Vísir - 15.05.1974, Blaðsíða 2
2
Vísir. Miövikudagur 15. mai 1974'.'
VÍSntSPTR:
Hefur virðing yðar fyrir
Alþingi og alþingis-
mönnum breytzt á undan-
förnum vikum?
Guftrún Halldórsdóttir, skóla-
stjóri: — Ég hef alltaf boriö
frekarlitla viröingu fyrir Alþingi,
3g ekki hefur viröingin aukizt.
Mér finnst alþingismenn hafa
sýnt, aö þeir eyöa timanum i mál-
aeöi, og þvi ætti álitið á þeim
frekar aö minnka núna.
Haukur II. Magnússon,
stöövarstj. Aöalstiiövarinnar: —
Virðingin hefur dofnaö mikið.
Alþingi undanfarið minr.ir mig á
reviurnar, sem voru haldnar i
Keflavik þegar ég var strákur.
Jón K. Magnússon, starfsm. hjá
ísal: — Hún hefur ekki mikið
breytzt. En atburðir undan-
farinna daga sýna, hvað störf al-
þingismanna eru ábyrgðarmikil
og krefjast mikils af þeim, og
reyndar stjórnmálamönnum
öllum.
Sigvaldi Jónsson, loftskeyta-
nemi: — Ég mundi segja, að
virðingin hafi sigiö niður á við hjá
mér. Mér hefur ekki fundizt
Alþingi standa sig.
KristjánvJónsson, leikstjóri: —
Mér finnst Alþingi og þingmenn
standa i óábyrgara ljósi fyrir
mér en ég gerði mér grein fyrir,
og trúin á þingið hefur stórlega
minnkað. Ég held það hafi aldrei
komið jafnvel fram eins og að
undanförnu, hvillkur skollaleikur
fer fram á þinginu. Hér þarf fyrst
og fremst hugarfarsbreytingu al-
þingismanna til, ef þetta á að
breytast.
Jón ivarsson: — Ég virði Alþingi
að vissu leyti, þótt ákvarðanir
þess séu ekki alltaf eins og
maður óskar sér. Ég er hins
vegar hræddur um, að þingmenn
séu að missa tengsl við þau mál,
sem þeir fást við, með þvi að
vasast of litið i þeim sjálfir, en
láta aðstoðarmenn um slikt.
EINN FLAUG Á AKRAFJALLIÐ
OG SUMIR STEFNA BEINT Á
ESJUNA EÐA í SJÓINN
— Það gengur á ýmsu, þegar flugnemar œfa blindflug,
en hvernig fer það fram, þegar þeir lyftast ekki svo mikið
sem hœnufet frá jörðu?
Hér er Ottó kominn i hlutverk flugstjórnarmanns i fiugturni og er aö
segja Jóni tii um beygjur og aöra loftfimleika. Kortiö i tækinu á bak viö
Ottó er af Glasgowfiugvelli, en þarna i tækinu er hægt aö æfa aöflug aö
flestum flugvöiium heims.
birtist svart andlit á
rúðunni! Það er negri á
glugganum i þessari
hæð, og það glugga-
pússari! Iiann er að
pússa rúðuna! Hvernig i
fjár... —
Var það furða, þó að flugmann-
inum hefði orðið bilt við i þessu
tilviki, og var það furða þó hann
hefði ekki farið einn og óstuddur
út úr stjórnklefanum i þetta
sinnið. Yrði nokkur hissa, þó að
maðurinn hefði jafnvel fengið
taugaáfall?
allan heim. Nefndu bara staðinn,
og þú getur flogið þangað. En
vertu ekki of viss um, að
umhverfið hafi breytzt, þegar þú
stigur út.
Þennan kassa kalla þeir Link,
og svipuð tæki fyrirfinnast viðs
vegar i heiminum. Það heitir
Link, einfaldlega vegna þess að
sá, sem fann það upp, var orgel-
smiður og hét Link. Hann fann
þetta upp á striðsárunum, þegar
gripa þurfti til flugmanna i
skyndi, og þá þurfti auðvitað að
hraða þjálfun eins og frekast var
unnt. Flugmaðurinn, sem við
sögðum frá i upphafi, var að æfa
sig i slikum kassa i Banda-
Ottó aö loka „linkinu”, áöur en
Jón hefur „aðflugið” til tsa-
fjarðar.
treysta á tækin, sem fyrir framan
hann eru i stjórnklefaeftirliking-
unni.
Það er ekki alltaf gott að átta
sig á fluginu, þegar maður sér
ekkert i kringum sig, ef til vill
ekkert nema ský, og i „linkinu”
aðeins veggina. En til þess þurfa
flugmenn að læra blindflug, og
það er fljótt að koma hjá
mörgum.
i fyrstu timunum i „linkinu”
fara sumir i sjóinn, segir Ottó
okkur. „Þá bendi ég þeim rólega
á skiltið, sem er fyrir framan þá,
sem á stendur: Life vest under
your seat, eða björgunarvesti
undir sætinu. Og Ottó kimir.
Það þýðir heldur ekki að fárast
yfir þvi, og það dugir ekkert
annað en að bita á jaxlinn, þó
maður fljúgi beint á Akrafjalliö
rikjunum. Negrinn var ósköp
saklaus hreingerningarmaður,
sem hafði fengið fyrirskipun um
að gera hreint!
Sá, sem fræðir okkur Visis-
menn á þessu, heitir Ottó Tynes,
flugmaður hjá Flugfélagi Islands.
Ottó hefur haft umsjón með
„linkinu” og séð um kennslu i þvi
i eittár. Við fengum leyfi hjá Ottó
til þess að fylgjast með kennslu i
„linkinu”, og hann lét ekki þar
við sitja, heldur dreif fávisa
Visismenn upp i kassann, þvi
fljúga skyldu þeir.
En það er hægara sagt en gert
að fljúga blindflug, ef engin
reynsla er fyrir hendi. En það er
einmitt blindflug, sem flugnemar
læra i „kassanum” hjá Ottó.
Blindflug þarf hver flugmaður að
kunna, ef allt i einu skipast veður
i lofti og syrtir, þannig að ekkert
sést niður.
„Farðu bara i loftið og klifraðu
i 3000 feta hæð”, segir Ottó við
flugnemann, sem hann er að
kenna þessa stundina. Sá heitir
Jón tvarsson og er að fljúga
„linkinu” i 3. sinn. Að sjálfsögöu
hefur hann góða flugþjálfun, þvi
fyrr lærir enginn blindflug. Og
Jón býr sig undir flugið, en sér að
sjálfsögðu ekkert út, hann verður
eingöngu að fljúga eftir og
— Hann er i aðflugi og
er i um það bil 1500-3000
feta hæð. Það er orðið
stutt eftir i að hann lendi
á braut, og hann hugsar
ekki um annað þá
stundina en það, sem
honum ber að gera.
Athygli hans beinist að
brautinni, og hann er
undir það búinn að lenda
fljótlega. En....allt i einu
Nei, liklega ekki, ef flug-
maðurinn hefði verið um borð i
flugvél, en það er öllu undarlegra,
hvernig þetta má vera, þegar
maðurinn hefur aldrei lyfzt eitt
hænufet frá jörðunni, og þó.... Á
Reykjavikurflugvelli, i hýbýlum
Flugskóla Helga Jónssonar, er að
finna kassa, ef kassa má kalla,
sem hefur að geyma eins konar
gervistjórnklefa. Og þó er hann
alls ekki svo mikið gervi, þvi að
hann er nákvæm eftirliking
alvöru stjórnklefa i flugvél. Aðal-
munurinn er sá, aö þessi stjórn-
klefi færist aldrei úr stað, en samt
er hægt að fljúga i honum út um
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
Húsaleiguokur
Jón Þorgcir Guðmundsson
hringdi:
„Mig langar til að segja nokkur
orð um húsaleiguokur. Það eru
engar reglur eða lög um það,
hvað fólk, sem leigir út herbergi,
eða ibúðir, getur leigt það dýrt.
Enginn greinarmunur er heldur
gerður á þvi, hvort það er i gömlu
húsi eða nýju. T.d. eru herbergi
leigð i dag frá 4000 krónum á
mánuði upp i allt að 8000 krónur,
tveggja herbergja ibúðir á tiu til
fimmtán þúsund, þriggja her-
bergja fimmtán til tuttugu og tvö
þúsund o.s.frv.
Hver getur borgað slikt, eða
finnst mönnum þetta annars vera
sanngjarnt? —
Svo bætist ofan á þetta, að
menn eru reknir út fyrirvara-
laust. Sem sagt, fólk er réttinda-
laust.
T.d. leigi ég litið risherbergi á
4000 krónur á mánuði, og mér var
sagt upp, en ástæðan var sú, að
fólkið ætlaði að leigja herbergið
túristum i sumar á 1000 krónur
nóttina”.