Vísir - 28.08.1970, Page 1

Valdi Nauthólsvík þótt
bannað væri að synda þar
• Óvenju gróf haustrigning
f gærkvöldi hamlaöi því ekki
að Rauðu örvarnar héldu flug
sýninguna fyrir Reykvíkinga.
Þeir gerðu jafnvel meira, en
búizt var við, sýning þeirra
var „góðveðurssýning" af
fullri lengd.
• Óhætt mun að fullyrða að
Reykvíkingar hafi flykkzt út
á götur borgarinnar tugþús-
undum saman, ýmist vel varð
tr gegn rigningunni eða jafn
vel sportklæddir.
Jaifnvel á Laugardalsvellin-
um, þar sem spennandi teíkur
fór fram í 1. deildinni, sneru
menn öfugt úti í hliðum stúk-
cmnar og horfðu í vesturátt tiil
m-+ bls. 10.
Gódvidrissýnmg i
hnustrigningunni
örvarnar flugu i
húsgörðum Reykv'ikinga
Flugmenn Rauðu örvanna létu haustveðrið ekki á sig fá, þegar á
reyndi, heldur sýndu eins og á góðviðrisdegi.
Islendingarnir sögðu
allir upp hjá Luxair
• íslenzku piltamir sem
réðu sig í sumar í vinnu hjá
Luxair í Luxemburg hafa nú
sagt upp vinnu sinni og eru
flestir komnir heim, einum
mánuði fyrr en áætlað var.
Ástæðan fyrir þessum fyrir
varalausu uppsögnum pilt-
anna eru þær, að einum
þeirra var sagt upp vinnu
einn daginn fyrir litlar eða
engar sakir að þeirra sögn.
Tóku þá íslenzku piltarnir sig
til og sögðu ailir upp.
Piltamir, sem þarna unnu
voru flestir námsmenn, tíu
saman. Komu sumir heim í
gær, en aðrir fóru til Kaup-
mannahafnar í leiðinni og eru
væntanlegir á næstunni.
Ástæðan fyrir uppsögn þessa
eina, var sú að hann var svo
óheppinn að mæta einum af
„bossunum“ þegar hann ætlaði
að koma fötum sínum heim í
skála og hafði tii þess skroppið
frá vinnunni. En heitt var í
veðri og ætlaðj hann að vinna
fá'klæddur úti við. Yfirmaður-
inn hélt að þarna væri um
vinnusvik að ræða og rak pi'lt
inn á stundinni.
Piltamir voru ráðnir í þessa
vinnu fyrir milligöngu Loftleiða
og áttu að vera út september,
eða þar til stólar hæfust í
haust. —JH
Það voru aðeins 3 metrar á milli þotanna, þegar þær mættust
nokkrar mannliæðir ofan mannfjöldans.
uu. árg. — Föstudagur 28. ágúst 1970. — 194. tbl.

segir fallhlifarstökkvarinn, er strákar i Siglingaklúbbi Kópavogsfiskuðu upp
„Ekki get ég nú sagt, að ég
hafi orðið skelkaður, þegar ég
sá hvert stefndi“, svaraði Þórð
ur Eiríksson, við blaðamann Vís-
is í morgun, varðandi það óhapp
á flugsýningunni í gærkvöldi, er
Réttur settur i Mývatnssveit á mánudag:
Þarf að leiða 150 menn fyrir rétt?
— Deilan er hlaðin dynamiti
□ És reikna með. að ur Gauti Kristjánsson,
byrja rannsókn málsins
strax á mánudag, en ég
mun halda norður á laug
ardag, sagði Steingrím-
fulltrúi bæjarfógeta í
Hafnarfirði, en Stein-
grímur hefur verið skip-
aður í stað Jóhanns
Skaftasonar sýslu-
manns Þingeyinga, til
þess að rannsaka
sprengjumálin þar
nyrðra.
Það er haett viö aö þetta verði
umfangsmikil málsrannsókn —
sagði Steingnímur. Einhver
nefndi 150 manns, þ. e. a. s. að
sá fjöldi hiefði verið viðriðinn
málið. Annars kemur þettaekki
í ljós fyrr en farið er að rann-
saka málið.
Réitturinn verður sem sagt
settur í þinghúsi Mývetninga í
Skjólbrekku á mánudag. Búast
má viö að þar sé margt ótalað.
Að sögn Jóns Haraldssonar,
stöðvarstjóra Laxórvirkjunar,
sem Vísir hafði samband við í
morgun er ekekrt farið að huga
að viðgerðum á stíflunni og
verður ekki alveg á næstunni,
en starfsmenn virkjunarinnar
eru rétt að kanna möguleika á
viðgerðum. — Við verðum að
vinda bráðan bug að þessu fyr-
ir haustið, sagðj Jón.
Starfsmenn Laxárvirkjunar
ha'fa neitað því að dynamitið,
sem notað hafi verið við að
sprengja upp stífluna, sé frá
Laxárvirkjun. Sagði Jón að þótt
svo ólíklega hefði viljað til aö
sprengiefni hefði fundizt í fór
um virkjunarinnar hefði það
orðið fyrir löngu ónýtt, þar
sem það væri orðið svo gam-
alt. — Bændur segja hins vegar
að þeir hafi um langan tfma
haft greiðan aðgang að sprengi
efni hjá Laxárvirkjun, enda sé
dynamitið þaöan. Þetta og ým-
islegt fleira á málsrannsókn eft
ir að leiða í ljós. —JH
hann endaöi fallhlífarstökk sitt
úti í Skerjafirðinum, en ekki á
fyrirhuguðum lendingarstað á
flugvellinum.
„Ég hafði Mka 4 til 5 mínútur
til að átta mig á hlutunum og velja
á milli, hvort ég viHi heldura lenda
á húsþökum eða loftlínum í íbúða-
hverfinu í Skerjafirðinum eða þá
að taka þann kostinn að koma
niður f Nauthólsvíkinni — þó að
þar sé raunar bannaö að synda,“
sagði Þórður ennfremur.
„Það liggur ekki alveg ljóst fyrir,
hvað gerði það að verkum, að við
misreiknuðum lendingarstaðinn
svona hrapallega út“, hélt hann á-
fram máli sínu. „Rétt fyrir stökk
ið höfðum við látið falla úr vél
inni yfir fyrirhuguðum lendingar-
stað nokkuð, sem við köllum
„strími“, en það á að falla með
sömu afleiðingum og fallhlíf. Þessi
„strímir" okkar lenti í sjónum svo
að ég stökk úr vélinni því lengra
inni yfir landinu. Hvort sem það
svo stafaði af misvindum veðurguð
anna eða misreikningum okkar, þá
fór ég sömu leið og strímirinn. Sem
betur fór hafði verið gert ráð
fyrir, að svona óhapp gæti átt sér
stað, svo að ég var í björgunar-
vesti og gúmmíbátur frá Flug-
björgunarsveitinni tilbúinn til
hjálpar. Það voru þó strákar á bát
frá Siglingaklúbbi Kópavogs, sem
tóku mig upp.“ —ÞJM