Vísir - 10.11.1971, Blaðsíða 2

Svefn-
lyfin
hættu-
legust
Það var í marzmánuði s.l. að
tvítu’gur unglingur, brezkur Josh
að nafni kafnaði í eigin spýju.
Josh var gáfaður strákur, skáld
gott og mjög vinsaelil — a.m.k.
á meöail þeirra sem störfuðu að
velferðarmálum — Josh var
nefnilega eitudyfjaæta. Hann
kafnaði heima hjá sér í Norður-
London eftiir að hafa hellt í sig
O'f miiklu magni af eitri, og síðar
í Vimunni fór hann að kasta upp.
Hann át svo mikið, tók svo
mikið inn af LSD og heróini, að
það hefur ekki tekizt að úrskurða
hvo,rt eitrið raunverulega drap
hann. Það hefur hins vegar kom-
ið í ijós við athuganir, að Josh
hefur látizt af áöur óþekktu fyrir
baeri sem feiðiir af eiturvananum,
hann opnaði sér æð í handleggn-
um og sett'i þar inn töflu, bara
venjulega ’amfeta'míntöflu — eða
önnur lyf svipuð, sem fólk setur
venjulega í munn sér og gleypir.
Josh komst að því, eins og flei.ri
eiturætur, að þannig er hægt að
ná áhrifum, rétt eins og af heró-
íni.
Jos'h notaði mikið svefnlyf alMs
konar t.d. lyf sem kaliast sone-
ryl, seconal nembutal, amytal
og luminal.
í Bretlandj eru mjög ströng við
urlög við sölu og notkun héróins
og annarra siikra lyfja. l&SS, þeg
ar yfirvöld hófu herferð 'gegn eit-
urbölinu, og reístu fjöilmörg hæli
fyrir eiturlyfjaætur, þá dró mjög
úr tíðni dauðsfailiia af völdum eil
uráýs.
Hins vegar tófcst ekki að koma
í veg fyrir að fóik keypti sér
eitur, eða afllaði þess á einhvern
hátt, á svörtum markaði. Og það
fðlk sem verzlar á svörtum mark
aði, hættir á endanum að geta
borgað. Yfirvöld þrangja hring-
inn, stöðugt erfiðara verður að
útvega eitrið, og grunur fellur oft
fijótt á smyglara. Það fólk sem
skiptir við þessa menn, reynir
með einhverju móti að verða sér
úti um eitur. Og svefnlyf eru til
muna lífshættuilegri en sum á-
vanallyfm, — jaifnvel þótt þau
TSlijst ekki eins vanamyndandi.
Slfiuisfcu 10 árin hefur dauðs-
föllum af völdum svefnlyfja.
fjölgiað meira en tvöfalt í Bret-
landi.
Það sem hún
sá kostaði
hana sjónina
Unga S'túiikan á meðfylgjandi
mynd er 17 ára gömul og heitir
Wilma Chestnuts. Hún varð fyrir
skömmu vitni að lítilsháttar inn-
broti strokufanga, en hann kom
auga á hana og tiil að koma í veg
fyrir að hún gæti siðar meir bent
á hann í vitnastúkunni og sagzt
þekkja hann gerði hamn tillraun til
að stinga úr henni augun.
Honum tökst það raunar ekki,
en sjóninni gat hann svipt Wiknu.
Þetta var á miðju síðastliðnu
sumri, og hafa læknar unnið þrot
laust að því síðan, að reyna að
færa stúilkunni sjónina að nýju
og hafa enn ekki gefið upp von-
ina um að það geti tekizt.
Fari þó svo þrátt fyrir a'llt, að
það mistakist með skurðaðgerðum
þeirra, geta læknairnir hughreyst
Wiilmu með því, að einhvemtíma
á næstu fimm árum verði þeim
mögulegt að framkvæma augn-
flutninga.
t
Vill selja snekkjuna
ARISTOTELES ONASSIS hefur
óskaplegia gaman af bátaileik svo
sem kunnugt er Hann puðar þó
þessa dagana við að losa sig við
hvíta lystisne'kkju sína eina, sem
metin er á fimm tí'l sex þúsund
milljónir íslenzkira króna. Onassis
hefur gefið þá skýringu, að snekkj
an hafi ekki verið honum ánægju-
leg eign, hvorki í hjónabandi hans
með Tinu, kunningss'kapnum við
Maríu Callas eða þá í hjónabandi
hans og Jackie. Þess vegna telur
hann ráðlegast að losa sig við
dallinin og láta smíða sér riýjan.
Hefur einhver áhuga á kaupun
um?
STÚTUR FÆR
Á BAUKINN!
Menn sikulu ekfei halda það, að
ölvun við akstur sé íþrótt, sem
við Islendingar stundum einir.
Þvert á móti er öilvun við akstur
alþjóðleg íþrótt, sem nýtur æ
mei.r ástundunar öikumanna.
Japanir hafa nú skorið upp her-
ör gegn ölvuðum ökumönnum,
þeir eru nefnilega á því að
það sé ljótt að keyra fulíur.
Herör þeirra er sérstakur út-
búnaður, sem komið er fyrir í
stýrishjólinu og te'kur hann við
sér um leið og vél bifireiðarinnar
er raes't. Hann þefar þá af öku-
manninum af sama næmleik og
eiginkonur einar geta gert. Dæm
ist ökumaðurinn óhæfur til akst-
urs drepur „þefiarinn“ á bifreið-
itini umyrðáiaust.
Það eru Honduverksmiðjumar
japönsku sem eiga heiðurinn af
sm’iði þessa merkilega útbúnaðar
og er í ráði að setja hann á
markaðinn að vori, En ekki fe.r
útbúnaöurinn í bifreiðir verk-
smiðjunnar sjálfrar nema sérstak
fega sé um það beðið — og þá
ko'star það dágóðan Skilding.
Japönsk stúlka ber vínglas að ,,þefaranum“, sem umsvifalaust drepur á vél bifreiðarinnar, er
hann hefur fundið alkóhólsþefinn.