Vísir - 26.09.1970, Blaðsíða 13
VÍSIR . Laugardagur 26. september 1970.
13
Laugardagskrossgátan
u/ETT FUOrt-fl TT7?£ SÚTUP tl>a// TflTO Z_/»/vZ>Y- fl£//n/te
SK&FA 22 /3 m 65 &E/ZKI nwur/fi i-LjúKf app
f 32 19 U/fláJ Ö/LÐ/P fl/'/TÐ f/i'/S 25 Afb1 ’-im-
UJV'& Vf-ÐJ 6 97 /7 72 SfCEL. 76 /8
FlSKUSL PPflN/T my/vr
t : 'TO /9 73 91 SJÖ OflNfl DFUGUH 60 5
V£n>UR 51 /6 l52 £ND- 39
/<ry/v 5TOFP/ SKÓFT UJR
'75 f 6/ SÝÐUP 32 / 30 4 '£///5 X */3
Bú-r 5KÁ/V
£SP/ /VfKTflR fSFSSfl FrSKim 37 23 69
* éfl 77 fiUNDflfl /fl/N/Ð >72 /5 53 27
rumj
'SUT/N £OT> fl/fTLL. T/L- //NT/6///6 62 PVflfí&l 9 35
fY/JPP/i fflflT///
59 » 5H lÆKKfík STÓRpj Hi 66 SP/L. /Ð 55
3/ í.... // 'OFÚS 79 26 Sfl/FT
BlBYTu 5r/So P/LRN
'5000- VÆ.miR T/L. 8 7/ />vfl6-fl m'flNUD H5 1 ~
L/m/P /V//Z /9 3 61 TB/T /0 52
Aýrr SK.ST.
63 5o H AÝf/Ð 20
f/óri/Ð RflT/NU n 33 A , 29 36
EFSTA TALAN 78. „HAUSTVÍSA“.
„Það komu alltaf fyrir lai.'.'jar
eyður í afgreiðslustörfin á n*.H-
unni og sá sem var á vakt g.*t
þá sett keðjuna fyrir dymar og
fengið sér blund í einhverjum haeg
indastólnum. Emilio tók meira að
segja ailtaf af sér skóna.
Þegar Chavez kom aftur fram
úr borðsalnum, furðaði hann sig á
því, að Elie skyldi ekki vera far-
inn.
„Er Emiilio veikur?“
„Nei, ég hringdi til að segja
honum að hann þyrfti ekki að
koma. Ég vil heldur taka nætur-
vörzluna sjálfur."
Celia hélt sig að baki eigin-
manni sínum, og hann horfði
spyrjandi á Elie.
,,Kom ykkur ekki vel saman i
háskólanum í gamla daga?“
„Því spyrjið þér aö því?“
„Ég spurfii bara ...“
Það var bersýnilegt að hann
hafði einhverjar áhyggjur af þvi i
að þeir skyldu vera gamiir kunn- *
ingjar, nýi eigandinn og af- ?
greiðslumaðurinn. Það var eins ;
og hann hefði hugboð um að j
hann væri leyndur einhverju. En j
hvað um það, hann yppti öxlum.
„Jæja, þér um það. Við hjónin
ætlum að skreppa í kvikmynda-
húsið. Ég geri ekki ráð fyrir að
þeir verði komnir aftur fyrir ell-
efu.“
Chavez tók eftir því að Craig
sat einn við barinn, tók undir
handlegg hans og leiddi hann út
að bílnum og kom honum inn í
aftursætið, ætlaði að aka honum
heim i leiðinni, en Celia fylgdi
þeim eftir og mælti ekki orð frá
vörum. Og þar sem ekki var leng
ur um neina viðskiptavini að
ræða, lokaði barþjónninn skápn-
um og hélt á brott. Tveir af hótel
gestunum komu inn og héldu th
herbergja sinna. Tveir voru enn
ókomnir. Gonzales og Elie voru
nú einir eftir I anddyrinu.
Elie hafðj lokið við að færa
bækurnar. Nú beið hans einungis
að sitja þarna og halda sér vak-
andi næstu klukkustundirnar,
kannski alla nóttina. Hann hall-
aði sér aftur á bak í stólnum, hálf
lokaði augunum og tók að hugsa
enn einu sinni það sem hann ætl
aði að segja, þegar honum gæfist
loks tækifæri til að tala.
Hann hafði ekki minnstu hug-
mynd um hvað orðið væri um
Louise, reiknaöi það út að nú
væri hún orðin hálffimintug eða
fjörutíu og sex, eldri heldur en
Vinnið Mallorkaferð
með Sunnu fyrir aðeins
10 krónœ.
Sii
TÓMSTUNDAHÖLLIN 3
á horni Nóatúns og Laugavegar i
> k ^ ^ •> s: ^ qjVV
..... 1 Mr *- * — - --v • •- ^-
uí ^ <5» V) cc Qs ^ Q. - iu •<
• • ’oo iifW * >:
^ '*y >•?:’V.V > VílSCrjSQT^*.
»'Ui y
wTT uYVVV'ú; tu >'
o'V ’tft*
_______. W.".y, : w-.yrq ;•
■■■
50
Lausn d síðuslu
krossgdlu
Víscm
„SÁ SKÖLLÓTTI"
Hugurinn allur heldur smár,
höfuð gallinn ríkur.
Yfir skallann örfá hár
aumingja kallinn strýikur.
Carlotta. Kannski var hún gift
kona og átti böm? Kannski hafði
hún veriö send á heilsuhæli? þótt
frú Lange mætti aldrei heyra það
nefnt, þá var Elie viss um að hún
hefði haft berkla.
Frú Lange mundi vera oröin
gömul kona. Honum hefði alls
ekki komið það á óvart þótt hon-
um heföi verið sagt að húsið
stæði enn meö sömu ummerkj-
um, að lifið gengi þar sinn gamla
vanagang, enda þótt leigjendurn-
ir væru aðrir en forðum f ljós-
rauða herberginu, gula herberg-
inu, græna herberginu, og kannski
leigjandinn í brúna herberginu
efnaðri en þeir hinir, og kannski
stóðu blóm í koparpottum þar í
giugganum.