Vísir - 30.10.1971, Blaðsíða 8

V1SIR. Laugardagur 30. oktöber 1971,
VÍSIR
Utgefanai: KeyKjapreut hf.
’ramkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstiómarfulltrúi: Valdimar H. Jóhannesson
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Bröttugötu 3b. Símar 15610, 11660
Afgr„_.da: Bröttugötu 3b. Siml 11660
Ritstjóm : Laugavegl 178. Sími 11660 (5 línur)
Askriftargjald kr. 195 á mánuði innanlands
i lausasölu kr. 12.00 eintakið.
Prentsmiðja Vísis — Edda hf.
Þjóðin er agndofa
jjtanríkisráðherra íslands svíður sem von er undan
þeim ávítum, er hann hefur fengið fyrir að fallast á )
þá kröfu kommúnista, að tveir fyrrverandi ritstjórar \
Þjóðviljans væru settir til eftirlits með störfum hans. (
Ráðherranum er óhætt að trúa því, að miklu fleiri en (
stjórnarandstæðingar á alþingi og þeir sem í blöð /
stjórnarandstöðunnar hafa ritað um þetta tiltæki, eru [
furðu lostnir yfir því, að hann skyldi láta auðmýkja V
sig á svona herfilegan hátt. Þeirrar skoðunar verður /
vart hjá mörgum í hans eigin flokki, þótt sumir vilji /
sem fæst orð um það hafa. Allir lýðræðissinnar, sem )
gera sér fulla grein fyrir því, sem með þessu hefur )
gerzt, eru bæði undrandi og óttaslegnir. Þjóðin er \
agndofa. \
Eins og á hefur verið bent, verður þessi ráðstöfun (
ekki skýrð með nokkrum haldbærum rökum á annan /
veg en þann, að samstarfsmenn ráðherrans úr hin- )
um flokkunum treysti honum ekki til þess að vinna )
að framkvæmd þess ákvæðis stjórnarsamningsins, að \
koma varnarliðinu burt úr landinu. Þetta ákvæði var (
eins og allir vita, tekið inn í málefnasamninginn eftir (
kröfu kommúnista, og þeir treysta sýnilega ekki á að /
því verði framfylgt nema með því móti, að þeir hafi )
aðstöðu til að skipa fyrir verkum í utanríkisráðu- )
neytinu. Þykir þó mörgum sem völd þeirra í stjórn- \
arráðinu væru ærin fyrir, þótt þessu væri ekki við \
bætt. (
Bæði Ólafur Thors og Hermann Jónasson bjuggu //
svo um hnútana, þegar þeir mynduðu stjórn með //
þátttöku kommúnista, að þeir kæmu hvergi nærri ))
varnarmálunum. Það getur orðið háskalegt fyrir ör- ii
yggi og sjálfstæði íslenzku þjóðarinnar að fá komm- /
únistum slík völd- Það er nógu slæmt að neyðast til
að taka þá í ríkisstjóm, þótt þeim séu ekki fengin um-
ráð yfir mikilvægustu málaflokkunum, eins og reynd-
ar hefur orðið nú í vinstri stjóm Ólafs Jóhannessonar.
Stórum meirihluta þjóðarinnar hlýtur að vera ljóst,
hver hætta er hér á ferðum, en það er ekki nóg að sjá /
hættuna. Allir sannir íslendingar verða að samein-
ast í vöm fyrir öryggi og frelsi lands og þjóðar gegn
þeim öflum sem áratugum saman hafa unnið að því í
leynt og ljóst að grafa undan því lýðræðisskipulagi, V
sem allur þorri landsmanna vill vernda. Stjórnarand- (
stæðingar á alþingi munu að sjálfsögðu halda vel /
vöku sinni og fylgjast með þróun mála hjá ríkisstjóm- /
inni, eftir því sem þeim er unnt, en einnig þeir þing- )
menn úr stjórnarliðinu, sem vita hug og stefnu komm- \
únista í varnarmálum, verða, og eru skyldugir til, að \
sýna þann manndóm að rísa gegn hættunni, ef þeim (
sýnist að í óefni sé stefnt. Þeir verða að koma í veg /
fyrir að utanríkisráðherrann verði bandingi komm- /
únista, eins og allt útlit er fyrir nú, ef ekki verður )
gripið í taumana í tíma. )
...1 I
Edward Kennedy lýsir aðkomunni i búðum flóttafólksins frá Austur-
Pakistan:
„Leitaði að einhverju til að
skýla með líki ný-
látins litla bróður
„Heimurinn hefur enn
ekki gert sér grein fyrir
þessum harmleik. Ég get
sagt ykkur, að menn
fara ekki að skilja,
hversu ógurlegur hann
er, fyrr en þeir horfa á
það sjálfir. Aðeins með
//
ætti að ofbjóða siðgæðisvitund
fólks um allan heim.
Ég komst að því, að aðbúnað-
ur var mismunandj milli búða,
en vVða var hann ólýsanlegur.
Þeir flóttamenn, sem mest þjást
.... eru þeir yngstu ___________
og þeir elztu. Fjöldi þessa fólks
er talinn vera allt að helmingur
aiis flóttafólksins. Mörg smá-
bamanna og gamalmennanna
hafa þegar fa'llið i valinn. Og
því að kynnast því af eig
in raun geta menn skynj
að tilfinningar og skilið
álög þessa fólks og of-
beldisöflin sem stöðugt
skapa flóttafólk og taka
æ stærri toll í mannslíf
um.
Getur séð, hverjir
muni deyja næstu daga
Ég heimsótti flóttamannabúð-
ir á Indland; meðfram landa-
mærum Austur-Bengals ....
Ég hlýddi á mál tuga flótta-
manna, þegar þeir þyrptust inn
í búðirnar til að freista þess
að draga fram lífið í bráða-
birgðaskýlum á berangrj eða i
bakgörðum opinberra bygginga
.... Andlit þeirra og frásögn
sögðu sögu um svivirðu, sem
það er unnt um leið og maður
gengur meðal þeirra, sem lifa,
að sjá hverjir munu deyja
næstu klukkstundirnar eöa
næstu dagana.
Hafa misst sjónina af
vítamínskorti
Menn sjá ungböm, þar sem
húðin lafir í tjásum frá þeirra
smáu beinum, og þau hafa jafn-
vel ekk,- þrótt til að lyfta höfð-
inu. Þarna em börn meö fætur
bólgna af hungursjúkdómum,
máttvana í fangi móður sinnar.
Ég sá börn. sem höfðu misst
sjónina vegna vítamínskorts og
önnur þakin sárum, sem gróa
ekki. Ég sá \ augum foreldr-
anna örvæntinguna og von
leysið um að börn þeirra yrðu
nokkru sinni aftur heil. Og
hörmulegast er að horfa á iík
bamsins sem lézt seinustu nótt.
Sagan endurtekur sig í hverj-
(Jmsjón: Haukur Helgason
um búðunum á fætur öðmm,
og það bætir gráu ofan á svart,
að ... flóttafólkiö kemur yfir
landamærin meö sárþjáða fé-
la'ga sína. Auk þess hafa mörg
indversk þorp orðið fyrir
sprengjuárásum hersveita Pak-
istana ....
.... Indverska stjómin hef-
ur Iyft grettistaki til að hjálpa
flóttafólkinu, sem mannkyns-
sa'gan mun geyma og minnast.
Sátu sljóir við vegar-
brúnina
55 ára járnbrautarstarfsmaður
.. sagði mér frá tilefnislausri
árás Pakistanhers á jámbraut-
arstöð hans um hádegi. „Ég
veit ekki hvers vegna þeir skutu
á mig,“ sagði hann. „Ég er ekki
í neinum stjórnmálaflokki. Ég
var ba'ra jámbrautarstarfsmað-
ur.“ Nú situr hann aðgerðalaus
í flóttamannabúðum f Indlandi,
efnálaus maður, sem hefur eng-
ar vonir um að fá nokkra sinni
eftirlaunin, sem hann hafði unn-
ið fyrir og áttu að byrja f næsta
mánuði .... Enn ömurlegri er
reynsla hinna saklausu og
menntunarsnauðu þorpsbúa.
Daginn sem við fóram þennan
tuttugu m\'lna veg vora að
minnsta kosti sjö þúsund nýir
flóttamenn a'ð steyma eftir bökk
um árinnar á landamæranum
nálægt Boyra. Nær allir voru
þeir smábændur .. Þeir yngstu
og þeir elztu vora örþreyttir
eftir marga daga og nætur á
flótta. Margir höfðu augsýni-
J-’ltega fengið taugaáfall og sátu
Mjóir við vegarbrúnina eða
reikuðu í óvissu.
Horft á foreldra, bræður
og systur líflátin
Þeir sögðu sögu sína um
grimmd, morð, rán og íkveikjur,
ofsóknir og misþyrmingar, sem
hermennimir frá Vestur-Pak-
istan og samstarfsmenn þeirra
frömdu. Mörg barnanna dóu á
leiðinni. Foreldrar þeirra grát-
báðu um hjálp. Monsúnregnið
olli flóðum um sveitirnar og jók
á örvæntinguna í andlitum fólks
ins. Fyrir okkur .... þýddi
regnið aðeins. að við þurftum
að hafa fataskipti, en fyrir þetta
fólk ollj töfin enn einni nóttu
án hvíldar, matar eða skjóls.
Það er erfitt að má úr huga sér
svipinn á andlitj barnsins, sem
var lamað upp að mitti og
mundi aldrei ganga aftur eða
barns sem skalf af hræðslu á
mottu í litlu tjaldi og hafði ekki
náð sér eftir taugááfallið,
sem það hlaut við að horfa á
foreldra sVna, bræður og systur
tekin af lífi .... eöa kvíðanum
í andlitj ungu stúlkunnar sem
leitaði að einhverju til að skýla
með líkj litla bróður síns sem
hafði dáið úr kóleru nokkrum
mínútum áður en við komum.
,XíkbrennsIuofn“ sagði
stjórnandinn
Þegar ég spuröj stjórnanda
búðanna hvað honum fyndist
hann vanhaga um mest, sagði
hann: „L'ikbrennsluofn“ ....
Hármleikuinn í Austur-Bengal
er ekki aöeins harmleikur fyrir
Pakistana .... ekki aðeins fyr-
ir Indland heldur. Það er harm-
leikur heimsins alls og páð "r
ábyrgö heimsbyggðarinnar að
vinna samán til að afmá hörm
ungarnar. (Lauslega þýtt).