Vísir - 13.02.1971, Qupperneq 9

rlSIR • Langardagur 13. febrúar 1971.
Að flytja út þekkingu
— verkfræðifyrirtækið Virftir h.f. var stofnað
fyrir 2 árum, siðan hafa þeir krækt sér i
verkefni i 3 heimsálfum
MEÐ HVASST yddaða blýanta, skyrtuermamar uppbrettar
og einbeittan svip á andlitlnu, sitja daglega kringum
40 tæknimenntaðir menn, karlar og konur, verkfræðingar,
tæknifræðingar og tækniteiknarar, og eyða sínum starfsdegi
að Ármúla 3 f húsakynnum Virkis hf., þar sem Hægrinefndin
gamia starfaði áður, og teikna eða gera áætlanir um lagningu
raflínu í Alsír, hitaveitu fyrir Hafnarfjörð, jarðgangagerð í
Guatemaia eða virkjun við Sigöldu.
Vísir leit inn bjá Virki nýlega
og átti spjall við 3 Virkisfröm-
uði, þá M»tthias Matthíasson,
tæknifræðing, Guðmund Gunn-
arsson, verkfræðing og Bene-
dikt Gunnarsson, verkfræðing.
Virki stofnuðu 23 ráðgefandi
verkfræðingar eða tæknifræð-
ingar og var tilgangurinn með
stofnun blutafélagsins að kom-’
ast yfir stærri verkefni, utan
lands sem innan, sem venjuleg-
ar verkfræðistofur ráða ekki við.
Þótt Virkir komi fram sem
heild, eitt fyrirtæki, saman
stendur hann eftir sem áður af
mörgum imdirfyrirtækjum, sem
síðan bindast samtökum í Virki.
Mörg þessara undirfyrirtækja,
eða litlu verkfræðistofa, hafa
húsnæði að Ármúla 3, þar sem
Virkir er einnig með sameigin-
legt skrifstofuiið og símaþjón-
ustu fyrir alla aðilana.
Samkeppni um verk
kostaði 120.000
„Þessi samvinna kemur mjög
vel út, t.d. aðeins fyrir hinar
einstöku verkfræðiskrifstofur",
sagði Guðmundur Gunnarsson,
„ég er hér með mína stofu og
mitt starfslið og er kannski í
einhverju tiltölulega auðveldu
„rútínu“ verki, á sama tíma
sem Matthías á í brösum með
eitthvert viðfangsefni. Þá get
ég lánað mann yfir til Mattbías-
ar án nokkurrar fyrirbafnar.
Virkir ræður engan mann beint,
en undirfyrirtækin eru skuld-
bundin Virki með sitt starfslið
með stuttum fyrirvara, Virkir
er hins vegar á engan hátt
Ískuldbundinn þeim“.
— Nú sækið bið mjög að
komast inn á erlendan markað.
P Hvemig standið þið í samkenpn-
inni, eru ekki aúar aug1ý«snear
eða kynningar á vlckar fyrir-
tæki kostnaðarsamar?
Guðmundur; Það er óhætt að
segja það. Ég get nefnt sem
dæmi, að við leituðum eftir
verki i E1 Salvador. Fjölmörg
fyrirtækj sóttu um, og sam-
keppnin var geysilega hörð.
Þetta var verk sem fór um
hendur Sameinuðu þjóðanna, og
féll á endanum í hlut fyrirtæk-
is frá Nýja Sjálandi. Við fréttum
af því seinna, að á endanum
hefði verið valið á milli okkar
og Ný-Sjálendinganna. Þessi
eftirleitan kostaði Virki 120.-
000,00 kr.
— En hvemig litur dæmið
út hjá Virki. þegar á heildina
er litið? Hafið þið hagnazt eitt-
hvað fjárhagslega af þeim verk-
um sem þið hafið fengið erlend-
is — eitthvað til að vega upp tap
sem samkeppnin hefur valdið?
Benedikt: Nei. Enn sem kom-
ið er hefur Virkir aðeins veriö
okkur fjárhagsleg byrði. Og
okkur skortir fyrst og fremst
meira fjármagn til að komast
almennilega inn á erlendan
markað.
— Hafið þið fengið rikisað-
stoð?
Guðmundur: Nei. Og við höf-
um heldur ekki leitað eftir henni
— höfum samt kynnt okkar
starfsemi hjá hinu Qpinbera og
okkur hefur verið velvild,
en fjárstuðning höfut^ við ekki
fengið, enda ekki beðiö um. Ég
segi nú ekki, að við myndum
taka við honum, en bannig stend
ur málið núna. Ég veit ekki
hvort við förum fram á ríkisaö-
stoð, en þess má geta, að Ný
Sjálendingarnir sem teknir
voru fram yfir okkur í verkið
i E1 Salvador eru studdir af
þeirra Orkustofnun, og sá styrk-
ur er mjög verulegur.
í Alsír, Guatemala,
Perú...
— Um hvað keppið þið við
erlend verkfræðifyrirtæki?
Matthías: Fýrst og fremst er
þetta samkeppni um hæfni og
siðan er þetta samkeppni um
að halda verði viðkomandi verks
niðri, og fjárvana stöndum við
svo illa að vfgi, vegna þess að
stærri og ríkari fyrirtæki er-
lendis þurfa ekki að velta fyrir
sér kostnaðarliðum f sambandi
við að ná í verk, eins og við
þurfum. Við veltum því t.d.
fyrir okkur, hvort við eigum að
eyða peningum [ slmtal til út-
landa, telex-skeyti eöa þá að
senda mann á vettvang. Ein ut-
anlandsferð í viku kostar okkur
ekki undir 40.000,00 kr. Slíka
kostnaðarliði hugsa stór fyrir-
tæki ekkj um.
— Hvaða verkefnj erlendis
hefur ykkur tekizt að krækja í?
Guðmundur: Viö höfum lokið
einum þætti verks, sem miðar
að rafvæöingu í Alsír. Við tók-
um þar að okkur útreikninga í
sambandj við lagningu há-
spennulínu. Þetta verk bauð
Alsírstjórn út og svissnesk sam-
steypa fékk, en réð ekki við allt
verkið fyllilega og við fengum
þennan hluta af því.
Haukur TómassOn, jarðfræð-
ingur hjá Orkustofnuninni fór
svo á okkar vegum til Guate-
mala að vinna þar að rannsókn-
um vegna gerðar jarðganga
um virkt jarðhitasvæði, en við
íslendingar stöndum einkar vel
að vígi í sambandi við virkjun
jarðhita.
Nú, og Páll Ólafsson verk-
fræðingur var viö störf á okk-
ar vegum í sambandi við virkj-
un þar í Guatemala, en það var
þeirra Landsvirkjun, sem bauð
verkið út I fyrra, þegar jarð-
skjálftamir urðu í Perú, fór Þór
Benediktsson verkfræðingur
þangað fyrir okkur og á vegum
Sameinuðu þjóðanna að gefa
þeim ráð í sambandi við endur-
byggingu háspennulínu. S. Þ.
veitti styrk til að endurbyggja
vatnsaflsstöð, og þeir þurftu
óháö mat á aðstæðum.
— Hvað er á döfinni hjá ykk-
ur erlendis?
Benedikt: 1 Tyrklandi er ver-
ið að ljúka jarðhitaborunum og
í Kenya eru þeir að byrja aö
bora. Við bíðum eftir að frétta,
hvemig málum vindur fram. ef
til vill komumst við f að gera
áætlun fyrir varmavirkiun í
öðm hvom landanna, eða báð-
um. Einnig höfum við verið
beðnir um að athuga möauleika
á að nota sjó sem kælingu í
sambandj við gufuaflsstöð, sem
reisa á rétt hjá Tripolis I
Libyu. Sú gufuaflsstöð verður
að sjálfsögðu oliuknúin, og við
munum vinna það verk að öllu
leyti hér heima.
Starfsfólki fjölgað
— Hvert er heizta verkefni
Virkis hér heima?
Guðmundun Það er virkjun-
in við Sigöldu. Það verk vinnum
við reyndar í sambandi við
svissneskt fyrirtæki, Electro
Watt Enginering. Við hefðum
aldrei fengið að Ieysa það verk-
efni einir, vegna reglna Alþjóða-
bankans, en þessi samvinna
okkar og Electro Watt merkir
jú það, að Alþjóðabankinn við-
urkennir okkur áður en langt
um líður.
Matthias: Reynsla og verk-
hæfni sker ævinlega úr um,
hvort viðkomandi fyrirtæki fá
verk. Við teljum okkur hafa
safnað hér saman f Virki æði
mikilli sérhæfni eða þekkingu
á einn stað. Hér vinna verk-
fræðingar og tæknifræðingar úr
flestum eða öllum sérgreinum
sem hægt er að nefna, en reynsl
an stendur okkur enn mest fyrir
þrifum — fýrir utan fjárhaginn.
Sameinuðu þjóðimar, t.d. hafa
milligöngu um útboð stórra
verka, og á þeirra vegum fær
enginn verkefni, nema hann
hafi áður leyst eitthvað hlið-
stætt af höndum. Þannig kom-
um við okkur upp á sama sam-
keppnisgrundvelli og stærri að-
ilarnjp með tímanum.
— Stækkið þið við ykkur í
bráft ráðið flejra fólk?
Matthfas: Það kemur áreiðan-
lega að þvf, að í framtíðinni
þurfum við miklu fleira fólk,
tæknimenntað, og upp á stðkast
ið eru hliðstæð erlend fyrirtæki
farin að ráða til sfn jarðfræð-
inga og jafnvel hagfræðinga.
— Hvemig standa íslenzkir
tæknimenn gagnvart erlendum?
Guðmundur: Mjög vel. Okkar
verkfræðingar og tæknimenn
yfirleitt. hafa sótt sina tækni-
menntun næstum eingöngu til
útlanda, þannig að okkar tækni-
menntun er mjög alþjóðleg.
Núna þegar Háskólinn stækkar
og eflist, þá væri rétt að gæta
að því, að nauðsynlegt er að
senda menn eftir sem áður út
tfl að afla sér nýrrar reynslu
og þekkingar. — GG
Á teiknistofu Virkis eru menn einbeittir á svip, enda borgar sig að hafa strikin bein, oftast.
9
— Trimmið þér?
1 ;
"|á':
£

jí-:::
Eiríkur Jónsson, Ármúlaskóla:
— Nei, ég trimma ekki beinlín-
is. Sæki bara íþróttatímana í
skólanum, það er að segja sund
og leikfimi. Ég veit ekki hvort
þaö getur kallazt nægilegt
trimm, en ég læt það alla vega
nægja.
Ólafur Bjömsson: — Hvemig
spyrðu maður? Sérðu ekki hvað
maður er hress og hraus-tur?
Það kemur til af því, að ég lét
einu sinni innrita mig í knatt
spymufélag. — Nei, ég er löngu
hættur í því félagi. Læt mér
bara nægja að skokka á milli
heimilis míns og vinnustaðar
núna.
Óðinn Jónsson, trésmiður: —
Nei, ég trimma ekki. Það er að
segja nema boltaleikur sá, sem
ég tek þátt í með vinnufélögum
mínum í vinnuhléum geti flokk
azt undir trimm. Ef svo væri
get ég sjálfsagt kallazt eljusam-
ur trimmari.
j
1
Anna Stefánsdóttir, söngkenn-
a-ranemi, húsm. og skrifstofust.:
— Nei, ég hef enn ekki tekið
til við að trimma. Gæti hins
vegar vel hugsaö mér að fara
að leggja stund á einhverja lik
amsrækt, þá eins og t. d. að
synda reglulega.
Guðmundur Gunnarsson, vél-
skólanemi: — Nei, ég hef ekkert
haft vangaveltur út af trimmi.
Hef kannski tekið oftar þátt
í' fóboltaleikjum vinnufélae?
minna í Héðni siðan trimm-áróð
urinn fór af stað, en öðru leyti
hreyfi ég mig ekkert meira en
áður.