Tíminn - 09.06.1966, Blaðsíða 1

EÓ—Þorvaldseyri, Eyjafjallahr.,
miðvikudag.
Búast má við erfiðleikum á kál
rækt á Suðurlandsundirlendi í
sumar og má telja hana útilokaða
á mörgum stöðum vegna ótíðar
og klaka í vor. Á þetta helzt við
um útsveitir og uppsveitir á Suð-
urlandsundirlendi.
Hér undir Eyjafjöllum hefur
vorið ekki farið illa með bændur.
Að vísu er ekkert hægt að eiga
við flög um þessar mundir vegna
bleytu og rigninga, en grasspretta
Framnaid a ols. 14
NY MYNDASA6A
Birgir Bragason
• Tímanum er það ánægja að
geta tilkynnt lesendum sínum,
að í blaðinu í dag hefst ný
íslenzk myndasaga eftir Birgi
Bragason. Myndasaga þessi er
einkum ætluð unglingum og
gerist m.a. á bítlaöldinni. Sag-
an er gamansöm í bezta lagi,
og vonum við, að hún verði les
endum af yngri kynslóðinni
til ánægju.
Gunnar Guðbjartsson um verðlagsmái landbúnaðarins á Selfossfundinum
Verðbólgustefnan he
rerð framleiðslu um 130% s.L
5 úr og rýrt útfíutningsuppbætur
EJ—Iteykjavík, miðvikudag.
Gunnar Gu'ðbjartsson, formaður
Stéttarsambands bænda, sagði í
ræðu sinni á bændafundinum á
Selfossi um verðlagsmál land-
búnaðarins í gærkvöldi, að verð
landbúnaðai-framleiðslunnar hefði
í heild hækkað um rúmlega 130%
síðustu fiinm árin, eða um 20—
30% að meðaltali á ári, og væru
það áhrif sívaxandi verðbólgu og
ýmssa aðgerða stjórnarvalda,
sem réðu þar lang mestu um. Vræri
þetta gífurlega mikil röskun með
tilliti til þess verðs, sem hægt væri
að fá fyrir vörurnar á erlendum
markaði, en meðalhækkun þar
færi vart yfir 4—5% að meðal
tali á ári síðustu fimm árin. Þessi
mikla röskun í verðhlutföllunum
væri því bændastéttinni mjög í
óhag og hafi orsakað það, að út-
flutningsuppbætur dugi á minnk
andi magn framleiðslunnar með
ári hverju. Það væri aðeins á
valdi ríkisvaldsins að hafa áhrif
í þá átt, að bændur fái fullt
verð fyrir framleiðslu sína, og
þyrfti ríkisvaldið að hafa sam
starf við bændasamtökin um Ieið
til að leysa þann vanda, sem nú
væri við að etja.
Hér á eftir fara efnislega nokk
ur aðalatriði úr ræðu Gunnars:
KOSTAR KÖNNUN ÍSL.
HANDRITA ERLENDIS
GB—Reykjavík, miðvikudag
ísland er nú að gerast virkur
aðili að UNESCO (Menningar og
vísindastofnun Samcinuðu þjóð-
anna) um leið og stofnuð hefur
verið öeild eða íslandsnefnd UN
ESCO, sem héit fyrsta fundinn að
Hótel Sögu í dag, og sátu fundinn
tveir erlenedir gestir, Svisslend
urinn Pierre H. Coytaux yfirmað
ur Evrópudeildar UNESCO í
París og Harald L. Tveterás há-
skólabókavörður í Osló og formað
ur Noregsdeildar UNESCO. Þeir
og formaður fslandsnefndarinnar,
Gylfi Þ. Gíslason menntamálarað
herra, ræddu við fréttamenn í
dag að fundi loknum.
Pierre H. Coytaux sagði í stór
um dráttum frá starfi UNESCO,
sem nú hefur starfað í rúm tutt
ugu ár. Af 120 löndum, sem gerzt
hefðu aðilar að UNESCO, nefðu
110 þegar stofnað deildir eða starf
andi nefndir heima fyrir. Eit.t af
höfuðverkefnum UNESCO væri
að stuðla, með fjárframlögum og
útvegun beztu sérfræðinga, að
skipulagðri starfsemi i uppeldis-
og menntamálum og vísindum.
Nefndi hann sem dæmi, að fyrir
hugaðar væru skipulagðar rann
sóknir á jarðhita og jarðskjálft
um, sem mætti þykja fréttnæmt
hér á landi, og undanfarið hefði
að tilhlutan UNESCO staðið yfir
þing haffræðinga í Moskvu, seirn
ísland hefði sent fulltrúa á, og
fyrirhuguð væri hliðstætt meiri-
háttar verkfræðingaþing á næst
unni. Coytaux lét í ljós ánægju
sína yfir aðild íslands að stofnun
inni og kvaðst vonast til að það
ætti eftir að njóta góðs að þeirri
aðild. Fyrir nokkru hefði verið
áky'eðið að UNESCO veitti íslandi
styrk til könnunar á íslenzkum
Framhald á bls. 15.
„Það er rétt að minna á það,
að sú löggjöf, sem gildir um verð-
lagningu landtoúnaðarvara, tók
breyitingum árið 1960 í veigamikl-
um atriðum. Eins og fundarmenn
muna, voru útflutningsbætur fyrst
teknar upp 1955, en þá í sambandi
við uppbætur til sjávarútvegsins
og í hlutfalli við þær. Fyrstu árin
dugði þetta til þess, að bændur
fengu fullt grundvallarverð fyrir
sínar afurðir, en síðar, þegar verð-
bólgan óx meira, eða árið 1958,
þá gekk erfiðlega að ná endum
saman méð þessari leið, en þá
voru lögin þannig úr garði gerð,
j að það mátti leggja ofan á innan-
■ landsverðið álagi til þess að bæta
upp verð á útfluttum landbúnaðar
vörum. Haustið 1958 notaði Fram-
leiðsluráð þá heimild, sem þá var
í framleiðsluráðslögunum, og lagði
85 aura gjald á dilkakjöt, sem selt
var innanlands, til þess að bæta
upp verð á útfluttu diikakjöti.
Þetta olli miklum ágreiningi í
sexmanna-nefnd, sem
síðar til þess að fulltrúar neytenda
í nefndinni fóru í mál við Fram-
leiðsluráð út af þessari ákvörðun
og það mál gekk til dóms, bæði
í héraði og i hæstarétti, og féll í
báðum dómsstigum á þá lund, að
Framleiðsluráði væri þetta heim-
ilt.
Eftir að dómur hæstaréttar féll
um sumarið 1959, þá ákváðu full-
trúar neytenda í sex-manna-nefnd
að hætta störfum í nefndinni. Af
þesisu leiddi það, að ríkisstjórn
in, sem þá var, ríkisstjórn Al-
þýðuflokksins, gaf út bráðabirgða
lög haustið 1959, sem að batt verð
lag landbúnaðarvara fast og undu
bændur því illa, sérstaklega vegna
þess, að ýmsir aðrir höfðu þá
fengið kauphækkanir, en verð á
landtoúnaðarvörum bundið fast.
Reynt var að fá þessu breytt, og
staðið í samningaþófi um þetta
við ríkisstjórnina þar til að sam-
steypustjórn Sjálfstæðisflokksins
og Alþýðuflokksins komst á lagg-
irnar, en þá náðist endanlega sam
komulag um breytingar á iöggjöf-
inni, sem voru aðallega fólgnar
Framhald á 2. síðu.
Gunnar GuSbjartsson
KLAKINN
HINDRAR
KÁLRÆKT