Vísir - 31.08.1970, Blaðsíða 9
VI SIR . Mánudagur 31. ágUst l»/0
9
ÞAÐ ER HELITAÐ VERÐI
— segir Alfreð Jónsson, oddviti i Grimsey
— Steypf ker verða sett niður i stað
garðsins, sem týndist
— Það eru alltaf einhverjir örðugleikar að glíma
við hérna hjá okkur. Lífið væri víst lítils virði öðru
vísi, sagði Alfreð Jónsson, oddviti í Grímsey, þeg-
ar Vísir ræddi við hann í fyrradag til þess að for-
vitnast um hafnarmál og fleira.
— Ástandið í hafnarmálum hérna skapar mikla
örðugleika á vetrarútgerð, því er ekki að neita. Lík-
lega verða menn að draga báta sína á þurrt land
núna með haustinu, þegar veður fara að versna.
Gott ef hægt verður að halda úti helmingnum af
flotanum. Hinir verða geymdir í nausti.
V S SS
... Það verður ævinlega ládeyða, þegar ísinn nálgast, en
helzt vildum við vera lausir við hann.
Viö eigum hins vegar von á
að hér veröi steypt ker í haust,
sagð; Alfreð, og sett niður á
næsta ári. Þeir hafa lofað okk-
ur því höfðingjarnir hjá Hafn-
armálaskrifstofunni. Geri þeir
það ekki förum við að hvessa
okkur heldur betur. Og þeim
þykir við víst hafa tekið stórt
upp í okkur áður þegar því
hefur verið að skipta.
Af garðinum fræga, sem riðl-
aðist sundur á einni óveðurs-
nóttu í fyrra, sést nu ekki urm-
ull eftir. Hann er löngu horfinn.
þaö stóð lengi smá rönd af hon-
um upp úr sjónum, en nú hefur
honum öllum skolað burt.
Okkur þykir að sjálfsögðu
súrt í broti, hvemig þetta fór.
Við héldum aö við værum að
búa þarna í haginn fyrir okkur
fyrir langa framtíð. Við erum
búnir að leggja aMa okkar pen-
inga I þetta og al'lt okkar iáns-
fé. Ég er hræddur um aö erfitt
verði að verja bátana í höfninni
í vetur. Það er þá einna helzt
að skjól verði að ísnum. Hér
verður- ævinlega lygna. þegar
hann nálgast. algjör ládeyða,
en helzt vildum við vera lausir
við hann.
Þetta er þeim mun sárgræti-
legra fyrir það að við vorum
búnir að vara þá háu herra við
því að gera garðinu svona. En
á okkur var auðvitaö ekkert
mark tekið. Og það er kannski
ekki von til þess að spreng-
lærðir verkfræðingar taki mark
á ómenntuðum eyjaskeggjum
sem einu sinni voru fermdir
upp á faðirvorið og kunnu það
kannski ekki aWtof vel.
Annað er það, sem okkur er
tii armæðu héma — og það eru
samgöngurnar. Einkum er mjög
erfitt með aðdraetti úr kaupstað.
Við höfum öll okkar viðskipti
við Akureyri. KEA er hér með
útibú, en það gengur oft erfið-
lega að fá hingað vörumar.
Flugferðir eru einu sinni í viku.
Einhverra hiuta vegna hefur
ekki náðst samkomulag um
vöruflutninga í loftj og þess
vegna verður að flytja þetta allt
á sjó.
Flóabáturinn Drangur hefur
komið hingað stöku sinnum, en
hann hefur engar reglubundnar
ferðir. Við eigum helzt von á
að Skipaútgerðin hlaupi undir
bagga með okkur og látj skip-
in sín koma hérna við. En það
verða ekki feröir fram og til
baka eins og við þyrftum að fá,
heldur aðeins viðkoma. Og skip-
in munu ekki taka á sig þennan
krók, nema hafa hingað ein-
hvem lágmarksflutning eins og
gefur að skilja en ekki viljum
við lasta þá bíessaða, þótt o«ft
sé erfitt að snúa þeim.
— Flytur eitthvað af fól'ki
upp á land í vebur?
— Það er alltaf eitthvað sem
fer upp á land. Aðallega eru það
samt skólabömin. Við getum
ekki fullnægt fræðsluskyldunni
hérna. Við höfum héma kennslu
fyrir börn fram að fermingar-
aldri, en enga unglingadeild.
Það er auðvitað vonlaust að
halda uppi skóla fyrir svona fáa
krakka. Það fermast hér ekki
nema svona eitt og upp í fjögur
böm á ári. Og það em alltaf
eilifir erfiðleikar að koma þeim
fyrir. Þeir höfðu reyndar fögur
orð um það hjá Fræðslumála-
skrifstofunni að vera okkur inn-
an handar við þaö, en annað
höfum við ekki haft af þeim
að segja. Það er ekki minna um-
stang hér heldur en i Mývatns-
sveitinni. Við eigum hins vegar
bara ekki eins vel heiman-
gengt í kröfugöngur og til ann-
arra stórræða. — JH
TÍSBSPfB'
— Ætliö þér til berja-
tínslu?
Jóna Valdimarsd., húsm.: —
Já, ég geri fastlega ráð fyrir
þvi. Það eru nefnilega ágætis
berjalönd í námunda við sveita-
býli það, sem ég bý á og þangað
er ég vön að fara til berjatínslu
á haustinu, ef ég sé mér mögu-
lega fært.
geri ég ráð fyrir að reyna að
fara að minnsta kosti eina ferö,
eins og venjulega.
Sverrir Briem: — Já, ég hef
hug á að fara titl berja. Og ef ég
fer „ferðast ég eins og gand-
inn“ eins og segir í vfsunnj ...“
María Halldórsd., húsm.: —
Mér finnst ég alltaf verða að
fara til berjatínslu á hverju
hausti og hugsa að ég láti það
einnig eftir mér að þessu sinni
— ef það verður þá einhver
ber að finna.
Halla Bogadóttir, skólanemi:
— Já, það hugsa ég. Við heima
erum aWtaf vön að fara eina
eða tvær ferðir.
Grímseyingar verða að draga helminginn af bátaflota sínum í
naust, þegar veður versna með vetrinum, líkt og þessa lösnu
fleytu, sem liggur þar á malarkambinum við höfnina.