Vísir - 26.03.1975, Blaðsíða 6

6
Visir. Miðvikudagur 26. marz 1975.
vísir
Útgefandi: Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Fréttastjóri: Jón Bírgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi: Haukur Helgason
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiðsla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ri(stjórn: 'Siðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Áskriftargjald 600 kr. á mánuði innanlands.
t lausasöiu 35 kr. eintakið. Biaðaprent hf.
Páskagjöf?
Heldur hefur birt yfir samningaviðræðum aðila )
vinnumarkaðsins i dymbilvikunni. Sáttasemjari (
lagði á mánudag fram tillögu um 4.500 króna lág- í
launabætur, sem deiluaðilar eru nú að skoða. )
Svo var að heyra á samningamönnum i gær, að \
betri horfur en áður væru á samkomulagi fyrir 7. (
april, þegar verkföllin, sem Alþýðusambandið í
hefur hvatt til, eiga að hefjast. Hugsanlegt er, að )
samkomulag takist til bráðabirgða um láglauna- \
bætur en það verði siðan endurskoðað i haust, (
þegar séð er, hvernig efnahagsþróunin hefur orð- /
ið i millitiðinni. )
Skammtimasamningar eru að • visu ekki til \
fyrirmyndar. En á þeim verðbólgutimum, sem í
verið hafa i hálft annað ár, er eðlilegt, að menn /
séu hræddir við samninga til langs tima. Alténd \
væri mikils virði fyrir sjúkt efnahagslifið, ef (
vinnufriður héldist í vor og sumar. Sá friður getur /
hæglega stuðlað að nokkrum bata i þjóðar- )
búskapnum. \
Vinnufriðurinn, ásamt samdrætti þeim i rikis- (
búskapnum, sem efnahags- og fjármála- /
frumvarp rikisstjórnarinnar gerir ráð fyrir, munu \
sameiginlega stuðla að framhaldi á blómlegu at- (
vinnuástandi og hindra samdrátt i einkaneyzlu /
láglaunafólks. Það er þvi til mikils að vinna fyrir )
báða deiluaðila að ná samkomulagi á grundvelli \
tillögu sáttasemjara. (
Það, sem raunverulega gerist, ef slikt sam- /
komulag tekst, er, að sneið rikisins af þjóðar- )
kökunni minnkar, en sneiðar atvinnuveganna og \
láglaunafólks stækka. I þvi ástandi, sem verið (
hefur i efnahagslifinu, er slik tilfærsla blátt /
áfram nauðsynleg, ef stöðva á þróunina i átt til \
kreppu. (
Næstum hvarvetna meðal nágrannaþjóða /i
okkar rikir mikið og vaxandi atvinnuleysi með ))
tilheyrandi brestum i efnahags- og þjóðmálum. \\
Hér á landi hefur hins vegar ekki bólað á atvinnu- (
leysi að neinu ráði, umfram hið staðbundna og /
timabundna atvinnuleysi, sem verið hefur á \
undanförnum árum. Með vinnufriði nú, ættum (
við áfram að geta haft sérstöðu meðal Vestur- /
landa á þessu sviði. )
Ekki væri hægt að hugsa sér betri páskagjöf \
deiluaðila til sjálfra sin og þjóðarinnar allrar en (
þá, að þeir notuðu dymbilvikuna vel til að brúa /
það litla bil, sem enn er milli þeirra i samningun- )
um. (
-JK.
Pá skagjöf!
Þjóðin hefur fært sér aðra páskagjöf, þar sem )
er hið nýja varðskip, Týr. Þetta fullkomnasta \
varðskip flotans á að auka starfsgetu gæzlunnar (
um allt að 40%. /
Ráðgert er, að gæzlan afli sér flugvélar i fram- \
haldi af komu varðskipsins. Þegar sú flugvél er (
komin, á Landhelgisgæzlan að vera fær i flestan (
sjó, þegar kemur að útfærslu efnahagslögsögu /
okkar i 200 sjómilur. \
Þessi efling Landhelgisgæzlunnar er ein af for- (
sendum þess, að við getum stækkað lögsöguna (
fyrir næsta vetur, eins og rikisstjórnin hefur )
ákveðið. \
Þess vegna fögnum við öll komu varðskipsins (
og óskum skipherra þess og áhöfn allra heilla i /
hinum vandasömu störfum, sem framundan eru )
við útfærslu efnahagslögsögunnar. (
-JK. (i
Fylgir D'Estaing
stefnu De Gaulles
í varnarmálum?
Valery Giscard
D’Estaing, Frakklands-
forseti, hefur mætt and-
stöðu hjá kommúnistum
og vinstrisinnum i
Frakklandi i þeim
áætlunum sinum að
auka framlög til varnar-
mála Frakklands.
En hann hefur gripið til þess
bragðs til að sljákkaði i andstöð-
unni að láta I það skina, að
Frakkland muni að öðrum kosti
taka aftur þátt i varnarkerfi
NATO, og þykir kommúnistum
það verri kostur.
Vinstrisinnar i Frakklandi hafa
I hvert sinn, sem fjárlög eru ’ögð
fram, eða fjárhagsáætlun gerð
fram i timann, gagnrýnt hve
miklu fé er varið til landvarna og
hermála. Leiðtogar Frakka hafa
getað gengið að andstöðu þeirra
vfsri, i hvert sinn, sem þau mál
hefur borið á góma.
Stjórn D’Estaings forseta ’er
einhuga í þvi, að láta ekki and-
stöðuna setja sér stólinn fyrir
dymar i þessu efni, og hefur
gengið svo langt, að Jacques
Chirac, forsætisráðherra — i
heimsókn sinni til Sovétrikjanna
— gaf í skyn, að hann mundi
leggja fast að Leonid Brezhnev,
leiðtoga rússneska kommúnista-
flokksins, að hafa áhrif á franska
kommúnista i þá átt, að þeir
lækkuðu róminn.
t sjónvarpsávarpi og ræðum,
sem D’Estaing forseti ætlar að
flytja i vikunni (sú fyrsta i gær-
kvöldi), mun hann leggja áherzlu
á varnarmálin og gera þar fulla
grein fyrir stefnu sinni. Hafa
menn mikið velt vöngum yfir þvi,
hvort hann muni halda uppi þvi
marki, sem De Gaulle forseti hóf
á loft, nefnilega, að Frakkland
yrði öðrum ríkjum óháð í hermál-
um. — Kjarnorkusprengjutil-
raunir Frakka undanfarin ár eru
ein afleiðing þeirrar stefnu.
Chirac forsætisráðherra sagöi
frönskum fréttamönnum, þegar
hann var kominn til Moskvu, aö
hann ætlaði aö ræöa við Brezhnev
,,þá mótsögn” sem speglaðist
annars vegar I afstööu Sovétríkj-
anna og svo hins vegar franska
kommúnistaflokknum. Sovétríkin
hafa lýst þvi yfir, að þau vilji
styðja Frakka i viðleitni þeirra til
aö efla varnarmátt sinn. En
franskir kommúnistar geri allt
hvað þeir geti, til aö grafa undan
grundvelli landvarnanna.
Lét Chirac á sér skilja, aö eilif-
ar tilraunir franska kommúnista-
flokksins — sem venjulegast er þó
fylgispakur Moskvullnunni — til
þess að hindra aukin fjárframlög
til varnarmála, gætu knúiö
Frakkland til þess að leita aftur
skjóls innan varnarkeöju
NATO’s.
Þótt Frakklandi hafi til þessa
tekizt aö sneiða hjá mestu þreng-
ingum þeirrar efnahagskreppu,
sem nágrannariki þess hafa orðið
fyrir siðustu tvö árin (með um-
fangsmikilli vopnasölu til Araba-
landanna og vinfengi við oliurik-
in), þá hefur samt orðið tölu-
veröur samdráttur hjá atvinnu-
vegunum. Minni þjóðartekjur
gera það að verkum, að Giscard
D’Estaing, forseti, þarf sterkan
meirihluta á þingi til aö sam-
þykkja aukiö framlag til hermála
á næsta ári.
Ef kommúnistar létu af gagn-
rýni sinni á stefnu stjórnarinnar I
varnarmálum, á Frakklandsfor-
seti siður á hættu að fá al-
menningsálitið á móti sér, þegar
hann ráðgerir aö verja miklu fé
til að efla herinn, meðan önnur
brýn verkefni veröa að biöa.
Ummæli Chiracs i Moskvu voru
lögð á ýmsa vegu. Embættismenn
stjórnarinnar sögðu, að það væri
D’Estaing forseti og Brezhnev leiðtogi sovézka kommúnistaflokksins á
góðri stund. — En forsetanum þykir ósamræmi I yfirlýsingum
Sovétleiðtoganna annars vegar og gerðum franskra kommúnista.
De Gaulle — stefna hans ræður miklu enn.
ekkert nema eðlilegt, að forsætis-
ráðherrann ræddi varnarmál viö
Brezhnev. Þeir bættu þvi viö, að
þaö væri einnig ofur eðlilegt að
benda Brezhnev á, að sjálfstæöis-
stefna Frakka hlyti að vera undir
þvi komin, að þeir stæðu á eigin
fótum við varnir sins lands. —
Aukin fjárveiting væri svo undir-
staða þess.
Talsmönnum stjórnarinnar
þótti liklegt, að Brezhnev mundi
vera vikvæmur fyrir þvi, að vilji
Sovétstjórnarinnar til þess að sjá
Frakkland óháð Atlantshafs-
bandalaginu væri i mótsögn við
ýmsar gerðir franskra kommún-
ista að undanförnu.
Frakkland sleit hernaðarlegri
samvinnu viö NATO árið 1966,
þegar De Gaulle ákvað, að
Frakkar skyldu koma sér upp
eigin kjarnorkuvopnum. Hann
undi ekki þeirri stefnu Banda-
rikjamanna ogBreta að vilja ekki
leyfa fleirum aö njóta af kjarn-
orkuvopnabirgðum sinum i við-
leitni til þess að hindra útbreiðslu
kjamorkuvopna.
Siðan hafa Frakkar sýnt litla
tilhneigingu til aö snúa aftur til
hernaðarsamstarfs NATO-
rikjanna, þótt þeir haldi áfram
stjórnmálalegum tengslum við
bandalagið.
1 júnl i fyrra sagöi Giscard
forseti við Joseph Lunz
framkvæmdastjóra NATO, aö
Frakkland mundi halda tryggð
sinni viö bandalagið. Hann varað-
ist hins vegar að segja nokkuö
frekar, sem gengið gæti I berhögg
viðstefnufyrirrennara sfns, og er
þó Giscard D’Estaing ekki gaull-
isti sjálfur.
Stefna D’Estaings I varnarmál-
um á mjög undir velvild gaullista,
sem eru stærsti flokkurinn i
stjórnarsamsteypunni. Verður
hann þvi að stiga varlega til jarð-
ar til þess að styggja ekki aðdá-
endur leiðtogans gamla. A þvi
heföi Michel Debre, fyrrverandi
forsætisráðherra, og stuðnings-
mönnum hans orðið hált.
Gaullistar, studdir af Michel
Jobert, utanrikisráðherra og
fylgismönnum hans, eru fjand-
samlegir öllum bandarískum
áhrifum. Þeir eru i aöstöðu til
þess að spilla sérhverri tilraun til
þess að færa Frakkland inn i
varnarvegg Atlantshafsbanda-
lagsins.