Alþýðublaðið - 25.01.1922, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Líkkistuvinnustofan
á Laugaveg 11
annast jarðaifarir að öliu leyti fyrir
Iægra verð en þekst hefir undanfarið.
Helgi Helgason. — Simi 93.
Aðalfundur
Verkakvcnnafélagsins Framsókn verður haldinn 26 þ m á venju
legutn stað og tima. — Kosin stjórn. Lagðír fram endurskoðaðir
reikningar til samþyktar. — Mörg önnur mál á dagskrá — Fundur
inn aðeins fyrir félagskonur og innsækjendur. — St jórnin.
50 krónur
ssuraa eg nú karlmannatöt fyrir.
Sníð iöt fyrir ióík eftir máli
Pressnð föt og hreinsuð. Alt mjög
fljótt og ódýrt Notið tæMfærið.
Ouðm. Sigurðsson klæðskeri.
Hverfisgötu 18. — Sími 337
S. R. F. I.
Sálarrannsóknafélag íslands heldur
fund l Birunni, fimtudaginn 26
jan. kl. 81/* »íðd — Einar H.
Kvaran flytur erinúi:
„Eitt veit eg.‘
Félagsmenn sýni ársskýiteini fyrir
1922 við innganginn. — Þau fást
í Kola*undi 2 (Áiafoss útsöiunni)
miðvikudag 25 og fimtudag 26
jan. frá kl. 1—4 og 5—7 »íðd.
báða dagana. — Stjórnin.
Viðgetðir á primusum, blikk
og emaiiieruðum áhöldnm eru bezt
uí áendi h-y-ifar á Bsrgstað*
stræti 8 — Guðjón Þorbergsson,
Takið eftirl
Nú með síðustu skipum hef eg
fengið mikið af allskonar inni
skóm: karla, kvenna og barna.
Eianig mjög sterk og hlý vetrar-
kvenstígvél með láum hælum, svo
og barna skófatnað, og er alt selt
með rajög láu verði
Ol. TbtovBteinson9
Kirkjustræti 2, (Herkastalanum).
H.f. Ver*l«n
Hverfisgötu 56 A
Tanblámi 15—18 aura Stivelsi,
ágæt tegund, pk. á 0,65. Stanga-
sápa, óvenju ódýr. SólsMnssáp-
an aiþekta. Sápndnft, sóuhreins-
andi, á 0,30 pakninn. Pvotta-
hretti, mjog sterk. Tanblemmnr
o. m. fl. til þrifnaðar og þæginda.
Ritstjóri og abyrgðarmaður:
Ólajur Friðriksson.
Frentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rice Burroughs'. Tarzan.
leið og hann var kominn, átti hann að segja skipsjór-
anum á herskipinu!
En ef hann nú segði þeim, að yfirmenn skipsins
hefðu farið illa með tvo óhlýðna háseta. Þeir mundu
að eins hlægja í barm sér, og líta svo á serú hann yfir-
gæfi skipið aðeins af einni ástæðu — bleyðiskap.
John Clayton, lávarður af Greystoke, bað ekki um,
að verða fluttur yfir á herskipið, og siðla um kvöldið
sá hann það hverfa út við sjóndeildarhringinn, en ekki
fyr en hann hafði komist að því, sem jók mjög á ótta
hans, og fekk hann til að bölva stærilætinu, sem varn-
aðí honum þess, að koma konu sinni á öruggan stað,
meðan undankomu var auðið — undankomu, sem nú
var óhugsandi.
Um miðaftan var það, sem litli sjómaðurinn, sem
skipstjórinn hafði slegið, nálgaðist þau hjónin, þar sem
þau stóðu aftur á og horfðu á herskipið, sem óðum
fjarlægðist. Karlinn var að fægja látúnsplötur á borð-
stokknum, og þegar hann kom fast að hjónunum, sagði
hann í lágum hljóðum:
„Það getur allur fjandinn skeð á þessu skipi, takið
eftir orðum mínum. Allur fjandinn.“
„Hvað áttu við, góðurinn minn?“ spurði Clayton.
„Hafið þér ekki séð, það sem fram hefir farið hér á
skipinu? Hafið þér ekki heyrt, hvernig þessi bölvaður
skipstjóri og félagar hans fara með hásetana, og berja
þá niður?
Tveir voru frá í fyrradag og þrlr barðir í dag. Svarti
Milcael er aftur eins og nýsleginn túskildingur. Enginn
getur þolað þetta lengur, takið eftir því, herra."
„Þú átt við, maður minn, að hásetarnir ætli sér að
gera uppreist?" spurði Clayton.
„Uppreistl" mælti karlinn. „Uppreistl Þeir eru með
morðhug, herra, og takið eftir orðum mínum, herra.“
„Hvenær?“
„Er á leiðinni, herra; á leiðinni; en eg get ekki sagt
hvenær, og eg hefi ofmikið sagt — fjandans mikið;
en þér reyndust bezti náungi um dagirin, .og eg hélt
að ekki væri skaði skeður þó eg varaði yður við. En
haldið þvi hjá sjálfum yður og þegar þér heyrið skot,
þá farið undir þiljur og bíðið þar.
Þetta er alt og sumt; haldið yður bara saman, eða
þeir smella kúlú í síðuna á yður, og takið eítir orðum
mínum, herra," og karlinn hélt áfram að fægja, svo
hann færðist frá þeim hjónum.
„Vertu afar varkár, Alice," sagði Clayton.
„Þú ættir að vara skipstjórann við, John. Ef'til vill
er enn þá hægt að afstýra þessu," mælti hún.
„Eg býst við eg ætti að gera það, en frá beinlínis
eigingjörnu sjónarmiði er eg því nær neyddur til að
þegja. Hvað sem þeir hafast að, munu þeir þyrma
okkur, vegna þess sem eg hefi gert fyrirSvarta Mikael,
en ef þeir kæmust að því, að eg hefði svikið þá,
mundi okkur enginn miskunn sýnd, Alice."
„Þú hefir aðeins einni skyldu að gegna, John, og
hún er sú, að vera trúr embættisvaldi þínu. Ef þú að-
varar skipstjórann ekki, ertu eins sekur og hver annar
upphlaupsmaður, og þú ert meðsekur um samsærið,
eins og þú hefðir lagt til bæði vit og hendur."
„Þú skilur mig ekki, ástin mín," svaraði Clayton.
„Eg er að hugsa um þig — þar er æðsta skylda mín.
Skipstjórinn á sjálfur sök á því sem skeöur, hví skyldi
eg þá stofna konu minni í hverskonar skelfingar til
þess, að gera þýðingarlausa tilraun til að bjarga honum
frá hans eigin heimsku? Þú hefir enga hugmynd tim,
ástin mín, hvað mun leiða af því, ef þessir morðvargar
ná völdunum á Feuwalda."
„Skylduna ber að heiðra, góði minn, og villandi rök-
leiðslur mega engin áhrif hafa á það. Eg væri óverðug