Alþýðublaðið - 30.01.1922, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐlÐ
2:\m\t krísa 77 airar.
Khö/n, 29 jan.
„Berlingske Tidende* segir, að
neífld kai’pmannarsðslns hafi lok
ið því, að rannsaka innieignir
Dana á Islandi, og lltur ráðið svo
á, sem það mu«di v'era kavpmönn
um hegræðii að skrásetja íslenzka
krónu á K : uphöllinai. Samkvæmt
beiðni Nationalbankans verður
málið rætt í verzlussanáðuneytinu.
íslenzkir kaupmenn (í Höín) eru
einkum hiyntir málinu. Gengið nú
77 aurar.
jíýjar kosttingar
í Hafnarfirði.
Á bæjarstjórnarfundi í Hafnar-
firði á þriðjudaginn kom fram kæra
út af bæjarstjórnarkosningunni þar
þanfl IO. þ. rn.
Gins og menn muna, var at-
kvæðemunurinn, eftir úrskurði m.
tol. kjörstjórnar, að eias l/a atkv.,
sem 1. maður á A. lútanum hafði
fram yfir 2. mann á B. listanum.
Það var upplýst í kætunni, að
tekið hefði verið giit fá|Íað atkv.
hjá A iistanuoi, en svipaðir gall&r,
þó heidur minni, iátuir varða ó
giidingu á einu atkv. B disUns.
Enn fremur hafði htöanum verið
vísað frá að kjósa, sem tétt áttu
á því, að vera á kjörskrá, cn öðr-
um leyft &ð kjósa. Og einum
manni hafði verið vísað frá, sem
þó stóð á kjörsktá. Og enn voru
fleiri gailar á kosningunni.
Var í kærunni synt fram á það,
að ef alt hefði farið skaplega fram
og lögum samkvæmt, þá hefðu
báðir mennirnir af B. listanum átt
að vera kosnir, og var það aðal-
krafa kærendanna, að bæjarstjótn-
in samþ. þá rétt kjörnu.
En bæjarstjórnin vildi ekki fall
ast á þá kröfu, en gerði hins
vegar kosninguna ógilda, eins og
sagt var frá hér í blaðinu 25 þ.m.
Verður því á næstunni (líkíega
fyrri híuta n. mán.) iátia fara fraua
kosaing á riý í Hafnarfirði.
Við kosnÍHgunfi xo. þ. m. sýndu
Alþýðuflokksmean í Hafnatfirði,
að þeitn var fuii aivara með það
að sigrr. og taka bæði sætin. Og
við endurtekna kostiingu íiitQiuU
þeir ekM síður tájma. '‘hamhéidni,
eftír það, sem á ui dan er gengifl.
Nú vita niean, að eoginn fiokks
rhaður má sitja heima Reyoslan
hefir kent þeim, að eitt einasta
atfevæði getu" ráðið úrslitum
y
Jforgukiaiil.
Morgunbi. tiikynti fyi ir nokktu,
að þf ð mundi í næstu biöðum
birta persónulýsiugu („palladóma“)
helstu samvinaumanna hér á lanði.
Blaðið Tíminn svarar Morgun-
blaðinu og kveðst muni aftur á
móti birta lýsingu á eigendum
Morgnnbiaðsins, nema því að eins
að það hættt við fyrirætiun sfna.
Kviðst Tírninn mundu lýsa inn
ræti, vitsmunum og andlegum hæfi
leikum manna þeirra, er að Morg
unblaðinu standa. Og viti menn,
Morgunblaðið hætti þegar við
palladóma sína. — Enda láir eng
inn ritstjóra Morgunbi. þó hann
tæki þann kostinn, síst sá sem
þekkir hæfiieika þeirra andiegu
gorkúlna setn að Morgunblaðinu
standa. — En lýsir þessi hræðsla
ritstjóra Morgunbiaðsins ekki soig-
lega vantrausti bans á húsbænd-
unumf
Corpus juris.
Bréf.
Heiðraði ritstjórii
Ofurlítið mishermi er í „Alþýðu-
vfsur úr Eyjafirði" f Alþbl. 26.
jan. I fyrri vísunni, fyrata orð í
annari hendingu er þar „Siljan", en
á að vera Liljan. í fjórðu feend
inga, „ætiar að*, á að vera vill
ekki. I 5. hendingu, „líka“, á að
vera nœrri. Þer,si vfsa er eítir
Benedikt Einaiasots hreppstjóra á
Hálsi í Eyjafirðl fráin og Sigfús
Axfjörð. I seinni vísunni, fyrsta
orð f annari hendingu er „opið“,
á að vera oúð. Þessi vísa er verð
iautsavísa úr Nýjurn kvöld,öku £.
Húa er ekki eftír Besiedikt, heidur
er hún eftir Haiídór Friðjónsson,
ritstj. Vérkamannsins. GullLiltg
VÍSH.
Ea það eru líkæ margar skemti
!ega vitlausar vfsur ti! í Eyj; firði
á borð við. þtfssa „t Öxaafelii lifir
ljós*, eins og t. d. þessi:
Eg var að rísia í keldu
öga við sýsl • stýri,
eg var að kvíaiast á Skjónu
úti í Gfslámýri.
Eð&^þessi:
Nú fer gott að grfpa í hestt,
guði vottast þakkir blítt,
á höfði glottir hátið sveitt,
háhinn tottar kctið nýtt.
Og þessa „grafskrift“ gerði maður
við leiði konu sinnar:
Hér liggur nár nú,
nakin, hulin sérki,
ár þfjátíu og þrjú
unni hún steiluberki,
Hennar hönd var holi, trú
heimilis að verki,
sem mörg sýna merki.
V orboðar.
Á öHum öldum frá þvf fyrst að
sögur hófust, hafa verið uppi menn„
sem að einhverju leyti báru höfuð
og herðar yfir samtiðarmenn sfna.
Sumir hafa skarað fram úr, að
metorðagirna, valdafýkn og auð-
græðgi. Aðrir hafa helgað iff sitt
mannúðarstarfsemi — starfsemi,
siðlerðisbetrunar og jafnréttis. —
Annars virðist, seot mannkynið
hafi alt af frá þvf íyrsta skifst í tvo
andstæða flokka, enda þótt að
sumir hafi þótat hlutlausir, hafa
þeir og eru alt af með meiri hluta.
Þeasa tvo flokka má alt af aðskilja
með þvf, að kaila þá eigingjarna
og óeigingjarita. Hinn siðarnefndi
flokkur hefir ait af verið f minni
hluta fram til þessa, En vegna
hversf Jú, vegna þess, að vor-
boðar hans hafa stöðugt frá því
fyrsta boðað heilagan sunnleik-
ann. mannúð og jafnrétti. Hinif
eigingjörnu hafa ekki þolaÖ sann
leikann og þola ékki. Þeir hafa
virt ög vitða að vettugi htna dýr-
ustu periu iffsins — saartleikann,
en ietrað á riddaraskjöld sinn qterki
iygípedutsHar. — Þatss vegna hafa
þelr íætt af s ét málsh&tt, sem
hljóðir :.vo: „ Gakk þújyrir hvers
manns dyr og segðu aldrei netrn