Vísir - 01.08.1974, Blaðsíða 2
2
TÍSIft SPTft:
Hefðiröu viljað vera vikingur?
Emil Helgi Ingólfsson:— Já, já.
Það hefði verið gaman að sigla
um á skipunum þeirra. Ég hef
að visu ekki lesið Islendingasög-
urnar og trúi nú ekki öllu, sem
sagt er um þessa kappa.
Kristinn Þórólfsson: — Ég veit
það eiginlega ekki. Það væri
kannski gaman að reyna að kom-
ast að þvi hvernig var að lifa á
þeim timum. Ég hef lesið dálitið i
Islendingasögunum en trúi ekki
öllu þar.
Jón Emil Halldórsson:— Nei, ég
efast um það. Það hefur ábyggi-
lega verið erfitt og hættulegt lif en
spennandi þó að finna ný lönd og
leita þeirra. En ég hefði ekki ver-
ið neitt sérlega spenntur fyrir
bardögunum.
örn Traustason, iönnemi: — Já
gjarnan. Það hlýtur að hafa verið
skemmtilegt lif og spennandi að
þvælast um höfin. Samt hugsa ég
nú að ég hefði litið undan á með
an ég hefði höggvið höfuðin af
andstæðingunum. Drykkjusiði
þeirra lizt mér hins vegar ágæt-
lega á, þó ekki trúi ég nú öllum af-
rekssögunum sem sagðar eru um
vikingana.
Páll J Pálsson sjómaöur: — Ætli
það renni ekki eitthvert vikinga-
blóð i æðum manns. Ég gæti
vel hugsað mér að lifa þeiria lifi
og trúi sögunum um þá svona i og
með.
Jón Guömundsson , iðnnemi:— Ég
gæti trúað þvi svona eftir sögun-
um að dæma, að þetta hafi verið
spennandi og ævintýralegt lif. Svo
hlýtur að hafa verið mjög gott að
geta setzt að drykkju eftir allar
þessar reisur.
Visir. Fimmtudagur 1. ágúst 1974.
„Landamerkin alls ekki
— segir Meyvantá Eiði
,,Ég held, að þessi landamæri
Seltjarnarness og Keykjavíkur
séu ekki nærri eins ruglingsleg og
sumir vilja halda”, sagði
Meyvant Sigurðsson á Eiði, er
hann sýndi Visismönnum landa-
inerki Seltjarnarness og Reykja-
víkur. Fyrir skömmu komu fram
tillögur um ibúðabyggð á Eiðs-
granda, sem samkvæmt núver-
andi skiptingu myndi standa
beggja vegna landamerkjanna.
,,Það, sem ruglar fólkið helzt
er, að þegar ekið er um Nesveg-
inn, vestur fyrir húsið Vegamót,
er það komið út i Seltjarnarnes-
hrepp. Þegar það fer hins vegar
um kaflann frá húsinu Odda
(landamerki jarðanna Lamba-
staða og Eiðis) að húsinu Brekku
(landamerki Eiðis og Pálsbæjar),
þá er það aftur á ferðinni i
Reykjavik.
,,Á skilum jarðanna Eiðis og
Lambastaða er skurður og i
framhaldi af honum girðing, sem
liggur alveg upp að strætis-
vagnabiðstöðinni við húsið Odda
við Nesveg”, segir Meyvant
okkur og bendir á skilin.
„Skilin liggja svo þvert yfir
Nesveginn óg i beinni linu upp að
landamerkjagarði, sem Thor
Jensen byggði á sinum tima. Þar
sveigja skilin norður á við, fara
yfir suðurströnd, aftur yfir
Nesveginn við vörugeymslu Ingv-
ars Brynjólfssonar og að húsinu
Brekku, sem stendur á skilum
jarðanna Eiðis og Pálsbæiar.
Þessum jarðaskilum fylgja þau
siðan i sjó fram.
Ég hef farið með verkfræðinga
frá bænum að skilunum og út-
BREFASTRIÐIÐ VIÐ BRETA
Bréf og póstsendingar eru einn
mikilvægasti þátturinn i nútima
lifi, og réttilega siðan sögur hóf-
ust. Allt viðskipta- og einkalif,
stjórnmál og ástamál eru háð
góðum, fljótum og öruggum póst-
samgöngum. Með fáeinum
pennastrikum eru örlög heimsins
ráðin, ýmist með sannindum
eða blekkingum er almenningur
mataður á heimsviðburðum seni
miklu máli skipta fyrir stórveldi
sem smáþjóðir.
Ritskoðun.
Á striðstimum eða hjá einræð-
isrikjum er ritskoðun gagnleg til
að fylgjast með þvi sem skeður
bakvið tjöldin, sjálfur set ég ekk-
ert á prent sem ég ekki get staðið
við og allir mega vita mér og
minum að meinalausu.
Allar þjóðir heims hafa sina
sögu af póstinum. Sums staðar er
skortur á starfsfólki og seinkar þá
póstinum um nokkra mánuði eins
og á Italiu sem er sögð hafa
verstu póstþjónustu i heimi. Heil-
ar járnbrautalestir hlaðnar' pósti
aka i hringi, þvi hvergi er hægt að
afhlaða þær, heilu bilhlössunum
af peninga og ábyrgðarbréfum er
ekið i pappirsmyllur, stöðumæla-
sektir eru aldrei greiddar, þvi
kærur koma aldrei fram. Viðast
er þó mjög góð póstþjónusta, þar
sem flest bréf koma til skila innan
sólarhrings.
Rhodesia og Raufarhöfn.
Einhvers staðar las ég það i
blaði að póstsamgöngur væru að
minnsta kosti helmingi betri milli
tslands og Rhodesiu, en frá
Reykjavik til Raufarhafnar. Ég
hefi fengið bréf póstlagt á mánu-
degi i Rvik og fengið það 4 dögum
siðar i Rhodesiu og S-Afriku i
u.þ.b. 12 þús. km fjarlægð. Þetta
gekk þó ekki erfiðislaust á tima-
bili. Ég var i Rhodesiu þegar Ian
Smith lýsti yfir sjálfstæði lands-
ins. Af þvi að Smith vár hvitur
maður, urðu Bretar vondir og
settu hafnbann á landið árið 1965
og stendur það enn. Enginn skil-
ur, og Bretar ekki heldur, hvernig
Rhodesiubúar bjargast án þess að
hafa viðskipti við Bretland, eftir
nær áratug af refsiaðgerðum frá
Sameinuðu þjóðunum. Þessi
smáþjóð hefur samt einhverja
beztu stjórn og velmegún innan
hins vestræna heims.
Bréfið sem hvarf.
Rhodesia hafði ekki verið sjálf-
stæð margar vikur þegar mig fór
að gruna að það væri eitthvað
bogið við póstinn. Ég vissi uppá
dag, hvenær flugpóstur átti að
koma frá tslandi og i hvaða viku
sjópóstur var væntanlegur, þegar
ákveðin póstsending kom ekki
fram, fór ég að leita, rakti ég leið
póstsendinga frá Reykjavik til
Englands, eða til Danmerkur til
Englands, en þar hvarf slóðin. Ég
skrifaði þvi mörg bréf til Norður-
landa, yfirvalda i ýmsum löndum
og sagði að Bretar stælu almenn-
um póstsendingum til Rhodesiu,
ritskoðuðu bréf, seinkuðu þeim
með þvi að setja flugpóst i sjópóst
o.fl.
Eftir blaðaskrif og viðtöl við
ráðamenn i Rhodesiu var flug-
póstur sendur til Portúgal i stað
„óvinalandsins” Englands. Bret-
ar fengu bara þann póst sem þeim
bar, en fengu ekki að gramsa i
Rhodesiupósti um allan heim.
A svörtum lista?
Hvergi hefi ég eytt unaðslegri
árum en i Rhodesiu, ég var send-
ur þangað frá S-Afriku til að
hjálpa til við kortagerð til skipu-
lags og jarðræktar, auk þess sem
ég gerði kort fyrir nærliggjandi
svertingjalönd. Landsmenn voru
svo alúðlegir og frjálslegir, hvitir
sem svartir, gott loftslag og frið-
sælt og fagurt. Þetta þótti Bretum
slæmt. Þetta VARÐ að skemma.
Með sömu ófyrirleitni og áróðri
mörgum vikum eftir jól, þegar
sérstaklega send jólakort, sem
afgreidd voru i Þýzkalandi komu
til skila á réttum tima.
Minningargreinar.
Kannski voru Bretar að reyna
að stauta sig gegnum minningar
greinar Morgunblaðsins, um
kerlingar á Vesturgötunni og i
Húnavatnssýslu, fundizt lesturinn
dauflegur og ekki liklegt að slik
skrif yrðu til að bjarga Ian Smith,
þvi um siðir fékk Mogginn að
sleppa, önnur bréf voru send til
Kóreu „i misgripum”, þvi ein-
KINGDOM O F DENMARK
MINISTRY O F PtlBLIC WORKS
GENERAL DI RECTORATE 0>
POSTS AND TELEGRAPH f
Tictgcnsgade 37J Kobenhavn V
•a o0
i , LéTI LRb
‘whicU «0* __
iQuestion on
°Pened mail
IOJ!!í°^esia
Corí<‘*poniient
>
Onlý
VOR Lli'vl
* V/ had tremcndnu
R.-I UBVellh my mad froi
Sí AU»ouí»
N. E»rop» »'«“ J lo jiaodal;
ana " lettcr8
JX atlU vcccWe 1 flUUsh r.
handlcd l,y ettUer U'
Officc) wUich inonVhs
Idclaycd "’Jif drctc Mounrt
1 dtrcctcd
’SS'JZS&S!
»>»fé.*rpít!»»>“3«
■»»seiSu «»i"
ls°rsh;p:
-rA: awf
j-e
i df f 'l • * _
tnie(í by Brit;uJ:mas
Delavs iii mail between Rliodesia and;
1 t # _»hot in the my mall? Thla Is not my flr^
Scandinavia
g-A-sssa - >
1966, há;
r h for sancttons-
Hurrah tor ^ ODDS?
S2i
Sjr, As a Scundlnovlan,
working in Rhodesla for u
Mjr íntcrnfttionál company
Blnce before the Rhodeslan telcgrain ftbpní—llli—Rt
indopendcnce. I had to atay fathcr's death- Somebod;
on, and do not rcgret It.
Rut Rhodesia had not bcen
Indcpendcnt íor two months,
when I notlced strange Ioss
of mull trom rclatlvea in
Europc. fnvcstlgations hy
scndcrs and helpful post
offices traced the lost mall to
Éngland, but not futther.
lnvcstlKatlons ín Rhodesla
Wiminatcd thc posslbility that
tlic inail had becn lost in
Rhodrsia, so after warnlng
evorybody at homc, even the
ncwspapcrs, that
futurc all mall to Rhodesla
sliould bear the addltlonal
Hddrcss: "Vlft Deomark and.
German.v?. then, mall began
to arrlve normalty to and
from Rhodesla, apart from a
tclcgrain ftbput IPy—Krfl.n.°:
fathcr's dcath. Somebody in
Kngiand found It an lrresls-
tlblo plcasure to stop lt.
Last Octoher I sent many
Chrlstmas cards to frlends
and relatives in Europc, by
sca mall. Sonic cards were
directed nway from England
,nnd ' arrlved ln tlme bcfore
Christmas.
But atl thc others came
sevcn weeks after Chrlstmas
to their addresscs, <
than two months too
Who pinchcd and
my mall? Thls .....
Chrlstmns in Afrlca and pr1
vious Chrlstmas mall was n
intcrfered with. Thc answe
You can gucss. But I h
my own ldeaa. J
The desperoto Brl
soclalists cannot evcn lis
Chrtstmas and Easter out
their sanctions íever. ln th '
effort to destroy Rhodesla;
thcir knowledge of faUt.
thev have become so dcspcr:'
that they censor even Chrr
mas cards. The truth abR
Rhodcsla must be sour “
England.
V.O.
Sallsh" -j' '2'"* • ..... .
....^ps4h • 111
CHRISTMAS
CARDS GOT
TIIERE LATE
SIR, — I have Just recelvt
another letter from ft reli
tlve ln Europe in which I lear
thiit my Christmas cards
posted well ln tlmc for surfát
mail arrived up to four mont?
aftcr Chrlstmas. ■■lWÉ’_:rnri
But is It not stnrtllng thr
registered letters I sent wlt
the cards, wlth the same shij
came in time before Chrlstmai
speclally directcd via anothe
country ?
Is our mail s'.lll censored I
England, or ls the Rhodesia
Post Office unable ví find a saf
way for our mail, 1 ' does eac
indivldual have to si. uggle per
sonal letters and cixds awa
from England to bi at thos
sllly sanctions? Is it .tecessar
to reglster Chrlstmas curds?
Sallsbury. v. O.
stnð OZ bá of til vill af
1 þooBU saut’iantli skal \r
iu or undantokningarlaust
lor;t aO oitthvað
■•JBOJJESIA/V MAIL
'Ú IS OPENED IN I
U.K. CASH IIUNTl
-—----l'roni (Jiw é’(ir,n,
jópóati hafi farið utn JÍn^lancl.
imn póststofan royna að til
póotur
að allur til
vcrði ocndur uni Kanpuiannaliöfn^
Uél luimiinuiiiiuiwi-'i" ----1 a
„ ..TciioSED'-BUTWiý:.
'L„o s',-.»Úb cenoarerc joeten fro Ehodecia,,
í.t AOE-.'X -JcG har h„rt om 4et ter.
lyder ..io;:'Cvt
trovr-rdin^
Pc ln*l» enEl»n4ere^Boner „óGct Aw>«'
at de !»c» tllloilc olE «1'P
.,.en cer.suron er
_ u i—^ htif:rflQ Ln—iilULi
og i þorskastriðunum var Rhod-
esia nidd i brezkum áróðri.
Ég held að ég hafi reiðzt og
skrifað mikið i blöð og hnekkt
þessum óhróðri viða um heim.
Hvort það var tilviljun eða ekki,
fóru erlend bréf til min að hverfa
eða seinka úr hófi. Reglulegum
sendingum af Isafold (útdautt
vikurit Mbl.) seinkaði um 6 vikur
sem benti til að þær væru færðar
úr flugpósti i sjópóst, jólakort
sem ég sendi samtimis komu
hver með sérkennilega kimnigáfu
i Englandi þótti þetta mjög fynd-
ið. Simskeyti um andlát afa mins
var gert upptækt, enda á „annar-
legu ináli", og hafa Bretar talið
sennilegt að þetta væri dulmáls
vörupöntun eða eitthvað verra.
Gifurlegar hefndir.
Eins og nærri má geta, fengu
Bretar aldeilis að heyra það.
Brezka póststofan varð að birta
yfirlýsingu á prenti að óþarfi væri
að senda jólakort i ábyrgðar-
pósti, en viðurkenndu þó að rit-
skoðun á Rhodesiupósti væri
kölluð „tollskoðun þar er reynt
er að finna út hver fær bréf frá
„byltingamönnum”og hversvegna
Jafnvel Danirurðu að viðurkenna
að eitthvað væri bogið við Breta
eftir að ég benti þeim á að hundr-
uð Norðurlandabúa væru við mik-
ilvæg störf i Rhodesiu, á sviði trú-
boðs, lækninga og tæknistarfa,
þvi væri mikilvægt að samband
við umheiminn væri i lagi. Ég var
einn af þeim fyrstu með sannanir
fyrir brezkum póstþjófnaði á okk-
ar pósti.
Réttlæti.
Ég hafði bæði gaman og eftir-
væntingu af þessu bréfastriði við
Breta. Eins og i öllum góðum 's'ög-
um, bar litilmagninn sigur af
hólmi gegn ofureflinu, almenn-
ingur naut góðs af, fólk sem er
leiksoppur ógeðslegrar heims-
pólitikur. Alls staðar þar sem nú-
tima saga er skráð eru Bretar,
þessi eyþjóð, til ófriðs og tjóns
fyrir mannkynið. Pólverji i
Ameriku skrifaði i blöðin: „Bret-
ar sögðu Þjóðverjum strið á
hendur til að „bjarga” Póllandi
undan nazistum, en heilli heims
styrjöld siðar með hálfa Evrópu i
rúst og milljónir manna dauðir og
limlestir, skildu þeir Pólland og
Austur-Evrópu eftir i höndum
kommúnista. Nú eru þeir að
reyna að eyðileggja Rhodes'iu á
sama hátt.” Sama skeði i fyrri
heimsstyrjöld.
Brezk „principles” voru i veði,
þeir sögðu Þjóðverjunum aftur
strið á hendur, án þess að vera
menn til að leysa þann vanda sem
til var stofnað. 1 báðum heims-
striðum urðu Bandarikin að gripa
i taumana til að bjarga Bretum.
Það voru Bretar sem fundu upp
útrýmingarfangabúðir i
Búastriðinu þar sem 25 þús.
konur og börn af Búaættum voru
myrt um s.l. aldamót.
Að tala tvær tungur.
Enginn, sem nennir að lesa
þessi skrif má misskilja þau sem
Englendingahatur. Þótt Bretar
og allur heimurinn sé svo óhepp
inn að hver óhappamaðurinn
velst i valdastól i Englandi á fæt-
ur öðrum, eru Englendingar á-
kaflega merk þjóð og ensk
tunga gott tungumál, sem talað
er um allan heim. 1 S-Afriku og
flestum öðrum löndum Afriku er
enska opinbert mál. Sumar þjóðir
hafa 2 opinber mál. Mér finnst að
rétt væri að allar þjóðir heims
hefðu 2 opinber mál. Sitt heima-
mál og ensku. Þannig geta allir, i
öllum löndum gert sig skiljanlega
og þannig útbreitt skilning og
þekkingu um heíminn, hvað sem
stjórnmálaþras segir. Það er fá-
fræði og tortryggni, sem skapa
heimsvandamálin, þvi alls staðar
i heiminum er gottfólk, það vill fá
að lifa i friði með sig og sina. Að-
eins stjórnmálamenn reyna að
gera illtaf sér og rijóta þess, þetta
er bannsett ónáttúra.
Viggó Oddsson,
Jóhannesarborg.