Alþýðublaðið - 26.01.1922, Side 2

a
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Dagsbrúnarfundur
verður haldinnn fimtud. 26. þ. m. í G. T. húsinu ki. 71/* e. h. Fuudarelni;
1. Félagsmál.
2. Bæjarstjórnarkosningarnar.
Allir Aiþ.fl.menn veikomnir eftir kl. 8*/a meðan rúm leyfir. Stjórnilt.
einn og látið auðvalds- og horg
arstjóraliðið sjá að þa© skulu firnm
fulltrúar inn í bæjarstjórn frá ykk-
ar flokki. Við í hönd farandi bæj
arstjórnarkosningar.
7 H. S.
€rlenð sfmskeyti.
Khöfn, 24. jan.
Afiflntningsbannið i Sríþjóð.
Símað er frá Stokkhólmi, að
bindindismannaflokkurinn Ieggi fyr
ir þingið titlögu um að fram fari
þjóðaratkvæðagreiðsla 1923 um
aðflutningsbann á áfengi.
írlandsmálin.
Simað frá London að Collin og
Craig hafi gert fyrsta samninginn
milii Suður og Norður írlands um
það, að draga á báðar hliðar úr
herbúaaði og vopnuðum erjum.
Báðist á stetnn Lioyd George.
Simað frá Loadon, að Grey,
Asquith o. fl. hefji árás á stjórn-
málastefnu Lloyd George.
Frá Þýzkalandl.
Símað frá Berlíc að stjórnin sé
ekki sammála um borgunarskil-
mála skaðabótanefadarinaar. Frest-
urian útrunainn 27. þ. m.
Um frieimann.
(Úr bréfi írá Kfeöfn.)
„Danskfc blað skrifar um hann
daginn eftir að hann kom til
Khafnar:
.0 Friðriksson ritstjóra gat
auðvitað ekki dottið í hug að
„heldra“ fólkið á íslandi fengi
reiðiæði þó hann tæki að sér að
ajá fyrir munaðariausu barni. En
svo fór það samt. Málum drengs-
ins er því þannig komið nú: Hann
er fæddur í Sviss, en heflr ekki
rétt innborinca manna þar. Hann
hefir eftir rússneskum lögum mist
rfkisborgararétt þar. Islenzk hjón
hafa tekið hann tii fósturs, en fs
lenzku yfírvöidin banna honum
landsvist og senda hann rakleitt
tii Dgnmerkur. Hann er því bæði
heimilis og fóreldralaus. Og hvað
gerir nú Danmörk? Ef það væri 5
ekki vegna barns pessa sjálfs. þá
væri réttast, þegar honum er bötn
uð augnveikin, og læknisvottorð
er fengið fyrir því að hann sé
heiibrigður, að senda hann aftur
rakieitt til ísiands, svo yfirvöldin
þar geti fengið tækiferi til þess
að sýna hvort harðýðgi og hjarta-
leysi þeirra er takmarkalaust. Þvi
þó dreagurinn hefði augnveiki þá
sem um er getið, þá býður þó
siðfræðin vonandi ennþí að það
eigi að lækna þá sjúku, en ekki
úthýsa þeim. Það væri fa!legt ef
hin ýmsu iönd færu að taka upp
þá aðferð að reka sjúka útlendinga
úr landi, En það hefir tsland nú
gert, en vonandi er svo mikil
mannúð í dönskum yfirvöldum, að
þau haida ekki áfram þeirri sví
virðilegu meðíerð, sem þetta for-
eldralausa barn hefir orðið að
sæta.“
Þetta álifc á ísiendingum sem
kemur þarna f ijós verður maður
alstaðar var við hér í Khöfn út
af þessu máli, eins og eðlilegt er,
því athæfi Iandsstjórnarinnar er
svívirðilegt. En hvað lengi á þess
um Jóni Magnússyni að haldast
uppi að svívirða íslendinga í aug-
um útlendinga?*
Fátæktin.
Lengur dylat það ekki neinum
manni, sem Iítur f kringum sig
með nokkurri eftirtekt, að sá ill-
ræmdi gestur húngurvofan er nú
tekin að æða hús úr húsi. Hún
er hætt að iæðast. Allur hinn (á
tækari lýður er í bersýnilegri
hættu, ef ekki er aðgert. En hvaða
iikur eru til þess, að þessi ill
ræmdi, en þvf miður kunni gestur,
verði stöðvaður á yfirreið sinni i
þetta sinn?
Eru nokkrar líkur tii þess að
komið verði fyrir bráðan mann
felli? Eg segi fyrir mig að eg sé'
mjög fátt benda i þá átt, en bet
ur færi að eg þar sé glámskygn.
og ef svo er þá er vel. Má vera
að það sé enn á valdi þeirra.
manna sem með völdin og pen
ingana fara, hvort hróp barnanna
sem nú biðja um brauð verða
tekin til greina eða ekki. En þa8
er hugboð mitt að þeim mamm-
ons dýrkendum veitist erfitt að
yfirgefa sinn gamla mann, ekki
svo að skilja að þeir viiji ekki
hjálpa á sína vísu, þ. e. með sam-
skotum og ýmiskonar „lapparfi",,
en þess er að gæta að slikt er
að tjaida til einnar nætur. Það
hlýtur alt að bera að sama brunnt
áður en litið er við, sem eðiilegt
er. Nei, ef hjáip á að koma, hjálp
sem kemur að gagni, þá verður
hún að vera róttækari en svo, hún
verður að vera samkvæmt kenn-
ingum jafnaðarmanna. Það er ekki
nema eitt meðai til, og það er
vinna, en það þykjast auðvalds-
sinnar ekki skiija. Þeir segja að
það séu öfgar að haida siíku fram,
það sé bara boisivíka grýla að
vinna. Nei, þegar minst er á það,
þá hrista þeir höfuðið, og þegar
sagt er við þa að bszta ráðið yið
skuldum og fjárkreppu sé aukin
framleiðsia með vinnu, þá segja
þeir að það sé heimskuleg æsing
og vitleysa að veiða fiskinn úr
sjónum og að rækta landið; það
borgar sig ekki, segja þeir.
En hvernig væri þá að reyna
að verzla, að selja allar vörur í
heildsölu og smásölu með lægsta
verðili
Kjósendur! Miklu máli skiftir
hvernig bæjarstjórnin er skipnð.
Það er um tvo lista að veija; á
öðrum eru alþýðuflokksmenn Þeir
hafa altaf haldið þvi fram, að
tyrsta ráð tii velmegunar sé starf-
semi, og með henni ætia þeir að
þagga niður hróp hinna aðþrengdu.
A hinum eru heildsalar. Þeir eru
heidur ekki óiíkiegir til þess að
reyna hið sama, en aðeins með