góð
skil, en Magnús ris greinilega
ekki undir söngnum. Textinn er
eftir Þorstein Eggertsson.
Heiðursmenn hafa sér til að
stoðar sveit strengja- og Mást
urshljóðfæraleikara, þeir flytja
lag eftir Þóri Baldursson, sem
er rétt í meðallagi gott. Þegar
maður hlustar á Þóri hefur mað
ur það mjög á tilfinningunni að
hann njóti sin fyrst og fremst i
túikun þjóðlaga.
Textinn er eftir Þorstein Egg-
ertsson og er hin prýðilegasta
samsetning.
„Þú gafst mér svo mikla
gleði" syngur Guðmundur Hauk
ur með Dumbó sextett. Þetta
lag er uppíhaffiega flutt ati:
„Blood, sveat and tears“. Plutn
ingur Dumbó er virkilega á-
nægjulegur, enda er þefcta lag
við þeirra hagfi þar sem aðad-
máfctarstoðir sexfcettsins, saxó-
fónamir, fá að njóta sín 1 rik-
um mæli. Guðmundur Haukur
gerir laginu sérstafclega góð skil
þetfca er það fyrsta sem heyrist
frá honum á Mjómpíötu og verö
ur ekfci annað sagt en þessi byrj
un lofi góðu.
Textinn er eftir Ómar Ragn
ansson og fellur ákafflega ved að
laginu.
Þar með er framleg íslenzku
hljómsveitanna upp talið, snú-
um okkur þá að brezk-ísl. flutn
ingnum. Þar er Björgvin Hall-
dórsson fremstur í ffiokki.
„Komdu í kvödd“ er heitið á lag
inu, sem hann fflytur, Björgvin
hiefur skýra og þrófctmikla rödd
sem hann beitir af smekkvisi í
þessu lagi. Tvær raddir úr Ævin
týri eru honum til aðstoðar, en
fciildegg þeirra lætur illa I eyrum.
. Texitinn er í hefðbundnum óska
lagastfl, höfundurinn er Birgir
Marinósson.
„Tid bafsins". hér er Guð-
mundur Haufcur affcur á ferð,
hann gerjr laginu allþokkaleg
skid. Textinn er eftir Ómar
Ragnarsson og er prýðisvel gerð
ur.
„Kanntu að læöast“, er sung
ið af Jónasi R. Jónssyni, þeim
hinum sama Jónasi, sem söng
„Slappaðu af“ inn áhljómplötu
og frægt varð að endemum.
En Jónas er orðinn reynslunni
rikari, hann syngur þetta lag
með miiklum ágætum, raddbeit-
ingin er lipurleg og skýr hann
leggur sig auðheyrilega i líma
við að gefa texitanum lif, en þar
er hann ekki öfundsverður því
að þessi ballsaga Birgis Marinós
sonar er alis ekki nægilega fynd
in til að hitta í mark, fyrir ut
an það að vera ekki í takt við
tímann.
„Heimurinn okkar“, Engilbert
Jensen hefur oft fengið lof fyr-
ir söng sinn á hljómplötum, en
túilkun hans á þessu lagi stend
ur flestu því framar. Hann held
ur sig innan síns raddsviðs og
syngur lagið aðdáanlega vel.
Textinn er eftir Jóhönnu G. Eri-
ingsson og er Mnn forvitnileg-
asti.
Ólafur Garðarsson vakti fyrst verulega athygli á sér, þegar
hann kom fyrst fram með Óðmönnum, er sú hljómsveit var
endurvakin fyrir rúmu ári.
„Ast við fyrsfcu sýn“, það hafa
aldeilis orðið endaskipti á undir
leilkurunum hjá Bjarka, sem til
þessa hefur notið aðstoðar frá
Pódó. Flutningur Bjarka á þessu
lagi sannar alláþreifanlega, að
hann er vaxandi söngvari, hann
nýtur sín einkar vel í þessu
lagi með brezka liðsafnaðinn að
bafci sér. Textinn er eftir Magn
ús Benedikfcsson og er nauða-
ömerkilegur.
„Takmörk" þetta lag á á'kaf-
lega vel við Rúnar Júlíusson og
textinn einnig, sem er sá bezti
á plötunni, en hann er eftir
Rúnar og Þorstein. Söngur Rún
ars * þessu lagi er eitt hið bezta
sem ég hef heyrt frá honum á
hljómplöfcu. íslenzki þátturinn £
hljóðritun þessarar Mjómplötu
er ákaflega misjafn, sumt er
furðu gott en annað mjög miður
vel unnið.
Eins og ég rakti í síðasta
þætti er plötuums-lagið afar
vandað og smekklegt. Það er
ýmsum vandkvæðum bundið að
gefa út frambærilega pop-festi
val plötu en þó að þessi plata
sé að mörgu leyti eiguleg, þá
vantar mikið þegar Trúbrot,
Náttúra, Óðmenn og Ævintýri,
svo tekin séu dæmi, eru ekki
á meðal fflytjenda.
Rúnar Júlíusson syngur f
fyrsta sinn á hljómplötu án ^
Trúbrots.