Tíminn - 25.06.1966, Blaðsíða 7

1
I^UGíMUMiGUR 25. juní 1966
TÍMINN
MINNING
Helgi Pétursson
fyrrverand! framkvæmdastjóri
Þegar vinir hverfa af sjónarsvið-
inu, verður mönnum gjarnt að
hugleiða hvers þeir hafa misst, og
þó efcki síður, ef allt er með
felldu, hvers þeir hafa ekki misst,
því að sú mynd sem geymist af
horfnum vinum, getur engu slð-
ur verið áþreifanlegur veruleiki,
en jarðbundnar samvistir.
Þegar ég hafði fengið fregnina
um andlát vinar míns, Helga Pét-
urssonar, framkvæmdastjóra, lagð-
ist þetta viðfangsefni dálítið óþægi
lega fyrir mig, því að mér varð
á að spyrja: Hvað væri hægt að
segja um Helga, sem hann hefði
lagt blessun sína á sjálfur. Ég
veit hvert svarið hefði orðið ef
hann hefði verið spurður: „Bless-
aður segðu ekki nokkurn skapað-
an hlut, það er ekkert að segja.“
Ef ég vogaði mér að hafa orð á
því, meðan hann var og hét, <cð
hann hefði leyst eitthvert verk vel
af hendi, fór hann hjá sér, nema
hann brigðist æfur við. Ég held
að hann hafi heldur viljað boia
óverðskuldaðar skammir, en rök
stutt lof, að minnsta kosti meðan
það skall á eyxaim.
Hann var tvímælalaust meðal
farsælustu starfmanna, sem Sam-
bandið hefur haft á að skipa.
Hann var afkastamaður við vinnu.
í tæknikunnáttu í starfi stóð hon-
um enginn á sporði, hvort helaur
var um vöruþekkingu eða verk-
hætti. Hann umgekkst fólk af
stakri ijúfmennsku og tillitssemi.
Hann hafði næstum óskeik-
xslt auga fyrir aðalatxiðum, og
f HLJÓMLEIKASAL
hann hafði þann sannfæringar-
styrk, að ef hann bafði einu sini
ákveðið rétta stefnu í einhverju
máli hefðu „allir kóngsins hestar
og allir kóngsins menn„ engu um
þokað. Hann fékk því oft og tíð-
um áorkað á erfiðustu vígstöðvum,
með sanngirni og hleypidómaleysi,
sem aðrir hefðu kannski fengið
með herkju og hótunum. Allir þess
ir eiginleikar komu .að fullum not-
um í starfi, og gerðu hanh að
merkum kaupsýslumánni. Það
mætti með fullum rétti snúa upp
á hann sjálfan, orðum, sem hann
viðhafði einhvern tíma um þekkt-
an stjórnmáiamann: „Mikið dé-
skoti er hann N.N., skynsamur,
hann gerir aldrei neinar vitleys-
MUSICA NOVA
Sá músikviðburður sem verð
skuldað hefði fyllstu athygli,
en af óskiljanlegu tómlæti
laðaði einungis að sér fáa til
heyrendur, var flutningur
á „Sögu hermannsins" eftir
Stravinsku, sem Musica stóð
að um miðjan júnímánuð. Það
kann að vera tímasetning svo
og misbrestur a hinni “lífsnauð
synlegu" auglýsingatækni nú-
tímans sem olli, að svo fáliðað
var í sal Austurbæjarbíós þetta
kvöld'. — Það hefur oft verið
sagt um Stravinsky að hann
væri byltingarmaður, en í bók
sinni „Poetique Musicale" þá
frábiður hann sig slíkri nafn
gift því að ef slíkt ætti að
hefta á alla þá sem eitthvað
liggur á hjarta og þora að fara
sínar eigin götur yrði það hug
tak fljótt gatslitið og innan-
tómt vill hann meina.
— Flutningur á Sögu her-
mannsins var í sjálfu sér sá
viðburður, sem erindi hefði
átt til margra og kom þar til
aíbragðs túlkun með fiðluleik
aranum Pauk Zukofsky, sem
afgerandi „element" í þeirri
sjö manna sveit, sem músíkin
hvíldi á. Stjórnandi var Páll P.
Pálsson og í slagverkinu, sem
Jóhannes Eggertsson annaðist
var regluleg músik.
— Hiri sparsama ytri uppsetn
ing höfundar á þessu verki,
sem samið er í lok fyrri heims
styrjaldar egir sína sögu, en
engu að síður nær höfundur,
sterkum tökum á efni og tón
list og tekst að skapa þarna
eins konar Músikleikhús.
— Sögumaður vsem hefur víð
tækara hlutverk en það að
fylla í eyður og segja hvað
skeður að tjaldabaki er hlekk
ur í dramatískri heild og þarf
oft að grípa fram í atburða-
rásina. Sögumann þennan túlk
aði Þorsteinn Ö. Steþhensen
kölska Róbert Arnfinnsson her
mann Gísli Alfreðsson og prins
essu Unnur Guðjónsdóttir.
— f heild var frammistaða mús
ikanta og leikara hnitmiðuð og
svo vel unnin, að illa er farið
ef Saga hermannsins kemst
ekki fljótlega á fjalirnar aft-
ur. — Hin smærri verk Stra
vinskys á þessum tónleikum,
voru.Elegia fyrir einleiksfiðlu
og Dúo Consertant bæði í hin
um „þurra“ flokki Stravinskys
ef svo mætti segja en afbragðs
túlkun Pauls uZkofskys bætti
það vel upp. Þrjú auðveld
píanóstykki fluttu þeir Stefán
Edelstein eg Þorkell Sigur-
björnsson, sem einnig aðstoð-
aði Zukofsky í fiðlulögunum.
Á tónleikum Musica Nova þ.
15. júní, voru flutt nútímaverk
erlendra og.tveggja íslenzkra
höfunda, en af óviðráðanleg
u:m orsökum gat undirrit
uð ekki sótt síðari tónleikana.
Unnur Arnórsdóttir.
ur.“ Helgi mundi þó aldrei nafa
fyrirgefið mér þessa lýsingu á at-
gerfi hans, ef ég bætti því ekki
við, að honum hefði aldrei kom-
ið til hug.ar að skipa sér á bekk
með allra fremstu kaupsýslumönn
um samtíðarinnar. Til þess að svo
hefði orðið, var honum kannski í
einu áfátt. Honum var sem sé
ekkert markmið svo mikilvægt, að
það gæti helgað honum vafasöm
eða ógeðfelld meðöl. Að öllum
jafnaði er slík afstaða ekki ein-
hlít til stórframa í viðskiptum eða
stjórnmálum, þó allt annað fari
saman, og hefur svo verið á öll-
um tímum, í öllum viðskipta- og
stjórnmálakerfum, enda þótt kann
ski megi segja að árin eftir heims
styrjöldina síðari, með sínu auð-
hyggjuþrungnia andrúmslofti, hafi
ekki verið áranna bezt, í þessu
tilliti. En með þessu varðveitti
Helgi það, sem honum var meira
virði en annað: Þá óskeikulu rétt-
lætiskennd og þau stálheilindi,
sem verða okkur vinum hans hjart
fólgið veganesti um ókomnar tíð-
ir.
í stuttu kveðjuávarpi, sem ég
flutti á aðalfundi í Sambandinu,
þegar Helgi lét af störfum fyrir
aldurs sakir, hafði ég orð á því,
að ef það væri eitthvað eitt í fari
hans, sem ég mundi varðveita í
minningunni um hann öðru frem-
ur, væri það siðferðisþrekið, sem
meðal annars kom fram í því,
að hann hafði enga sjáanlega þörf
fyrir að bera af sér blak, eða
verja gerðir sínar ef á hann var
deilt, ef hann aðeins var sjálfur
sannfærður um að hann hefði met
ið rétt þær aðstæður, sem kunnar
voru, þegar ákvörðunina þurfti að
taka, og breytt samkvæmt því. Það
er lítill vafi á því, að fyrir þetta
varð hann minna metinn af óskyn
samri hluta viðskiptavinanna. en
þeim mun meira af hinum, sem
skildu. Ekki var þetta af neinum
kaldranahætti, því að hann tók
nær sér en aðrir menn, ef hon-
um varð á einhver skyssa í mati
á kringumstæðum.
Auðvitað kom siðferðisþrekið
víðar í ljós. Mér er til dæmis
minnisstætt frá þeim fáu árum,
sem við sátum saman í fram-
kvæmdastjórn Sambandsins, að
þar var, eins og vænta má, rædd
afstaða til ýmissa mála, I nefnd-
um og ráðum, sem framkvæmda-
stjórarnir sátu 1 fyrir hönd Sam
bandsins. En ég man ekki eftir
að í eitt einasta skipti léti Helgi
hnika sér um hársbreidd frá tek-
inni stefnu, heldur stóð hann af
sér stormana með bjargföstum rök
um. Og frá hreinu viðskiptalegu
sjónarmiði, held ég að honum hafi
sjaldan skjátlazt, enda þekkti
hann auðvitað sín sérmál miklu
betur en við kollegar hans.
Ég nefni þessi dæmi til þess,
að sýna að bak við hina óvenju-
legu prúðmennsku og fágun i
allri framkomu, lá þessi óbifan-
lega festa, og skap, sem gat brot-
izt út með talsverðum þunga, ef
honum fannst ómaklega að sér
veitzt.
Siðferðis- og sálarþrek, verður
ekki til af sjálfu sér. heldur
ávinnst með strangri ögun og rétt-
um skilningi á eigin afstöðu til
umhverfisins. Skilningur Helga á
stöðu sinni og sátt hans við til-
veruna, var af toga spekingsins.
Framhald á bls. 15. ,
IF. í. B.
pgpi/' Opnar í dag 25. júní
; ,
skrifstofur sínar að Eiríksgötu 5, 3. hæö (Templ-
arahöllinni).
FÉLAG ÍSLENZKRA BIFREIÐAEIGENDA,
símar 13614 og 38355.
SkipatæknifræðSngyr
óska reftir atvinnu. — Tilboð sendist í pósthólf
577, Reykjavík, fyrir 1. júlí.
TILBOD
óskast 1 að byggja vélahús við fyrirhugað póst-
og símahús á Brúarlandi. Útboðsgagna má vitja á
skrifstofu aðalgjaldkera pósts og síma, gegn eitt
þúsund króna skilatryggingu.
Tilboðin verða opnuð á skrifstofu símatæknideild-
ar, Landsímahúsinu 4. hæð, kl. 10 f.h. mánudag-
inn 11. júlí n.k.
Póst- og símamálastjórnin 24. júní 1966.
Tilboð óskast
í nokkrar fólksbifreiða, er verða sýndar að Grens-
ásvegi 9 mánudaginn 27. júní kl. 1—3.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri kl. 5 sama
dag.
Sölunefnd varnarliðseigna.
Söltunarstölkur
ir söltunarstúlkum. Fríar ferðir og kauptrygging.
Söltunarstöðin Síldin h.f., Raufarhöfn. óskar eft-
Upplýsingar hjá Síldinni h.f., Raufarhöfn, eða jí
síma 5 08 65, Hafnarfirði.
Hreingern-
ingar
Hreingerningar með
nýtízku vélum.
Fljótleg og vönduð vinna.
Hreingemingar sí„
Sími 15166, eftir kl. 7 e.h.
32630.