Vísir - 03.10.1970, Blaðsíða 9

V1SIR . Laugardagur 3. október 1970.
9
Þessa mynd tók Sigríður af stúlkunum fyrir framan hinar sögufrægu minjar á Akrópólls.
„Höfðum heila baðströnd
til eigin afnota“
Sigriður Gunnarsdóttir, sem átti sæti i dómnefnd þeirri, sem valdi
ungfrú Evrópu 1970, segir frá þeim d'ógum sem keppnin stóð yfir
■ „Þessi Grikklandsför var
mér alveg stórkostleg upp-
lifun, því máttu trúa,“ sann-
færði Sigríður Gunnarsdóttir
forstöðukona Tízkuskólans mig
um strax og ég hafði stigið fæti
inn til hennar, að heimili henn
ar að Hverfisgötu 28 hér í borg.
En þangað var ég einmitt kom
inn í þeim tilgangi að fá hana
til að segja mér frá ferð henn-
ar til Grikklands í lok síðasta
mánaðar. En þangað fór hún til
að sitja í hiruij 18 manna dóm
nefnd, sem skipuð var til að
velja ungfrú Evrópu 1970 úr
hópi 20 stúlkna, en þar í hópi
var m.a. Kristín okkar Waage,
ina til næsta viðkomustaðar frá
flugvellinum í París, bættust 8
stúl'kur till viðbótar í stúlkna-
hópinn, sem ta'ka skyldj þáitt i
Evrópukeppninni og ásamt þeini
aðrir fuilltrúar frá löndum
þeirra, bæði blaðamenn og ljós-
myndarar, sem og þeir sem
áttu að skipa dómnefnd keppn
innar.
Plugum við frá París tii borg
arinnar Brindis; á Ítailíu, þar
sem við stigum um borð í far
þegaskipiö Aphrodite, sem flutti
oikkur til ákvörðunarstaðarins,
Piraeuis. ásamt stúikum, sem
bætzt höfðu í hópinn £ Brindiisi.
Strax og við vorum stigin á
eus með borgarstjórann akandi
í jeppa í broddi fylkingar.
ÞurPtu stúlfcumar að standa
uppréttar á vögnum sínum allan
tiimann og veifa til hinna fjöl-
mörgu vegfarenda, sem fylgdust
með. Seim betur fer var hitinn
orðinn þolanlegur er hér var
komið sögu, svo þetta var Krist-
inu ekki alveg eins mikið kval-
ræði og el'lia.
Um kvöldið sétu þeir sem við
keppnina voru á eirihvem hátt
riðnir, kvöldverðarboð borgar-
stjórans, sem var á hjólum í
kringum okkur alian tfmann,
sem keppnin og umstangið í
kringum hana stóð yfir.
Hér sést hluti vagnalestarinnar leggja upp í akstur um Pireus frá hafnarbakkanum. Skipið
Aphrodite sést í baksýn.
sem varð númer fjögur í fegurð-
arsamkeppninní hér heima þetta
árið.
„■yið Kristín áititum viökomu í
* London og París á leiðinni
til Piraeus f Grikklandd, þar sem
keppnin var haldin“, hóf Sig-
ríður máls. „Það var aðeins einn
til trvo klukkutíma, sem við
stönzuðum í London. en hins
vegar heill sólarhrmgur í París.
Þar deildj Kristín hótelherbergi
yfir nóttina með fegurðardrottn
ingu Spánverja, sem einnig var
á leið til Grilkklands,
Okkur Kristínu brá satt að
segja í brún, er við hittum stúlk
una fyrst. Hún bar það nafnilega
alls ekkj með sér, að hún væri
fegurðardrottning síns heima-
lands. Lftið sem ekkert máluð,
íklædd leðurlíkissamfesting með
stuttbuxum, hárið flaksandj í all
ar áttir og — svona þér að
segja — sæmilega vel í holdum.
Þvl var þó ekki að neita að hún
var Ijómandj fal'leg og framkom
an óaðfinnanleg en frjálsleg
samt. Hún er sannkallað náttúr
unnar bam.
Er þessi stúlka haföi klætt sig
f sitt fínasta og snyrt sig á alla
kanta, var hún orðin sem um-
Skiptingur, svo falleg var hún.
Ég er þó varla búin að átta mig
á því ennþá, að hún var valin i
fyrsta sæti Evrópukeppninnar.
Mitt atkvæði greiddi ég ungfrú
Tyrklandi, sem er alveg guM-
falleg stúlka. En hvað um það,
áfram með ferðasöguna.
Er við lögðum upp f flugferð
sikipsfjöl, var okkur fengið 1
hendur prógramm yfir al'lar okk
ar athafnir þá daga, sem við
stóðum við í Grikklandi. Og þar
var næstum hverjum tíma sólar
hringsins ráðstafað, nema
kannskj blánóttinni, en þeir tím-
ar voru lika vel nýttir til svefns,
þar sem æfingar þær og matar-
veizlur, sem voru allfíðar fram
að keppninni, voru ákaflega
þreytandi.
Æfingamar hófust strax um
borð í Aphrodite — í þeim ó-
skaplega hita, sem þar var. —
Ég var hreint alveg að hníga
niður af hans völdum, þrátt
fyrir það, að ég var í bl'kini. —
Ég sárvorkenndd Mka aumingja
Kristlnu, þegar hún þurfti að
fana í íslenzika þjóðbúninginn
með sinum tveim þykku og
þungu pifeum, sem áreiðanlega
hafa ekki verið ætluð til notkun
ar í slíkum kiíta, sem var þama
um borð.
Krfetín var þrátt fyrir allt
uppistandandi f öl'lum þessum
skrúða, er við lögðum upp að
höfninni í Piraeus, þar sem
beið mikiill mannfjöldi til að
fagna stúlkunum með borgar-
stjórann og tvær sannkallaðar
lúðrasveitir fremst í flokki.
yið landganginn biðu stúlkn-
’ anna vagnar, jafnmargir
stúlkunum og hver fyrir sfg við
eigandi skrevttur blómum og
þjóðfána hverrar stúlku fyrir
sig Á vögnum þessum óku
stúlkurnar um allar götur Pira-
Kariinn er va-ria meira en rétt
fertugur mundi ég gizka á, en
hann hafði tekið viö borgar-
stjóm í Piraeus mjög ungur. Af
miki'lli festu hafði. hann strax
tekið til við að umbylta borg-
inni og á skömmum tíma tókst
honum að breyta hennj úr
ósköp venjuiegri hafnarborg í
glæsilega og eftirsótta fierða-
mannaborg.
Við sem að keppninni störfuö-
um fengum líka að kynnast af
eigin raun umbótastarfsemi
hans og þeini aðferðum, sem
hann notar til aö koma sínum
hugmyndum fram. Það meira
að segja á fyrstu hópæfingu
stúlknanna, en þar var kari
mættur stundvfslega um feið og
stúlkurnar. Eftir að hann hafði
rennt augunum lauslega yfir
það, hvemig hilutimir áttu að
ganga fyrir sig sjálft kvöldið,
sem keppnin sikyldi fara fram,
stöðvaði hann æfinguna, gekk
valdsmannslega fram fyrir hóp
inn og ti'lkynntj hátíðlega, að
sér Mkaðj ekki sviðsetningin, og
vi'ldi láta breyta ölu frá byrj-
un. „Ég er borgarstjóri í þess
ari borg“, sagðj hann „og þið
euð gestir borgarinnar. Og þar
sem ég er gestgjafi ykkar ræð ég
hivað hér fer fram.“ Svo mörg
voru orð hans, en með þeim
gaf hann Mka fylldfega í skyn
hver hann væri og að betra væri
að fylgja orðum bans. Þannig
fór því margra mánaða vinna
þess manns, sem vegna 14 ára
reynslu sinnar við uppfærslu
fegurðarsamkeppna og annarra
sMkra keppna og sýninga haifði
verið fenginn til að sviðsetja
keppina. Það þýddi því mun
fleiri og lengri æfingar en ann-
ar hefði þurft.
yið kynntumst öörum borgar-
’ stjóra þama í Gri'kklandi.
Það var borgarstjórinn i sjáílfri
Aþenu, en er honum barst til
eyma, hve glæ'sitegar móttök-
umar sem stúlkurnair fengu við
komuna til Piraeus höfðu verið
og hve mitelta athyglii skrúð-
vagnaaksturinn um borgina
hafði vakið, kom ekki annað
rriálá en áð öil „seremóm-
an“ yr$i endurtekin fyrir Aþenu
láúa daginn' éftir. Ö'g það' var
gert við mikla hrifningu borgar-
búa þar. En gizkað var á, að
miTlj tvö og þrjú hundruð þús.
manns hefðu fylgzt með akstrin
um um borgina.
Um kvöldið bauð borgarstjór
inn I Aþenu stúllkunum trl stór-
kostlegrar veizlu, ásamt borgar
stjóra Piraeus og fleira fyrir-
fóTki. Þar færði hann stúlikun-
um og dómnefndarmönnum dýr
ar gjafir. Stúlkunum gaf hann
t.d. dýrindis guillnæl-ur, sem
voru svo sannarlega guilTnæl-
ur.
Borgarstjóri Aþenu var ákaf-
lega vinalegur eldrd maður Mt-
ilil og þybbinn og sagður ákaf-
tega værukær í ellinni. Hann
var þó hinn sprækasti, er hartn
sýndi ofckur borg sina, söfnin
þar og hinar söguifrægu mmjar
á Akrópólis-hæð. Ákaflega á-
nægjuileg skoðunarferð.
Sigríður Gunnarsdóttir. —
Henni hefur verið boðið að
sitja I dómnefnd þeirri, sem
veija skal ungfrú Skandin-
avíu næsta ár.
Qkkur var það Mtea mikil á-
nægja að hei-msæteia grís'ku
eyjuna Hydra. Hitinn þar var
nær óþolandi en allt annað var
dásamtegt. Einkanilega eyja-
sfceggjar, sem voiru ótrúlega
gestrisnir. Þeir voru a'lilir með
tölu fcomnir niður á haifnarbakk
ann til að taka á móti okkur og
höfðu lúðrasveit sína og borg-
arstjóra meö f förinni. Al'lir
fyigdust svo veil með — í kurt-
efetegri fjariæigð er við snædd
um kvöldverð f boði fyrirfðiliks
eyjarinnar. Einnig reyndu þeir
að missa ekki sjónar af oikkur
meðan á skoðunarferð okkar um
eyjuna stóð.
Þannig þeyttumst við úr æf-
ingum úr einu boðinu í annað
og veizlum-ar allar sem fylgdu
voru svo ma-rgar og sfórb-rotnar,
að er á leið var það oröinn
munaður að borða pylsu eða
annað sMkt k-eypt af götusala.
Ég hef t.d. ekici enn sagt þér
frá stórveizlum, sem við sátum
í boöi Piraeus, Grikklandsbank-
anna og Brindfei á leiðinni
heim. Við skúlum líka sleppa
því bara, mér er að verða
bumbuiTt af þvf að tala um aM-
ar þessar veizlur.
Keppnin sjálf fór fram með
mikilli viöhöfn í ævagömlu úti-
sjónleikahúsi í Piraeus, og gekk
hún fyrir sig á svipaðan hátt og
aðrar fegurðarsamkeppnir. Mikil
og eftirminnileg athöfn. Þá
held ég, að ég hiafi sagt frá öMu
því markverðaista. sem á þessa
daga O'ktear dreiif," saigði Sigiiíð-
ur loks. „Heyrðu, nei, annars
ég gteymdi að segja þér frá því,
að heil baðströnd var leigð fyr-
ir þá 50 aðila, sem við fegurð-
arsamkeppnina voru riðnir og
var hverjum mannii fengið ein-
býlfehús tá'l ráðstöfunar. Þang-
að var okfcur færður morgun-
verður og aðrar máltíðir, þegar
um var beðið. Ákaifllega mikiM
lúxus aMt saman, sérðu ti!L“
— ÞJM