Vísir - 18.10.1971, Blaðsíða 2

PENTAGON athugar áhrif geislavirkni á manneskjur:
Notar menn sem tilraunadýr
— Edward Kennedy mótmælir framferbi hermálaráðuneyfisins
Pentagon, hermálaráðu-
neyti Bandaríkjanna, hef
ur síðustu 11 árin haldið
uppi samstarfi við háskól
ann í Cincinnati um rann
sóknir á viðbrögðum
mannslíkamans við geisla
virkni.
Megintilgangur rannsókn
arinnar er að „reyna bet
ur að skilja áhrif geisla-
virkni á mannslíkamann
Kristín prinsessa
með hermenn í stríði sér-
staklega í huga.“
Er rannsókn sem sé til
komin vegna þess, að
ekki er vitað hver áhrif
geislun sem kjarnorku-
stríð hefði í för með sér
hefði í raun á mannslíkam
ann, einkum hermenn í
fremstu víglínu.
Háskólinn í Cincinnatti notaði
lifandi fólk við þessar tilraunir.
Urðu fyrir valinu krabbameins-
sjúklingar, sem fullyrt er, að ekki
hefði verið hægt að lækna með
skurðaðgerð. Fengu þessir sjúkl-
ingar meðferö, sem talin er vera
hliðstæð þeirri og hermenn J
fremstu víglínu kjarnorkustyrjald
ar gætu búizt við að fá.
„Það er trúa mín — byggð á
reynslu minni — að þessi með-
ferð geti ekki gert sjúklingunum
annað en gott“, segir dr. Eugene
Saenger, geislasérfræðingur við
Cincinnatti háskólann, sem stjóm
ar þessum rannsóknum, „okkur
hefur aldrei komið annað til hug-
ar en að við værum að gera
þessum krabbameinssjúklingum
gott“, sagði hann i viðtali.
Aðrir geisiasérfræðingar eru
hins vegar ekki alveg á sama
máli. Þeir segja, að geislameðferð
sem beinist ekki aðeins að sjúkum
hluta líkamans, heldur að öllum
líkamanum, geti ekki gert sjúkl-
ingnum neitt gott, nema því að-
eins að um Hodginsveiki væri
að ræða eða Ldeukemíu. Þessir
geislafræðingar kjósa heldur að
reyna geislalækningu meö því að
beina sterku geislamagni á sýkta
staðinn. AUur lfkaminn fær hins
vegar geislameöferð ef um Leuk-
emíu er að ræða, því að í þvi
tilfelli er krabbameinið f hvítu
blóðkomunum.
Edward M. Kennedy, þingmað-
ur hefur skrifað vamarmálaráð-
herranum, Meivin Laird, bréf og
lýst hneykslun sinni yfir því að
manneskjur skuli þannig notaðar
f hættulegar tilraunir hermálaráðu
neytisins, og jafnframt kraföist
hann í bréfinu fullkominnar
skýrslu um málið. *
Allir sjúklingarnir, sem sætt*
hafa geislameðferð við háskóla-I
spítalann í Cincinnati, hafa utanj
þriggja verið sérstakir „góðgerðar*
sjúkiingar", þ. e. háskólinn hefurj
haldið þá þeim að kostnaðarlausu. J
S.ameiginlegt er með þeim, að»
skólaganga þeirra hefur verið meðj
stytzta móti, meðaltal námsára*
sex ár, og gáfnavfsitala þeirra er«
neðan við 86 (meðalgáfur 100). J
Þessum sjúklingum, sem sættj
hafa geislameöferð í 11 ár, hefur«
næsta lítið verið sagt um til-J
ganginn, annað en að meðferðinj
geti hugsanlega læknað krabba-«
meinið eöa minnkaö það þannigj
að hægt verði að skera.
Einnig er þeim sagt, að geisla-o
meðferð alls líkamans geti komiðj
hermönnum í kjamorkustríði til •
góða, seinna meir. „Við segjumj
þeim ekki að slfk geislameðferöj
geti va.ldið sársauka og uppköst-*
um — í og með vegna þess aðj
við viljum sjá hve mikiö geisla-o
magn þarf til að sjúklingurinn J
fari að kasta upp“, sagði dr.J
Saenger á blaðamannafundi ný-«
lega. J
Þótt þessi geislavirknitilraun •
//
Ég hata aðdráttarlinsur
//
— segir Karl Gústaf, Sviaprins
Það gerðist í ágústmánuði s.I.,
að Karl Gústaf, krónprins Svia,
var staddur í leyfi á Sikiley. Hann
var þar vitanlega með slangri af
fínu fólki, körlum og konum, og
meðal þeirra var ein sérdeilis fög-
ur 18 ára hispursmey, sem stund-
um sprangaði um baðströndina,
fáklædd i meira lagi.
Einn daginn stóöst krónprinsinn
ekki freistinguna, þá er hann
mætti stúlkunni á fáförnum skóg-
arstíg niður undir ströndinni.
Hann teygði fram hendurnar
og þreifaði soldið um beran
miöjupart stúlkunnar og kyssti
hana á nefiö.,
Kannskj hefði Kalli prins ekki
átt að gera þetta, því að í næsta
rjóðri lá ljósmyndaraskepna ein
falin, og var sá vopnaður aðdrátt-
arlinsu.
Myndin af prinsjnum og stúik-
unni fögru flaug um allan heim,
og eru þau sennilega óteljandi
blöðin, sem birt hafa myndina.
Kari prins várð feikilega vond
ur. Hann lýsti því yfir að þótt
hann væri hlynntur frjálsri pressu
þá hataði hann aðdráttarlinsur,
eða öllu heldur ljósmyndara, sem
gengju með þannig linsur á sér,
til þess að geta smellt myndum
af frægu fólki hvenær sem er
og hvar sem er og helzt við þau
tækifæri sem flestir vildu fá að
vera í friði, óséðir.
Um daginn var haldinn fundur
í „Otgáfuklúbbi Svíþjóðar", og
komu á þann fund fjöldinn allur
af sænskum blaðamönnum auk
Karls Gústafs og systur hans,
Kristínar.
Á þeim fundi, sagöi Karl Gústaf,
að hann væri hlynntur blöðum og
blaðamennsku og skildi vel, að
blaðamenn ynnu oft við slæm
skilyrði og í tímaþröng, hins veg-
ar sagðist hann hafa andstyggð á
aðdráttarlinsunum og notkun
þeirra, sérstaklega vegna þess, að
þær kæmu „þriðja aðilanum“ (þ.
e. stúlkunni sem viðkomandi
krónprins er kannski að kyssa)
í leiðindi.
Blaðamennirnir vildu mótmæla
því, að þær stúlkur, sem myndað
ar hafa verið með prinsinum hafi
ekki notið góðs af umtalinu.
Hváð með Piu Dagermark? sagði
blaðakona ein, er hún ekki þræl-
gift núna og þar aö auki fræg
kvikmyndastjarna vegna þess að
krónprinsinn dansaði einu sinni
við hana? Og hvað með Lenu
Skoog? Er hún ekki eftirsóttasta
nektardansmey í Sviþjóð, vegna
þess að krónprinsinn dansaði eimi
sinni við hana?
Prinsinn svaraði engu, en hoitfði
niður í boröið.
Á fyrrgreindum fundi voru
þau konungiegu systkini sammálao
um, að blöðin ættu og mættuj
skrifa um konungsfjölskylduna, J
en, aðgangsharkan væri að verða«
fuMmikil — einkum hjá vikublöð-J
um, sem í hverri vifcu birta langarj
myndaseriur af kóngafólki.
hafi staðiö yfir i 11 ár, hafa vís-
indamennimir sem að henni hafa
staðiö, ekki gefið neina vfsinda-
lega skýrslu út um hana, og lítið
sem ekkert hefur birzt um hana
í læknaritum.
„Það er mikil þörf á að rann-
saka áhrif geislavirkni á mann-
eskjur, og herinn þarf á slíkum
rannsóknum að haida", segir dr.
Saenger, „þetta eru erfið verk-
efni, sem ekki er hægt að horfa
framhjá, og ég held persónulega,
að þetta sé fjári þýðingamiikið
starf, sem við erum að vinna og
höfum unnið“. — GG
Rauð-
sokkusigur
Brezkar kvenréttindakonur líta
á 8. október s.l. sem einn af há-
tíðisdögum hreyfingar sinnar. Það
var nefnilega þá, sem þær báru
endanlegt sigurorð af eigendum
steikarstaða í London.
Hér eftir fá stúlkur, sem eru
einar síns liðs (ekki í fylgd með
karlmönnum) þjónustu á steikar-
stöðum þeim, sem hafa opið allar
nætur. (Wimpy Bars).
Fram undir þetta hefur sá
strangi siður gilt gagnvart brezku
kvenfólki (og kvenfólki yfirleitt),
að það hefur ekki getað keypt sér
hambongara eða annaö á þessum
börum milíi klukkn 24 og 06 að
morgninum.
Baráttan gegn Wimpy-börunum
hófst fyrir ári síðan og lauk loks
í haust, þegar brezku rauðsokk-
urnar fengu steikarhúsaeigendur
til viðræðna við sig. Baráttan hef
ur farið fram með endalausum
mótmælagöngum og setum á þess
um næturstöðum.
„Kynferðisleg mismunun!" —
sögöu rauðsokkur um reglur steik
arhúsaeigenda, en þeir aftur á
móti sögðust ekki vilja hafa
skyndikonur hangandi inni á bör-
unum.
„Hvað með kaiilkyns hórur þá?“
spurðu rauðsokkur og viö þeirri
röksemd fékkst ekkert svar.
Og nú geta konur sem sagt
borðað hamborgara í London á
milli klukkan 24 og 06, ef þeim
svo býður við að horfa.
.. .og krónprinsinn fór höndum um nakinn kvið stúlkunnar og kyssti hana á nefbroddinn. —
(Stúlkan sem prinsinn kyssir þarna er raunar leikkonan Pia Dagermark).