Vísir - 14.10.1970, Blaðsíða 6

6
VÍSIR . Miðvikudagur 14. október 1970.
Laus staða
Staða tryggingayfirlæknis er laus til um-
sóknar.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um umsækj-
anda sendist heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytinu, Laugavegi 172, Reykjavík, fyr-
ir 15. nóvember n.k.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið
13. október 1970.
Laghentir menn
helzt vanir suðu óskast strax.
Hf. Ofnasmiðjan, Einholti 10, sími 21220.
Óskum eftir
að ráða nokkra lagtæka menn nú þegar.
Sími 42370.
Til sölu
húseignirnar Glerárgata 28 og 28A, Akur-
eyri ásamt vélum til húsgagnaframleiðslu.
Nánari uppl. veitir Þór Guðmundsson, at-
vinnujöfnunarsjóði, Laugavegi 77, sími 21300
Tijboðum óskast skilað fyrir 25. október.
Auglýsing
um endurgreiðslu hluta leyfisgjalds af
bifreiðum.
Fjármálaráðuneytið hefur ákveðið að endur-
greiða bifreiðaeigendum hluta leyfisgjalds
(gjalds af fob-verði bifreiða), sem innheimt
var af innfluttum bifreiðum á tímabilinu 12.
nóv. 1968 til 12. des. 1969, ef eftirfarandi skil-
yrðum er fullnægt:
1. Viðkomandi bifreið hafi verið tollafgreidd
á verði, sem svarar til þeirrar gengisskrán-
ingar, er tók gildi 12. nóv. 1968.
2. Bifreið sú, sem beiðst er endurgreiðslu
af hafi verið skráð í eigu upphaflegs kaup-
anda eða innflytjanda hinn 12. des. 1969. Hafi
bifreið verið seld fyrir þann tíma verður því
ekki um endurgreiðslu að ræða.
Umsóknir um endurgreiðslu skulu bomar
fram í tvíriti á sérstökum eyðublöðum, sem
ráðuneytið hefur látið gera og fást hjá toll-
stjóranum í Reykjavík, bifreiðainnflytjend-
um og Félagi íslenzkra bifreiðaeigenda.
Umsóknir skulu sendar Fjármálaráðuneytinu,
Arnarhvoli og verða að hafa borizt fyrir 1.
des. 1970 ella verða þær ekki teknar til greina.
Að þeim tíma liðnum verður unnið úr fullgild
um umsóknum og endurgreiðslur sendar
hlutaðeigandi aðilum, enda uppfylli þeir þau
skilyrði, sem að framan greinir.
Fjármálaráðuneytið,
12. október 1970.
COOKY GRENNIR
COOKY r hvert eldhús. Hreinní
eldhús. AuSveldar uppþvott. —
COOKY fyrir þá, sem forSast
fitu.
ÞJÓNUSTA
SMURSTÖÐIN
ER OPIN ALLA
DAGA KL. 8—18
Laugardaga kl 8—12 f.h.
HEKLA HF.
Laugavegi 172 • Simi 21240
SÍMI
NOTAÐIR BÍLARi
i * >1
1968 Ford Cortina 1600 S
1967 Skoda 1000 MB
1967 Skoda 1202
1966 Skoda 1000 MB
1966 Skoda Combi
1965 Chevy II Nova
1965 Skoda 1000 MB
1965 Skoda Combi
1965 Skoda Octavia
e 1965 Skoda 1202
f: 1963 Skoda Octavia
á Simca Ariane árg. ’63
□ Óánægja með
Hafnarfjarðarstrætó
„Það er kominn tími til aö
viö Hafnfirðingar fáum einhverj
ar úrbætur í samgöngumálum.
Ég hef oft furðað mig á hversu
íbúhr þessa bæjarfélags láta
stjóm þessa einokunarfyrirtæk-
is, Landleiða, haldast uppi slóða
lega og lélega þjónustu. Sjálfur
flutti ég f Fjörðinn fyrir um
hálfu ári, og hef því miður orð-
. ið að nota strætisvagna. Fer á
milli Hafnarfjarðar og Reykja-
vikur tvisvar á dag, og get þvi
af nokkurri reynslu talað.
Fargjöld em óhóflega dýr.
Það kostfar mann 40 kr. daglega
að fara á milli (mig raunar
aldrei minna en 160 kr„ þvi
kona mín og dóttir sem er i
skóla í Reykjavík fara einnig
á milli) og er sá kostnaður raun-
ar talsvert miklu meiri en kost
ar aö aka á eigin bíl á milli
Hafnarfjarðar og Reykjavíkur a.
m. k. þrisvar á d’ag.
Leiðakerfi strætisvagnanna er
haft eins lítilfjörlegt sem fram-
ast eru tök á. Annars em eknar
tvær leiðir um bæinn og liggja
þær raunar næsta nálægt hvor
annarri. Auk þess sem manni
finnst það vera viðburður að
sjá vagninn fara um bæinn, þvi
ferðir em svo strjálar.
Hvemig stendur á því að við
Hafnfirðingar erum látnir þjóna
algjörlega undir eitthvert eigin-
hagsmunafyrirtæki? Er ekki
lágmarkskrafa að bæjarfélagið
sjálft taki þessa sjálfsögðu þjón
usitu í sínar hendur?“
Gaflari.
Bæjarstjórinn í Hafnarfirði,
Kristinn Ó. Guðmundsson, sagöi
okkur, að s.l. 2 ár hefði ekki
veriö til umræöu í bæjarstjóm,
aö bærinn sjáífur tæki þetta i
sínar hendur. Hann sagöi að
sérleyfi Landleiða væri veitt af
póst og símamálastjóra til nokk
urra ára í senn, og gæti bærinn
auðveldlega tekið þjónustuna i
sínar hendur er leyfið rynni út,
ef það þætti æskilegL Um far-
gjöldin sagði hann að það væri
verðlagsstjóri sem þau yrði að
samþykkja, en sérleyfishafinn
sækir um leyfi til hans varðandi
upphæð þeirra, eða þegar hann
vill hækka gjaldið.
□ Strætó í halarófu.
„Tveim kvörtunum langar
mig að koma á framfæri við
SVR þótt mér Lfki prýðilega við
nýja leiðakerfið og finnist það
vera til mikilla bóta, mitíað viö
gamla kerfið.
Sú fyrri snertir það, að mér
virðist erfitt að hitta á strætis-
vagnana á réttijm tíma á biö-
stöðvum. Ég hef oft misst af
þeim fyrir þær shkir, að vagn-
arnir eru oft á undan áætlun.
Einkanlega bregður þessu við á
öörum tímum, en „annatímun-
um“ svonefndu. Það kann ef
til vill að stafa af þvi, að klukk
an mín. sem ég stilli eftir út-
vhrpinu, kemur ekki heim við
klukkumar í strætó og skeikar
oft einni eða tveimur mínútum,
en þó hef ég brennt mig á því
að missa af strætó, þegar ég
hef breytt til og stillt klukkuna
mína eftir klukkunum í strætó.
Hin kvörtunin snýst um Daö,
að vagnar, sem ak*a niður Lauga
veg til miðbæjarins, og svo aft-
ur vagnamir, sem aka inn
Hverfisgötu, eiga leið um þessar
götur samtímis. Þeir akfe. hver
á eftir öðrum í halarófu þrír
saman. Missi maður af einum,
þá missir maður af öllum um
leið, og þarf að bíða 10 mín.
eftir þeim næsta. Er ekki
mögulegt laö koma ferðunum
þannig fyrir, að þær séu ekki
svona samtímis á þessum bið-
stöövum, sem „leiðimar” eiga
sameiginlegar. Er ekki hægt að
dreifa viðkomu þeirra á leiö-
um, eins og Laugaveginum og
Hverfisgötunni?“
Farþegi.
□ Afgreiðsla
bankastjóra.
„Ég stend þessa dagana í
ströngu við íað koma mér upp
eigin húsi að búa í. Þó hús-
bygging sé í sjálfu sér ákaflega
einfalt mál og ætti að ganga
auðveldlega fyrir sig, þá er það
einhvem veginn þannig í þessu
landi, að þ!að má teljast ein-
hver sú erfiðasta raun sem á
lífsleiöinni er lögð á herðar
hverjum venjulegum Islendingi.
ísjendingar eru enda famir að
trúa á hús.
Ég telst áreiðanlega ekki
vera nemh slakur meöalskussi
hvaö tekjur snertir. Er þrítugur
og keyri minn Skóda meö ele-
gans og ætla aö kaupa raðhús.
Þess vegna þarf ég að haíþ
talsverð skipti við bankastjóra.
Víxlar — skiljið þið. Og kem-
ur þá að kjama málsins: Hvem
ig stendur á því að í hvert sinn
sem maður kemur inn til banka
stjóra og biður um lán, þá fara
þeir allir undan í flæmingi og
fara nokkrum orðum um hve
lítiö sé til af peningum og að
það sé næsta hæpið að hr. Ég
fái grænan túskilding? Er fcfanka
stjórinn hefur rausað um stund
um eigin blankheit, eða stofn-
unarinnar, þá endar þetta alltaf
með því að ég ota !að honum út-
fýlltam vMi. Genig siðan út og
kem aftur eftir nokkra daga og
hirði lánið mitt.
Það sem ég á við er þetta:
Er það nauðsynlegt fyrir banka-
stjór!a að setja sig á háan hest
frammi fyrir viðskiptambnnum
sínum og telja öll vandkvseði á
peningaskiptam við hann? Ég
fæ mér oftast fri frá vinnu og
hangi tímunum saman á bið-
stofu bankastjóra, og þá vil ég
fá fljóta afgreiðslu og skýr svör
við umleitan minni! Ef engir
peningar eru til í bankanum og
ekki hægt að fá lán, þá geta
þeir bara auglýst það í blöðun-
um eða fest miða á hurðina hjá
sér: ENGIR PENINGAR TIL.
LOKAÐ í DAG. Þá þarf maður
ekki aö hanga og bíða í marga
tíma.
Vfxlari.
Það hefur veriö efni i marghr
gamansögur, hvemig afgreiðslu
menn fá, þegar þeir leita á fund
bankastjóra, og það er reynsla,
sem engum gleymist, hvernig
þeir margir tak!a á móti þessum
viöskiptavinum bankanna.
HRINGID í
SlMA 1-16-60
KL13-15