Vísir - 01.08.1972, Side 20

l>riöjudagur 1. ágúst 1972
Stálu vél úr bíl
fyrir ári — en
upp komast
svik um síðir
Upp komast svik um siöir,
segir gamla máltækiö, og
nýlega upplýsti rannsóknar-
lögreglan i llatnarfiröi þjófnaö,
sem framinn vará páskunum i
fyrra.
bá hafði verið stolið vél og
sætum úr Volkswagen-bifreið
suður á Reykjanesi. Billinn
hafði staðið þar fyrir utan
bústaö vitavarðarins, sem einn
morguninn kom að honum
vélar- og sætislausum.
I ljós kom, að þarna voru að
verki i skjóli myrkurs þrir piltar
úr Keflavik, sem höfðu sett
vélina og sætin i bil, sem þeir
áttu sjálfir.
Það var Gróa á Leiti, sem
kom lögreglunni á sporið, þegar
upp gaus kvittur um, hvar vélin
mundi niðurkomin.
En þegar hafðist upp á vélinni
voru piltarnir búnið að eyði-
leggja hana. — GP
Tollgœzlan hefur enga aðstððu
til að hindra eiturlyf jasmygl
— Vonlaust verk meðan skortir sérþjálfað fólk og tœki,
segir yfirtollvörðurinn á Keflavíkurflugvelli
„Það er nánast von-
laust að koma i veg fyr-
ir eiturlyf jasmygl
meðan okkur er ekki
sköpuð nein aðstaða til
rannsóknar á lyfjum.
Ilikisvaldið hefur
livorki látið i té fé eða
tæki til að halda uppi
el'tirliti” sagði Friðrik
Sigíússon yfirtoílvörð-
ur á Keflavikurflug-
velli i samtali við Visi i
gær.
Staðreyndin er sú að á hverj-
um degi geta menn smyglað til
landsins birgðum af eiturlyfjum
án þess að tollgæzlan hafi
möguleika á að koma i veg fyrir
slikt smygl. Blaðamaður Visis
fékk að skoða sýnishorn af hin-
um ýmsu tegundum eiturlyfja,
sem yfirtollvörðurinn hafði
undir höndum. Mikið af þvi gat
eins verið meinlausar vitamins-
pillur eða magnyl eftir útlitinu
að dæma. Tollverðirnir hafa
ekki fengið sérstaka þjálfun i að
greina milli lyfja og eiturlyfja,
enda krefst slikt i raun og veru
sérstakrar menntunar. Á fjár
lögum yfirstandandi árs voru
veittar litlar 700 þúsundir til að
koma i veg fyrir smygl á eitur-
lyfjum. Þessi upphæð nægir til
að fæða hasshundinn og gæzlu
mann hans, en þótt það se góðra
gjalda vert er ekki hægt að
búast við að hundurinn og sá
sem gætir hans geti komið i veg
fyrir allt eiturlyfjasmygl.
„Þrátt fyrir stór orð og fögur
fyrirheit er þetta ekkert annað
en hálfkák þessi leit að eitur-
lyfjum. Ef við hefðum hér
rannsóknartæki og sérþjálfað
fólk væri etthvað hægt að gera,
en eins og ástandið er núna
stöndum við uppi varnarlausir
gegn þessari hættu” sagði Friö-
rik yfirtollvörður. Vitað er að
talsvert magn af LSD kemur inn
i landið i hverri viku svo dæmi
sé tekið, en hasshundurinn er
ekki þjálfaður i að þefa slikt
uppi og ekki aöstaða til að
greina slikt efni á flugvellinum
nema i mjög takmörkuðum
mæli.
—sr.
Gullskipið ó Skeiðarársandi:
FARMUR UPP A MILUARD?
Endastakkst
í gjótu
lhúum ú Álftanesi lcizl ekki á
hlikiina, þegar þeir sáu hifrciö
koina á inikiíli ferö eflir Álflanes-
veginum kl. 19.25 i gær, og
skyndilega flcyta kcrlingar og
endastingasl úl af veginum lil
inóls viö llraunborg.
„Það lifir enginn þetta af,”
tautaði einhver fyrir munni sér
um leið og hann seildist i simann,
að tilkynna lögreglunni um
óhappið.
Billinn þeyttist út fyrir veginn
og endastakkst beint ofan i gjótu.
Gjótan var sem betur fer, hvorki
djúp né breið.
En út úr flakinu skreið þó
ökumaöurinn, stráheill og hafði
varla hlotið skrámu. Hann var
einn á ferð.
Billinn var hinsvegar ekki svip-
ur hjá sjón. — GP.
„Nokkurn veginn
öruggt að þeir tefli
í dag/'
segir Schmid
„fcg lief ekki fengiö neina
bciöni frá kcppendum uin að
fresta skákinni i dag", sagði
Lotliar Sclunid þegar Visir liaföi
sainband viö hanu i morgun. „Ef
ég verö ekki búinn að fá
ITestunarbeiöni kl. 12 veröur
örugglega teflt. en persónulega er
ég nokkurn veginn viss, aö báðir
inuni mæta til leiks i dag og
skákin liefjist eins og gert er ráö
fyrir kl. 5 i llöllinni."
GK
liinn dýrmæti farmur gull-
skipsins, scm nú er vcrið aö gcra
lokalcit aö austur á Skciöarár-
sandi, var á sinum tíma metinn á
12 „tunnur gulls”, samkvæmt
gömlum hcimildum. Viö höfum
nú reynt að meta verðgildi farms-
ins miöaö við núverandi gullverð,
en i dag er gullkilóiö metið á um
2110 þúsund krónur, eöa sama verö
og „gulltunnan” var metin á um
1920 (samkv. oröabók Blöndals).
Má gera ráö fyrir að hver „gull-
tunna” sé amk. 100 kiló (gull er
mjög eölisþungt) og jafngildi þvi
um 21) milljónum i dag. Ileildar-
verö farmsins hefur þvi verið
metiö á eitthvað i kringum 800
milljónir. samkvæmt núverandi
gullveröi.
Þessi útreikningur okkar er að
visu mjög lauslegur, en sam-
kvæmt upplýsingum Jakobs
Benediktssonar hjá Orðabók Há-
skólans var gulltunnan verðein-
ing, sem byrjað var að nota á 17.
öld, eða um það leyti er skipiö
strandaði hér við land. „Gull-
tunnan” var þá jafngildi 100 þús-
und rikisdala og hvert kúgildi
metið á 4 rikisdali, svo að menn
geta gert sér i hugarlund hversu
dýr „gulltunnan” var. Um stærð
tunnunnar (eða verðeiningarinn-
ar) er erfitt að segja, þvi að tunn-
urnar voru yfirleitt þvi minni eft-
ir þvi sem eðlisþyngd innihalds-
ins var meiri. Gullið er mjög
eðlisþung og er eitt kiló eins og
tvö bollamál. Getur „gulltunnan”
hafa tekið allt frá 100 til 200 kiló,
en ef við höldum okkur við neðri
mörkin og reiknum með 100 kiló-
um i hverri tunnu ætti heildar-
verðmæti farmsins að vera um
860 milljónir, samkvæmt núver-
andi gullverði.
Að sjálfsögðu er hér ekki um að
ræða tómt gull, heldur ýmsa aðra
gersemi, sem efalaust hefur
rýrnað á þessum þremur öldum.
Eitthvað komst á land af farmin-
um, en þó er talið liklegt að
megnið af honum hafi lent ofan i
sandinum með skipinu. Farið var
austur á sandinn um s.l. helgi og
verður nú gerð lokatilraun til þess
að finna skipið, en leitin að þvi
hefur staðið i fjöldamörg ár.
— ÞS
Stal 10 þús. kr. fró vinstúlkunni
Eflir aö hafa þegiö
licimboö, og setiö i partii
heila nótt frarn á inorgun,
geröu tveir piltar úr Ilafnar-
firði sér litið fyrir, þegar
vinstúlkur þeirra voru
farnar uin niorguninn til
vinnu, og hrutust inn til
þeirra.
Þeir höfðu fengið pata af
þvi, að þær ættu einhverja
peninga, og það kom lika á
daginn. Tóku þeir með sér 10
þúsund krónur, sem önnur
stúlkan átti.
Þegar stúlkurnar
uppgötvuðu stuldinn, kærðu
þær málið til lögreglunnar,
sem felldi strax grun á pilt-
ana, enda hefur annar komið
við sögu fyrr vegna
þjófnaðar.
En áður en hafðist upp á
piltunum, hringdi annar
þeirra til lögreglunnar,
játaði á sig þjófnaðinn og
leysti frá skjóðunni. Bauö
hann gull og græna skóga —
eða að minnsta kosti að
endurgreiða þýfið við fyrsta
bezta tækifæri.
— GP
Stakk af frá árekstri:
•• w
LOGREGLA A
VERÐI
ÖKUMANNS í NÓTT
VIÐ HÚS
„Nei, ég liafði ekki hugsaö mér
þaö ueitt," sagöi ökumaöurinn,
sem haföi ekið burt frá árekstri,
án þess að scgja til sin — en var
svo stöðvaður af öörum öku-
inamii, sem haföi elt hann uppi,
og spurði livort liann ætlaöi ckki
aö tilkynna lögreglunni óhappiö.
Hann hafði ekið aftan á bil, sem
stóð uppi á Arnarneshæðinni rétt
upp úr miðnætti i nótt, og hélt sfð-
an bara leiöar sinnar, en ökumað-
ur, sem kom á eftir honum, fékk
hann til þess að snúa við og gefa
upp nafn, heimilisfang og sima-
númer. — En að biða eftir lög-
reglunni? Nehei!
Þegar lögreglan heyrði atvikin,
grunaði hana ýmislegt misjafnt,
eins og að ökumaðurinn hefði
kannski verið undir áhrifum
áfengis, og ekki viljað biða lög-
reglunnar þess vegna. Farið var
heim til mannsins, en það var
sama, hve fast var knúið dyr^ —
enginn kom i gættina.
Þetta var um hánótt og ekki
náðist i yfirvaldið i Kópavogi til
þess að fá húsleitarúrskurð, svo
að hægt væri að sækja manninn
inn. Voru þá lögregluþjónar settir
á vörð um húsið, sem var örugg-
lega hið rétta, þvi að hjá þvi stóð
billinn, sem lent hafði i árekstrin-
um. Skellan á honum leyndi þvi
ekki.
t morgun var svo maðurinn
sóttur inn i húsið og færður til
Hafnarfjarðar á lögreglustöðina
til yfirheyrzlu, sem ekki var lok-
ið, þegar blaðið fór i prentun.
—GP.
Litil stúlka kom á lögreglu-
stöðina i gær með þennan páfa-
gauk, sem Stefán sonur Gisla
Guðbrandssonar lögregluþjóns
heldur á, en hún hafði fundið
hann, þar sem hann flögraði
frjáls um loftin blá.
Áreiðanlega saknar hans
einhver, en á meðan kom
lögreglan páfagauknum fyrir i
geymslu heima hjá Gisla
lögregluþjóni, sem sjálfur á
páfagauka. Þar hefur þessi guli
páfagaukur selskap, þar til
eigandinn vitjar hans að
Laugarnesvegi 102. — GP
Þjóðleikhússtjóri
enn í solti
„Ég vil engu spá frekar en
fyrri daginn hvenær embætti
Þjóðleikhússtjóra verður veitt”
sagði menntamálaráðherra i
samtali við Visi i morgun.
Nú er ekki nema mánuður þar
til hinn nýi þjóðleikhússtjóri á
að taka til starfa og margir
velta þvi fyrir sér hvers vegna
Magnús Torfi hefur ekki tekið
ákvörðun ennþá. Eins og Visir
hefur áður skýrt frá eru það
Sveinn Einarsson og Jón Þórar-
insson sem keppa um embættið
og það er milli þeirra sem ráð-
herrann þarf að velja. Og nú
virðist úr vöndu að ráða.
— SG