Vísir - 30.10.1972, Blaðsíða 6

Vísir - 30.10.1972, Blaðsíða 6
6 Visir Mánudagur 30. október 1972. VISIR Útgefandi: Framkvæmdastjóri: Ritstjóri: Fréftastjóri: Ritstjórnarfulltrúi: Auglýsingastjóri: Augiýsingar: Afgreiðsla: Ritstjórn: Reykjaprent hf. Sveinn R. Eyjólfsson Jónas Kristjánsson Jón Bihgir Pétursson Valdimar H. Jóhannesson Skúli G. Jóhannesson Hverfisgötu 32. Simar 11660 86611 Hverfisgötu 32. Simi 86611 Sfðumúla 14. Simi 86611 (7 linur) Askriftargjald kr. 225 á mánuði innanlands i lausasölu kr. 15.00 eintakið. Blaðaprent hf. Tölurnar tala sínu máli Fiskar ráða milli- ríkjamólum — segja erlendir greinarhöfundar og reka upp stór augu Enn eimir eftir af deilum um staðreyndir i skatta- málum. Áköfustu fylgismenn rikisst.iórnarinnar halda þvi enn fram, að skattbyrði hafi ekki aukizt á árinu, og hafi hún aukizt, þá sé það Reykjavikur- borg að kenna. Um þetta er nú hægt að hætta að deila. Tölurnar eru komnar fram i dagsljósið og tala sinu máli. Komið hefur i ljós, að nettótekjuaukning einstakl- inga i Reykjavik hefur numið 26,5% á þessu ári. Ef skattbyrðin væri hin sama i ár og i fyrra, hefðu skattar hækkað um þessa sömu prósentutölu. En þeir hækkuðu i rauninni um rúm 49%. Er þá bæði tekið tillit til persónuskatta og fasteignaskatta, auk tekjuskatta. I mismuninum á þessum tveimur prósentutölum felst aukningin á skattbyrðinni. Hvort eru það svo yfirvöld rikis eða borgar, sem hafa aukið skattbyrðina? Það hafa raunar báðir aðilar gert, en i mjög misjöfnum mæli. Skattar Reykvikinga til borgarinnar hafa aukizt um 31%, sem er litillega meira en tekjuaukningborgaranna á árinu. Skattar þeirra til rikisins hafa hins vegar aukizt um hvorki meira né minna en 70% á árinu, sem er nærri þrefalt meira en aukningin á tekjum manna. í heild litur dæmið þannig út fyrir meðaltalsborg- arann. Tekjur hans hafa aukizt um 26,5%, skattar til Reykjavikurborgar um 31% og til rikisins um 70%. Samanlagt hafa skattar hans aukizt um 49%. Það er þvi augljóst, að skattbyrði hans hefur aukizt verulega vegna gifurlegra skattahækkana af hálfu rikisins. Þeim fer lika fækkandi, sem halda að skattpin- ingin sé Geir Hallgrimssyni borgarstjóra að kenna. Bráðum verður aðeins Þórarinn Þórarinsson Tima- ritstjóri i þeirri sælu trú. Mikið má Halldór E. Sig- urðsson fjármálaráðherra hugsa hlýtt til Þórarins. Aftur glímt við einokun Enn hefur verið lagt fram á alþingi frumvarp um mildun mjólkursölueinokunarinnar hér á landi. Er það öllu meinleysislegra en frumvarpið, sem svæft var i fyrra, og gengur aðeins út á, að einokuninni verði settar nokkrar hömlur. Ennfremur er greini- lega sagt i frumvarpinu, að breytingarnar megi ekki verða bændum til tjóns. Ef frumvarp þetta verður samþykkt, verður það einkum neytendum til góðs. Neytendasamtökin iýstu yfir stuðningi sinum við svæfða frumvarpið i fyrra og i siðasta Neytendablaði skrifaði ritstjóri blaðsins skelegga grein gegn mjólkursölueinokun- inni. Frumvarpið verður lika bændum til góðs, þvi að það tryggir þeim meiri mjólkursölu og sparar þeim frekari fjárfestingu i mjólkurbúðum. Það er þvi ekki ástæða fyrir bændur að standa gegn rétti neyt- enda á þessu sviði. Þeir verða að hafa vit fyrir einokunarpostulunum, sem stjórna mjólkursam- sölum viða um land, og hvetja þingmenn til að styðja frumvarpið. Andstaða sumra bænda gegn frumvarpinu hefur ýft sárindi ibúa þéttbýlisins út af hinum háu út flutningsuppbótum og framleiðslustyrkjum til landbúnaðarins. Slik sárindi eru óheppileg, þvi að æskilegast er, að ibúar bæja og sveita sýni hver . öðrum sanngirni i hagsmunamálum hvers annars. ) ,,úg veit ekki, hvort neitun Norömanna við aðild að Efna- I hagsbandalaginu verður hag- kvæin l'iskiðnaði þeirra, sem er liáður útflutiiiiigi”, sagöi Sicco Mansholt, forseti EB i viðtali i þýzka sjónvarpinu. A 8. svæðis- rdðstefnu FAO i Evrópu, sem haldin var í MUnchen i sept., báru vandamál fiskiðnaðarins einnig á góma. livaða vandamál þarf að yfirstiga, séð frá sjónarhóli alþjóðahyggju? Fiskneyzla hefur farið stöðugt ( vaxandi hjá flestum þjóðum. Fiskvörur eru ómissandi fæðu- tegund, vegna þess hve rikar þær eru af eggjahvituefnum. Það eru ekki aðeins deilurnar, sem spruttu upp i kjölfar þess að við vikkuðum út fiskveiðilögsögu okkar, sem sýna heiminum, að fiskiðnaðurinn ræður miklu i stjórnmálum. Ekki aðeins innan rikja hjá fiskveiðiþjóðum, heldur einnig i utanrikismálum. Niður- staöan i þjóðaratkvæðagreiðslu Norðmanna sýnir einnig þetta sama. „Þetta NEI var mikið áfall fyrir Evrópu”, skrifaði hið þekkta blað „Frankfurter Allgemeine Zeitung,” þegar úr- slitin urðu kunn, „en það gæti einnig komið að haldi”. Það mætti vel hvetja EB til nokkurrar sjálfsgagnrýni, um leið og banda- lagið ihugaði, hversvegna þessi viðskipta- og verzlunarsamtök hræra svo tilfinningar manna, sem raun er á. Það er annað hvort dáð eða hatað”. Og um leið spurði þetta vestur- þýzka blað: „Þurftu inngöngu- samningar Norðmanna 1970 endilega að hefjast á ákvörð- unum um fiskmarkaðskvótann, sem kom afar hart niður á Norð- mönnum?” 1 þessum dúr, eins og hér að ofan skrifar Þjóðverji að nafni Helmut Nagelschmitz, og speglast þar greinilega, hvað litla grein menn hafa gert sér viðast erlendis fyrir þýðingu fiskiðnaðar hjá þjóðum eins og Islendingum, Færeyingum og Norðmönnum. Rulltrúar Islands, staddir á er- lendum vettvangi, hafa margoft ( rekið sig á skilningsleysi annarra á þvi, hverja meginþýðingu fisk- iðnaðurinn hefur fyrir okkur. Þeir hafa orðið að margtönglast á þvi i ræðum sinum til þess að reyna að hamra það inn hjá öðrum, að fiskur er Islendinga vatn og brauð. Eins og Cato gamli endaði allar ræður sinar á: „Auk þess legg ég til, að Karþagó verði lögð i eyði”. — Þá hafa islenzkir sendifulltrúar byrjað flestar ræður sina á': „Aðalút- flutningur Islendinga er fiskur. Á honum byggja þeir afkomu sina”. Fyrir hvert mannsbarn hér á landi eru þetta svo augljósar staðreyndir, að það sýnist vart þörf á að hafa orð á þvi. En á skrifum, eins og Þjóð- verjans, sem hér var byrjað á að ofan sést, aö skilningur er rétt að vakna á þýðingu þessa iðn- llllllllllll Umsjón: Guðmundur Pétursson aðar. Enda ekki nema kannski eðlilegt hjá þjóðum, sem á sama hátt og við erum fiskveiðiþjóð eru ýmist landbúnaðarþjóðir eða iðnaðarriki. Fólk hér stendur kannske i þeirri trú, að þjóðir á borð við Vestur-Þjóðverja, Belga og Breta, sem eru þeir aðilar, er deilt hafa við okkur i landhelgis- málinu, gerðu sér þetta kannski ljóst. En það er viðs fjarri, enda eru fiskveiðar þessara þjóða að- eins brotabrot af öflun þjóðar- tekna þeirra, og örfá prósent ibúa þeirra, sem standa i tengslúm við fiskiðnaðinn. Grein Nagelschmitz sem þýzka fréttamiðlunin hefur dreift út á milli blaða — ekki aðeins i Þýzkalandi, heldur lika viða um heim — er greinilega skrifuð til þess að vekja athygli á þvi, að kannski gegni fiskar þýðingar- miklu hlutverki i alþjóðastjórn- málaum. Sýnist honum það greinilega merkileg uppgötvun, á meðan okkur hér heima finnst það ekki merkileg speki, sem blasaðþefur við hverju mannsbarni hér i nokkra mannsaldra. En þess ber að gæta, eins og Nagelschmitz bendir reyndar á, að fiskur er sjaldgæfari matur á borðum hjá ýmsum þjóðum, eins og t.d Þjóðverjum, heldur en nautakjöt er hjá okkur. Hann segir, að fiskneyzla sé þrisvar sinnum minni hjá Þjóðverjum, heldur en hjá Norðurlandabúum, fjórum sinnum minni en hjá Japönum, og tvisvar sinnum minni en hjá Bretum. Nú er ekki svo að skilja, að Þjóðverjar séu neinir byrjendur á sviði fiskiðnaðar. Margar fisk- vinnsluvélar, sem við notum i okkar iðnaði, eru uppfundnar og smiðaðar af þeim. Og á meðan við erum að fá okkar fyrstu skut- togara, þá hafa þeir notað slika i mörg herrans ár. I niðursuðuiðn- aði skara þeir framúr öllum öðrum, hvað viðkemur niður- soðinni sild — eða að minnsta kosti fer það orð af þeim á mörkuðum. En Þjóðverjar eins og margir aðrir hafa litinn gaum gefið fisk- iðnaðinum, vegna þess að hann er svo litill aðili innan um allan þennan iðnað i þeirra landi. Og það er dæmigert fyrir marga aðra, þegar augu þeirra eru að opnast núna fyrst fyrir þvi að fiskar ráði töluverðu i milli- rikjaviðskiptum. En þar kemur meira til, heldur en árekstrar vegna útvikkunar fiskveiðilög- sögu okkar, eða andspyrna fisk- iðriaðar i Noregi gegn aðildinni að ÉBÉ. Bæði horfa þeir fram á, að Dan- mörk, Island og Niðurlönd hafa hug á fiskmarkaðnum i Þýzka- landi, svo og annarsstaðar i EB- löndunum. En þeir þriðju fiskút- flutnings Þjóðverja er til EB- landa. Og svo er Hafréttarráðstefna Sameinuðu þjóðanna á næsta ári. Erlendis hefur það ekki farið framhjá mönnum, frekar en hér heima, að hafrannsóknir hafa mjög verið efldar á þessu og siðasta ári, sem undanfari að Hafréttarráðstefnunni. Eitt atriði undirbúnings er heimsfiskveiðikort, sem FAO (Food and Agricolture Organization S.Þ.) hefur látið gera, og er nú nýlokið. Kortið sýnir beztu fiskveiðisvæði veraidar, og er tillag FAO til Haf- réttarráðstefnunnar. Einkum og sérilagi er merkt inn á kortið hrygningar- og uppeldisstöðvar sildarinnar. Fiskveiðikort F AO, sem nýlega er komið út, er tillag FAO til Hafréttarráðstefnu Sameinuðu þjóðanna ___ 1973. Sérstaklega er merkt inn á kortið hrygningar- og uppeldisstöðvar sildarinnar. K/zffin Hrygningarstöðvar 6-12 ára sHdar (vetrarveiðisvæði) Uppeldisstöðvar ókynþroska sHdar 0-4 ára. Uppeldisstöðvar kynþroska sildar 4-12 ára (sumarveiðisvæði)

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.