Tíminn - 17.08.1966, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
MIÐVTKUDAGUR 17. ágúst 1966
Leiðrétting
l>ær prentvillur urðu í grein
frú Sigríðar Thorlacius í blaSinu
f gær að fornafn fulltrúa Pahistan
á funcd Alþjóðasambands háskóia
kvenna misritaðist. Rctt fornafn
hennar er Aziz. Þá var einnig sagt
að aðeins 6 af hundrað nemendum
í háskólanum væru stúlkur en á
að vera 60 af hundraði. Eru hlutað
eigendur beðnir afsökunar á þess
um mistökum.
ÍÞRÓTTIR
Framhald af bls. 13.
Haukur Ingibergsson HSÞ
Gissur Tryggvason, HSH
23.4
23.4
Sigurður Sigmundsson UMSE 24.1
800 m. hlaup:
Þorsteinn Þorsteinsson KR 1:55.9
1.58.7
2:05.5
2:08.0
2:09.2
2:10,5
Gunnar Kristinsson HSÞ
Helgi Hólm ÍR
Sigurður Jónsson, HSK
Þórir Snorrason, UMSE
Þórður Indriðason, HSH
3000 m hlaup:
Halldór Guðbjörnsson, KR
Halldór Jóhannesson,_ HSÞ
Þórarinn Arnórsson ÍR,
Daníel Njálsson, HSH
Jón Sigurðsson, HSK
Vilhj. Björnsson, UMSE
Kjartan Guðjónsson, ÍR
Sig. Hjörleifsson, HSH
Haukur Ingibergsson, HSÞ
Guðmundur Jónsson HSK
Jóhann Jónsson, UMSE
Þrístökk:
Sig. Hjörleifsson_HSH
Jón Þ. Ólafsson, ÍR
Sigurður Friðriksson, HSÞ
Karl Stefánsson, HSK
Úlfar Teitsson, KR
Sig. Sigmundsson, UMSE
15.5
16.9
17.7
17.8
18.3
14.26
14.09
14.06
13.73
13.66
13.09
Kringlukast:
Þorsteinn Löve, ÍR
Guðm. Hallgrímsson
Erling Jóhannesson, HSH
Guðm. Hermannsson KR
Sveinn J. Sveinsson HSK
Sig. Sigmundsson, UMSE
400 m. hlaup:
Þorsteinn Þorsteinsson, KR
Sigurður Jónsson, HSK
Gunnar Kristinsson, HSÞ
Helgi Hólm, ÍR
46.05
45.29
41.83
41.83
37.35
29.63
50.7
52.2
52.2
52.5
8:49.1
9:12.6
9:22.4
9:36.1
9:38.3
9:56.8
43.4
45.0
45.0
45.6
45.6
4x100 m. boðhlaup:
Sveit KR
(Einar Gíslason, Úlfar T.,
Ól. Guðm. Valbjörn).
Sveit ÍR
Sveit HSK
Sveit HSH
Sveit HSÞ
KONUR
100 m. hlaup:
Guðrún Benónýsdóttir HSÞ 13.3
Guðrún Guðbjartsdóttir HSK 13.5
Guðný Eiríksdóttir, KR 13.6
Helga Alexandersdóttir HSH 14.1
María Hauksdóttir, ÍR 14.3
Sigurlína Hreiðarsd. UMSE 14.8
Hástökk:
Sigrún Sæmundsdóttir HSÞ 1.47
Sigurlína Guðm. HSK 1.38
Rakel Ingvarsdóttir, HSH 1.38
Sólveig Þorsteinsdóttir KR 1.38
María Hauksdóttir, ÍR 1-35
Emelía Gústafsdóttir, UMSE 1.30
Kúluvarp:
Emelía Baldursdóttir, UMSE 9.10
Berghildur Reynisdóttir HSK 23.g9
Fríður Guðmundsdóttir ÍR 8.60
Helga Hallgrímsdóttir HSÞ 8.20
Edda Hjörleifsdóttir, HSH 7.76
Sigrún Einarsdóttir, KR 7.74
Spjótkast:
Sigríður Sigurðardóttir ÍR 25.85
Berghildur Reynisdóttir SK 23.99
Edda Hjörleifsdóttir, HSH 19.23
Liljá Friðriksdóttir UMSE 19.20
Þorbjörg Aðalsteinsd. HSÞ 18.72
Kristín Sörladóttlr, KR 14.05
4x100 m. boðhlaup:
Sveit HSÞ 53.9
(Sigrún Sæm., Guðrún Ben,
Þorbj. Aðalst.d. og Lilja Sig).
Sveit HSK 65-2
Sveit KR 55.7
Sveit HSH 56.3
Síðari dagur:
KARLAR:
110 m grindahlaup:
Valbjörn Þorláksson KR 15.1
SERVÍETTU-
PRENTUN
Guðbjartur Gunnarsson HSH 54.2
Jóhann Jónsson, UMSE 56.4
Stangarstökk:
Valbjöm Þorláksson, KR 4.30
Sigurður Friðriksson, HSÞ 3.50
Kjartan Guðjónsson, ÍR 3.50
Guðm. Jóhannesson, HSH 3.35
Bergþór Halldórsson, HSK 3.20
100 m hlaup:
Ólafur Guðmundsson, KR 11.1
Gissur Tryggvason, HSH 11.3
Guðmundur Jónsson, HSK 11.3
Höskuldur Þráinsson, HSÞ 11.5
Sigurður Sigmundsson,_UMSE 11.7
Kjartani Guðjónssyni ÍR vísað úr
leik.
1500 m hlaup:
Halldór Guðbjörnsson, KR 4:06.4
Halldór Jóhannesson, HSÞ 4:13.9
Þórarinn Amórsson, ÍR 4:15.5
Marteinn Sigurgeirss. HSK 4:25.5
Vilhj. Björnsson UMSE 4:29.3
Daníel Njálsson HSH 4:32.0
5000 m. hlaup:
Kristleifur Guðbjörnss. KR 16:45.4
SÍMI 32-101.
PILTAR. *
EFÞID EIGIPUNIIUSTUNA /f/„ / f/ A
Þa á éc hrinöana //// / r/t] JJ
. W: [ W
.l/j'.rfrxr/ f T". '' 7"
Jón Sigurðsson, HSK 17.11.8
Þórir Snorrason, UMSE 17:22.7
Ármann Olgeirsson, HSÞ 17:23.4
Jóel B. Jónsson, HSH 17:23.6
1000 m boðhlaup:
Sveit KR _ 2:00.0
(Úlfar, Valbj., Þorsteinn. Ólafur)
Sveit ÍR 2:03.4
Sveit HSÞ 2.04.0
Sveit HSK 2.07.1
Sveit HSH 2:07,8
Sveit UMSE 2:30.2
AUKAGREIN:
Sleggjudast:
Jón H. Magnússon ÍR 50.00
Þórður B. Sigurðsson KR 48.20
Sveinn J. Sveinsson HSK 37.62
Erling Jóhannesson, HSH 24.31
KONUR8
80 m. grindahlaup:
Lilja Sigurðardóttir HSÞ 13.1
Halldóra Halgadóttir, KR 13.2
Rakel Ingvarsdóttir, HSH 13.8
Ólöf Halldórsdóttir, HSK 15.0
200 m. hlaup:
Halldóra Helgadóttir KR 28.1
Guðrún Benónýsdóttir, HSÞ 28.5
Guðrún Guðbjartsdóttir HSK 28.6
Helga Alexandersdóttir HSH 29.9
María Hauksdóttir ÍR 30.9
Sigurlína Hreiðarsd. UMSE 31.1
Langstökk:
Lilja Sigurðardóttir HSÞ 4.98
Guðrún Guðbjartsdóttir HSK 4.76
Rakel Ingvarsdóttir,_ HSH 4.67
María Hauksdóttir ÍR 4.62
Halldóra Helgadóttir KR 4.52
Kringlukast:
Fríður Guðmundsdóttir ÍR 29.77
Guðbjörg Gestsdóttir, HSK 29.29
Sigrún Sæmundsdóttir HSÞ 28.07
Sigrún Einarsdóttir KR 26.07
Lilja Friðriksdóttir, UMSE 25,29
UNGA FÓLKIÐ
Framhald af bls. 5.
mikil harka eða of mikil undan
látssemi getur leitt til sömu
niðurstöður, sama uppgjörs.
SPENNAN eykst vegna þess,
hvaða tökum erfiðleikarnir eru
teiknir. Viðurkenna verður
andstæðumar og átökin milli
fræða sósíalismans og aðvíf-
andi hugisunar, bæði úr austri
og vestri. Enn á ný er lögð rik 1
áherzla á hinn þjóðlega vanda
og hvatt til samstöðu um þjóð
areininguna tíl þess að ieita
enn fastar eftir aðstoð í flokks
vandanum. í þessu sambandi
má minna á, að Rankovic var
„stór-Serbi.“
Af flokksins hálfu er einnig
farið að nefna hinn flokkslausa
Miihajlov fulltrúa eða umboðs
mann bandarískra hagsimuna.
Hér er ekki eingungis um að
ræða stjómmálaleg og menning
arleg átöik. Hin margvíslegu
undarlegheit í júgóslavnesk
um utanríkismálum koma einn
ig fram í átökunum. Djilas var
hér á áranum meðal annars
gefið að sök að vera í tengsl u.n,a ^S1 vlð. annað en skyr
um við vestræn ríki. Miihajlov rjóma, en eigi til að hugsa
hefir einnig verið mjög um-
ræddur í þeim hlufca heims.
Þess verður og að minnast, að
Rankovic og öryggislögreglan
hans hafði nána samvinnu við
öryggislögreglu Sovétríkjanna.
Rankovcs hefir sýnilega gprt.
ráð fyrir, að úrslltum réði að
hafa Moskvumenn að bakhjarli
þegar að því kæmi, að hann
taski við völdunum.
Allt skýrir þetta betur hina
sönnu mynd hræringanna, einn
ig óvægilegrar lýsingar Miha?-
lovs á stjórn Sovétríkjanna á
vanldatíma Stalíns. Á þessurn
óróatímum ganga öll takmörk
úr skorðum. Fylgismenn Míhaj
lovs ætluðu að draga allt í.
einin dilk þegar þeir feomust að
orði á þessa leið: ,;Vegna tæki
færisstefnu og ringulreiðar
hinnar kommúnistísku forustu
hefir hún litla möguleika á
að leysa efnahagsvanda Jógó-
slavíu . . . Þjóðfélagið hefir
glartað lýðræðisignunni sínum
og er byggt upp á einræði."
MENN VERÐA AÐ . . .
Framhald af bls. 8
er sagan skráð eftir sögu Halldórs
Jónssonar í Borgarseli í Skaga-
firði, en hann hafði eftir sögn
Bjarna Önundarsonar, dóttursonar
séra Bjarna, er segist m.a. svo frá:
Á 17. öld ofanverðri var prest-
ur sá að Möðrudal á Fjöllum, er
Narfi hét Guðmundsson. Hann
fékk brauðið 1672. Séra Narfi átti
margt sauðfé og gætti sjálfur sauða
sinna á vetrum með húskarli sín-
um, er Bjarni hét Jónsson. Þá er
prestur hafði skamma stund verið
í Möðrudal, rak foraðshríð á hann
og Bjarna, þar sem þeir beittu
sauðunum, og varð prestur úti,
en Bjarni lifði af. Þá er hríðina
stytti upp, lék Bjarni það bragð,
að hann fór í föt prests, hélt svo
heim og sagði lát sitt. Eigi er
þess getið, að annað fólk væri í
bænum en kona prests ung, er
Rannveig hét. Kom þeim saman
um, að hann kvæntist henni og
létist vera prestur. Lík prests var
flutt heim, og söng Bjarni yfir
því. Vissu sóknarmenn ekki betur
en að hann væri prestur því
séra Narfi hafði tekið við brauð-
inu fyrir svo skömmum tíma, að
fæstir sóknarmenn þekktu hann í
sjón. Bjarni tók nú að syngja tíð
ir og sýsla önnur prestverk og kom
sér vel. Liðu svo fimm vetur, þar
til Skálholtsbiskup kom að Möðru-
dal á yfirreið. Hann tjaldaði þar
við tún að kvöldi og bauð presti
að senda í sókn sína og boða
menn til kirkju. Um morguninn
bauð prestur biskupi til bæjar, og
varð þeim þá reikað um kirkju-
garðinn. Biskup spyrnti fæti við
leiðum og spurði prest á latínu,
hver væri grafinn þar og þar, en
séra Bjamí gat engu svarað, því
hann kunni ekfeert í latínu, og
furðaði biskup mjög á því hve
hann hafði týnt niður latínunni,
kallaði prestinn í kirkju og fór
að reyna í honum þolrifin, en þá
féll Bjarna allur ketill í eld, og
lauk svo, að hann sagði biskupi
upp alla sögu. Þá er messufólk
var komið, lét biskup Bjarna stíga
stól, og rausaði hann eftir því
sem hann hafði bezt vit á, hafði
hann fundið ýmis blöð eftir séra
Narfa og hagnýtt sér þau stund-
um, en samt hafði lagzt það orð
á, að oftast færi prestur með hinn
mesta þvætting í stólnum. Hvíta-
sunnudag einn, þá er hart var og
hræfuglar lögðust á lömb prests
mælti hann af stól: „Allt sækir
að mér, elskuleg guðs börn: hrafn-
inn, örninn og helvískur kjóinn.“
Bjarna varð illt til hjóna fyrir þá
sök, að oft felldi hann úr hor,
þó að landið sé ágætt, enda var
Rannveig hinn mesti svarr. Eitt
sinn, er prestur var í vinnufólks-
hraki, mælti hann af stól: „Hörmu
legt er að fala vinnukindur. Þær
annað en skyr og
að
bjóða þeir grasagrautinn úr tær-
asta og bezta vatninu, en sú kemur
tíð fær skít. Já. Það fær ekki skít.
Já. Það fær aldeilis ekki skít.“)
Eftir messu skýrði biskup sóknar-
mönnum frá, hversu við vissi um
prest, og spurði, hvort þeir vildu
éigi kjósa sér annan prest, en
þeir kváðust eigi hirða um það, því
að prestur þessi felldi hvorki mess
ur né vanþakifeaði þeim gjöld
neirra. Lét biskup Bjarna þá halda
prestskap og fór brott síðan.
Séra Bjarni og Rannveig áttu
nokkur börn, og dó hún af barns-
förum. Þá er hún var komin að
bana, bað hún mann sinn að
mynnast við sig í síðasta skipti,
og, gerði hann það, en hún faðm-
aði hann að sér og bað hann að
veita sér hina síðustu bæn sína,
að kvongast ekki aftur, því að hún
kvaðst engri konu unna að njóta
hans. Ekki er þess getið, hverju
prestur svaraði, en svo hafði Rann
veig knýtt örmum sínum fast um
hann, að menn urðu að koma til
losa prest úr örmum hennar
dauðrar.
Séra Bjarni kvongaðist aftur
miklu síðar, og tók þá Rannveig
að ganga aftur og magnaðist ávallt
meira og meira, svo að hann varð
nærri sauðlaus, kona hans dó
skyndilega og fleiri menn, og var
það allt eignað afturgöngu Rann-
RÆTT VIÐ BJÖRN
Framhald af bls. 9
lands. Þeir dvöldu hér tíma á
veturna og áhugi var mikill.
Síðan lagðist það niður. Nú ei
leikfimikennsla við skólann og
kennt í samkomuhúsinu. Ráða
gerðin er að síðar verði reist
viðbygging við nýja skólann, sem
útbúið verði sem leikfimihús.
Núverandi skólastjóri, Ragnar
Guðjónsson, er góður íþróttamað
ur og áhugamaður um líkamsrækt
og hefur því sinnt þessum mál
um ágætlega. Sundlaug var byggð
í sveitinni, áður varð að fara að
Eiðum og einu sinni á Þórshöfn
til sundkennslu. Laugin er raun
ar ekki vel í sveit sett, úr þorpinu
og inn í Selárdal, þar sem laugin
er, munu vera um 17 kílómetrar,
ef ekki meira.
— Er langt síðan þú byrjaðir að
fást við ritstörf?
— Fyrir nokkrum árum datt
mér ekki í hug að ég ætti eftir
að skrifa nokkurn skapaðan hlut.
En síðan fór ég að skrifa smá-
pistla. Aðdragandinn að bók minni
er sá, að Þorsteinn M. Jónsson,
bað mig um sögu af heiðardvöl
okkar hjóna á Veturhúsum. Sú
saga varð of stutt, svo fór ég að
prjóna við hana og úr varð þessi
bók. En það voru áreiðanlega
þeir Þorsteinn M. og Guðmundur
Hagalín sem mest ýttu á eftir
mér að láta þetta frá mér fara.
— Hverjar voru helztu náms-
greinar fyrri kennaraár þín? Ein
göngu lestur, skrift og reikning
ur?
— Nei. Fleira var kennt. Fyrst
og fremst kristindómsfræðslan.
Svo var kennd íslandssaga, landa
fræði og dýrafræði. En aðalfög
voru að sjálfsögðu lestur, reikn
ingur og skrift, stafsetning og
stílgerð. Mikil stund var lögð
á biblíusögur, og kverið kenndi
ég alla mína tíð. Ég gerði það
líka fyrir sr. Jakob Einarsson á
Hofi, hann vildi ekki að ég hætti
því. Sr. Jakob var prófdómari hjá
mér og við unnum mikið saman.
— Er ekki þakklátara starf að
kenna yngstu börnunum en hin
um sem eldri eru?
— Það er skemmtilegra að
kenna þeim yngstu, það er rétt.
En aðallega fannst mér gaman að
kenna prúðum börnum á hvaða
aldri sem þau voru.
— Hafa sveitabörnin aldrei
veigar. Flosnaði Bjarni upp að I sótt skóla í þorpið?
lyktum og fór um á Jökuldal, en
Möðrudalur eyddist með öllu að
mönnum og lá í eyði nálægt 50
vetrum. Rannveig gekk þar lengi
um híbýli, meðan hús voru uppi,
en þau urðu lok Bjarna prests, er
hann var orðinn gamall, að hann
dó af hesti milli bæja á Jökuldal,
og fannst lík prests, en eigi hestur
hans.
Um þær mundir kom maður af
Jökuldal Möðrudalsöræfi að Möðru
dal, sem þá var í eyði, og sá hest
með reiðtygjum bíta þar í hlað-
varpa, en Rannveig sat í bæjar-
dyrum og var að prjóna duggara-
bandssokk. Maðurinn hugði að
þetta væri lifandi kona og spurði
hana, hver ætti hestinn, en hún
svaraði: „Hann Bjarni minn átti
hann. Ég var að syngja yfir hausa-
mótunum á honum og sletti mér
svo upp á klárinn, þegar því var
lokið." Að svo mæltu virtist mann-
inum kona þessi taka að verða
ærið ferleg, og hélt hann leiðar
sinnar hið hvatasta.
Og að svo mæltu höldum við
áfram ferð okkar hið hvatasta yfir
Möðrudalsöræfin og Jökuldalsheið
ina og komum í náttstað á Héraði
eftir nærri sólarhrings ferð úr
Reykjavík, og var Þorsteini mál
að fleygja sér áður en lengra
væri haldið.
G. B.
— Það getur varla heitið. Lengst
af var farkennsla í sveitinni. En
árið 1947 tók til starfa heima
vistarskóli fyrir sveitabörnin á
Torfastöðum í Vesturárdal. Bóndi
sá, sem jörðina átti, gaf hana
og flestar eigur sínar með það
fyrir augum, að þar yrði rek-
inn skóli. Síðastliðinn vetur
munu 36 börn hafa sótt þang
en þgr er tvískipt eftir aldri,
hver hópur er einn mánuð í
einu.
— Og það er víst óþarfi að
spyrja, hvort þú hafir ekki unað
hag þínum bærilega í Vopnafirði?
— Jú, það vil ég eindregið taka
fram. Vopnfirðingar hafa á
margan hátt sýnt mér vinsemd
og sóma. Á síðastliðnu ári áttum
við hjón gullbrúðkaup og ætluð
um þá náttúrlega að gefa kaffi,
þeim gestum sem inn rækjust.
En skömmu fyrir afmælið fengum
við þau boð, að okkur væri boðið
til kaffidrykkju í félagsheimilinu
þann dag og þar var okkur síðan
haldið veglegt samsæti. Þar var
okkur tilkynnt, að Vopnfirðingar
byðu okkur í utanlandsferð til
Kaupmannahafnar. Margt fleira
gott hef ég fundið og reynt í
samskiptum við Vopnfirðinga,
þeir hafa á allan hátt reynzt okk
ur hjónum tryggir og sannir vin-
ir. HjK.