Vísir - 19.10.1971, Blaðsíða 6

6
VlSIR. Þriðjudagur 19. október 1971,
EÍ hefur lækkað sig um 26%
VerBstr'ib um farmgjöld fyrir hross:
Eins og Víslr skýrði frá á dög-
u*>*-*a hefur Fragtflug hf flutt
út 413 hross flugleiðis það sem
af er árinu. Nú hefur Eimskipa
félag íslands ákveðið að lækka
farmgjöld á hrossum til Evrópu
hjá sér úr 74 dollurum í 55 doll-
ara eða um 26%.
Hingað til hefur verið heldur ó-
dýrara að flytja hrossin út með
Eimskip en Fragtflugi. í heild hef-
ur flutningurinn með umhirðu,
fóðri og öðru kostað um 7500 kr.
fyrir hvert hross hjá Eimskip en
|um 8.500 kr. hjá Fragtflugi. Metin
hafa hins vegar jafnazt af ýmsum
jtækni- og viðskiptalegum ástæðum,
íþegar hrossin hafa verið komin á
! áfangastað og svo einnig að hross-
j in þola betur flutninginn með flug-
! vélum en skipum að öllu jjöfnu.
Magnús Ingvarsson hjá búvöru-
deild SÍS, sem gaf Vísi ofan-
greindar upplýsingar sagði í viðtali
við Vísi, að kaupendur hrossanna
ákvæöu hvaða leið hossin væru
send enda greiða þeir flutnings-
kostnaðinn. Hann kvaðst ekki telja,
að Fragtflug mundj missa allan
íþennan markaö. þrátt fyrir þessa
RJÚPAN LÆTUR
EKKI SJÁ SIG
— Treg veiði hjá rjúpnaskyttum fyrstu
veiðidagana — 50 rjúpur mest
Rjúpnaveiðimenn héldu hópum
saman úr byggð á fimmtudags-
kvöld, þegar rjúpnaveiðitíminn
hófst. Tij dæmis var hópur manna
uppj í Fomahvammi um helgina.
Skyttumar komu þangað á fimmtu-
dagskvöld og fóra aftur í bæinn
á sunnudagskvöld. Veður var ekki
sem bezt til veiði °g erfitt að sjá
rjúpuna, þar sem snjór er mjög
lítill og rjúpan hverfur f landslag-
ið. Mest fékk ein skytta 50 rjúpur
— af þeim sem fóra á Holtavörðu-
heiðina og fékk hann þessa veiði
á tveimur dögum.
Rjúpnaskyttur fóru einnig á fjöll
fyrir austan, en þar var minna um
veiðina. Til dæmis fóra einir tfu
karlar á fjall frá Seyðisfirði og
leituðu lengi dags en fundu ekki
eina einustu rjúpu. — JH
Fulltrúastarf
Verðlagsskrifstofan óskar að ráða nú þegar
ungan mann til fulltrúastarfa.
Próf í viðskiptafræðum eða staðgóð verzlun-
armenntun nauðsynleg.
Upplýsingar um verkefni og launakjör gefnar
á skrifstofunni.
Reykjavík 18. okt. 1971.
Verðlagsstjórinn.
Athugið
Blindir menn verða atvinnulausir ef framleiðsla þeirra
ekki selst. Ef allir burstar og körfur, sem blindir geta
unnið að, seldust jafnharðan, þyrfti lítið eða ekkert aö
kaupa erlendis frá af þeim vamingi. Stuðlið aö því,
að blindir menn, karlar og ':onur, sitji ávallt fyrir
þeirri vinnu, sem þeir geta unnið, og þurfi ekki að
keppa við fuUfrískt fólk um þá atvinnu.
Látið Blindraiðn Ingólfsstræti 16 alltaf sitja fyrir
viðskiptum yðar þegar þér þurfið á burstum, körfum
eða vöggum að halda. Með því gleðjið þér hina blindu,
hjálpið þeim til að lifa lífinu frjálsir og óháðir sem
aðrir menn. Það er þjóðarhagur að aUir þegnar þjóð-
félagsins séu vinnandi, líka þeir sem blindir eru og
sjóndaprir.
Munið að koma í Blindraiön Ingólfsstræti 16, þegar
þér þurfið að kaupa bursta, körfiu- eða vöggur.
Blindravinafélag íslands, Ingólfsstræti 16.
miklu verðlækkun Eimskips. Þar
kæmi margt til. Mikill kostnaður
er við uppskipun hrossanna úr skp
um, en hann væri hins vegar hverf-
andi eða enginn úr flugvélum. Kaup
endur hrossanna tækju nokkra á-
hættu, að þau kæmu I slæmu á-
standi á áfangastað, ef þau hrepptu
vont sjóveður, en þá tæk; hrossin
allt að mánuði að ná sér eftir sjó-
ferðina. Kaupendur hrossanná gætu
því ekki endurselt hrossin fyrr en
að þeim tima liðnum, sem þýddi
að sjálfsögðu aukagjöld. Magnús
taldi þó, að flutningar hrossa með
skipum færi aftur í vöxt. sérstak-
lega til Miö-Evrópu, þangað sem
skipaflutningar era tíðir, en frekar
yrði kannsk; stuözt við flugvélar
í hrossaflutningum til Norðurlanda.
Það sem af er árinu hefpr SÍS
flutt út um 550 hross. Af þeim
hefur Fragtflug flutt 413. norsk-
flugvél um 50, en Eimskip um 70—
80, að þv*i er Magnús sagði. — VJ
Ódýrari
en aárir!
Shodh
LEtÚ&M
44-46.
SiMI 42600.
ORIGINAL
varahlutir
i startara, rafala, kveikjur og
dísilkerfi eftirtalinna farar-
tækja:
BENZ
DEUTZ
HENSCHEL
OPEL
SAAB
SCANIA
TAUNUS
VOLVO
VW
Einnig óoriginal varahlutir á
mjög hagstæðu verði.
Á sama stað:
Straumlokur (cut-out)
og kerti í flestar gerðir
bifreiða.
Platínukerti í
Trabant.
HÁBERG h/f
Skeifunni 3E
Sími 33345.

Rugling-
ur á
götu-
heitum
Lesandl einn skrifar:
„Ég varð fyrir þvi óláni á
dögunum að rugla saman tveim
götunöfnum. Gatan var nefni-
lega til bæði í Kópavogi og
Hafnarfirði. Ég fór af þessu til-
efná að kynna mér götunöfn á
þessu 100.000 manna svæði, —
og siá. Þarna var mikið um götu
nöfn, sem til voru í tveim sveit
arfélögunum, tilvalið til að
ruala fólk f ríminu og valda erf
iðleikum. Fljótt á litið fann ég
1Ö götúr 'sem svona er ástatt
um. Dæmi nefni ég Melgerði í
Revkjavfk og Kópavogi, Revkia
vYkurveg í Rvfk og Hafnarf.
Birkihvamm, Reynihvamm og
Lindarhvamm, sem til eru í
Kópavogi og Hafnarfirði, Mela-
braut sem til er á Seltjamamesi
og í Hafnarfirði, Ásbraut, sem
til er f Kópavogi og Hafnarfirði
að ekki sé talað um Lækjargötu
Suðurgötu og Flókagötu, sem
finna má bæði í Reykjavík og
Hafnarfirði. Mér finnst að þetta
sé óþarfi. Þetta gæti orðið dýrt
t.d. f því tilfelli að lögregla,
slökkvilið eða sjúkrabílar villt-
ust á göitum. Hvar er samstarfs
rtefndin innan Stór-Reykjavík-
ur? Hún ætti að hlutast til um
breytingar."
Eru
,eyjurnar4
óþarfar
eða jafn-
vel hættu-
legarf
Lelgubflstjóri skrifar:
„Hér og þar á gatnamótum
hefur skotið unp á undanfömum
árum svonefndum ,,eyjum“ sem
notaðar era til þess að skilja að
akbrautir. Sjálfsagt er þetta nú
meö einhverjum ráðum gert en
ekki veit ég hvort „eyja~-smið-
imir hafa gert sér fufla grein
fyrir þeirri hættu sem fylgir
þessu tiltækl.
En ökumenn eiga mjög erfitt
með að varast þessar eyjur f
dimmviðri eða að næturþeli.
Þær sjást oft svo illa. Enda
hefur margur ökumaðurinn orðið
fyrir því að aka á þær.
Auðvitað liggur beinast við að
áfel'last ökumenn fyrir klaufa-
skap og blindu, að sjá ekki það,
sem á vegi þeirra verður. — En
það væri skammsýni, því að
margar eðlilegar skýringar eru
til við þessum „klaufaskap"
ökur.ianna — og þó enginn
væri önnur en sú að þeir era
,,mannlegir“ þá ætti það samt
að nægja til þess að vekja menn
til umhugsunar.
Á ferðatógi eitt sinn í Þýzka-
landi sá ég sniðugan útbúnað,
sem Þjóðverjar nota til þess að
skilja að akbrautir. Það voru ca.
2 feta háir hælar, sem voru af-
ar áberandj með sínum endur-
skinsmerkium. Engu að síður
henti þaö ökumenn að rekast á
þessa hætó og keyra yfir þá, en
þá spruttu hælamir upp aftur.
Þeir vora nefnilega úr einhverju
gúmefni, svo að þeir létu undan
án þess að skaða bflana. En svo
leituðust þeir við að rétta úr sér
og slógust þá upp undir bflgólf
ið svo að skrölti í. Við það átt-
uðu ökumenn sig venjulega.
Væri ekki nær að nota svona
hæla, heldur en þessar háska-
„eyjur“.
Þessar „eyjur“ hafa verið
settarúpp við gatnamót þar sem
gangahdi fólk á leið yfir götur,
og þá helzt þar sem götur era
fremur breiðar. Þær eiga að vera
gangandi vegfaranda „hæli“
sem hann getur leitað til —
nokkurs konar áfangastaður, —
þar sem hann getur staldrað
við, þegar hann er kominn út á
götuna miðja. Með því móti þarf
hann ekki að gefa svo náinn
gaum umferöinni, nema þeirri,
sem kemur úr annarri áttinni —
ekki svona í einu. Þegar nann
er kominn út á „eyjuna" getur
hann staldrað við og litið til
hinnar hiiðarinnar. Evjumar era
til öryggis fyrir gangandi og tal
in síður hætta á, að ekið verði
á þá. — Þessir „hælar“ á þýzk
um vegum virðast skynsamleg
uppfinning, en hvort þeir geta
komið fyrir eyjamar okkar sem
vöm fyrir ganaandi, hljómar
ekki mjög sannfærandi.
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15
Auglýsið
í Vísi