Vísir - 16.06.1975, Blaðsíða 3

Vísir. Mánudagur 16. júni 1975
3
Skátamót í rigningu í Krýsuvík um helgina:
Forsetahjónin voru fœrð
í rauðar skikkjur 'S'S
,/Uss/ það gerir ekkert
til þó að hann rigni" sagði
einn skátanna, sem við
hittum á vormóti Hraun-
búa, sem haldið var í
Krýsuvík um helgina og
lýkur í dag, mánudag.
Veðrið var skátunum
dálítið óvinsamlegt
framan af mótinu, á
laugardaginn rigndi eins
og hellt væri úr fötu
framan af degi, en svo
var eins og hendi væri
veifað og það stytti upp
um kvöldið. Ekki voru
skátarnir þó alveg lausir
við rigninguna þar með,
því að áfram héldu
veðurguðirnir að senda
þeim vætuskammta öðru
hverju.
„Þetta hefur bara verið til
þess að bæta „stemmninguna,”
sagði annar mótstjórinn, Loft-
ur Magnússon, er við hittum
hann fyrir i léttum rigningarúð-
anum, þar sem beðið var komu
forseta íslands.og konu hans, en
þau heimsóttu mótið i gærdag.
Hafnfirzkir skátar minnast á
þessu ári 50 ára skátastarfs i
Hafnarfirði og er þetta vormót
einn liðurinn i þvi. Vormótin
hafa um langt árabil verið fast-
ur liður i starfi Hraunbúa, og er
þetta mót hið 35.i röðinni.
Forsetabillinn rann i hlað og
er forsetahjónin stigu út, voru
þau færð i rauðar skikkjur, áður
en gengið var um mótssvæðið.
Fóru þau viða um tjaldbúðirnar
og fylgdust með skátunum i
störfum þeirra og leik, en þágu
siðan veitingar, kakó og kökur, i
samkomutjaldinu.
Hjálparsveitin
fær nýja bíla.
Þegar við komum til mótsins
á sunnudaginn, vöktu tveir
rauðir og hvitir bilar með bláum
ljósum á þakinu athygli okkar.
Þegar nær var komið, mátti sjá
merki Hjálparsveita skáta i
Hafnarfirði utan á þeim.
„Það var orðin full nauðsyn á
að fá nýja bila,” sagði Birgir
Dagbjartsson, einn hjálpar-
sveitarmanna, „gömlu bilarnir
voru orðnir gamlir og úr sér
gengnir, og auk þess mjög dýrir
i viðhaldi og rekstri.Þess vegna
pöntuðum við þessa bila i ágúst
fyrir ári, og áttu þeir að koma til
landsins i desember, en komu
ekki fyrr en i april.Við byrjuð-
um að vinna i þeim 6.mai og tók-
um þá i notkun 6.júni, en raunar
má segja, að þeir séu fyrst not-
aðir hér á vormótinu!’
Bilarnir eru af gerðinni GMC
Suburban, með fjórhjóladrifi.
Þeir komu til landsins með sæt-
um fyrir fimm manns, auk bil-
stjóra, en eftir að þeir i hjálpar-
sveitinni höfðu innréttað bilana,
þá rúma þeir 11—13 manns, eða
þrjá sjúklinga á börum.
Við spurðum þá hjáipar-
sveitarmenn, hvort þetta hefði
ekki verið dýrt fyrirtæki. „Jú,
það má segja,” upplýsti gjald-
keri sveitarinnar, Gunnar
Einarsson, okkur um, „hvor
bill kostar um 1700 þúsund i inn-
kaupi. Við fengum 500 þúsund
Forsetahjónin komin i skikkj-
urnar við komuna á mótið i gær.
króna, styrk frá bænum, 700 þús-
und króna lán hjá Samvinnu-
tryggingum, en svo.hefur af-
gangurinn komið með fjáröflun-
um og með sölu á einum af
gömlu bilunum. Enn er svo ó-
samið um 300 þúsund króna
skuld hjá Sambandinu, sem
flutti bilana inn fyrir okkur.”
Þess ber að geta að margir
velunnarar sveitarinnar hafa
lagt henni lið i þessum bila-
kaupum, þar á meðal gaf Lions-
klúbburinn Asbjörn sveitinni
fjórar sjúkrabörur i bilana,
starfsmenn slökkviliðsins
slökkvitæki og þannig mætti enn
telja.
„En til þess að bilarnir geti
talizt fullbúnir sem björgunar-
og sjúkrabilar, þá vantar enn i
þá talstöðvar, sem teljast má
mjög bagalegt, en þær eru dýr-
ar, kosta 250 þúsund stykkið, og
er ekki vitað hvernig þau mál
verða leyst,” sögðu þeir
hjálparsveitarmenn að skilnaði.
—JR
Hjálparsveitarmenn við nýju bilana tvo.
Byggingamál
aldraðra og
langlegusjúklinga:
GENGUR
HVORKI
NÉ
REKUR
t aprfl á þessu ári vöru tæp 50%
af fjárframlögum Reykjavíkur-
borgar til bygginga dvaiarheim-
ila og hjúkrunarheimila fyrir
aldraða felld niður vegna marg-
þættra f já rh agserfiðleika
Reykjavikurborgar.
Skömmu eftir að þessi niður-
skurður hafði verið samþykktur,
var ákveðið að ráðast I dýrar
undirbúningsframkvæmdir að
borgarleikhúsi.
Sagði Albert Guðmundsson I
samtali við blaðamann VIsis,” að
auðvitað væri skemmtilegt, að
glæsilegt og vel búið borgarleik-
hús gæti risið af grunni sem
fyrst. En væri ekki eðlilegra, ef
miðað er við núverandi ástand I
málefnum aldraora, að fram-
kvæmdir I þágu aldraðra njóti
forgangsí
Núverandi ástand I bygginga-
málum I þágu aldraðra er þannig,
að borgarstjóri hefur nýlega falið
borgarlækni og félagsmálastjóra
að gera tillögu til borgarráðs um
næstu framkvæmdir við stofnanir
i þágu aldraðra. Og er tillagna
þeirra að vænta innan skamms.
—HE
Hreint land fagurt landi
— Ný herferð Landverndar til að óminna
fólk að ganga vel um nóttúru landsins
/Verium
gggróöurJ
verndumi
land
Bætt umgengni i byggð og
óbyggð hefur verið eitt helzta
hjartans mál Landverndar siðan
samtökin hófu starfsemi slna.
Sérstök áherzla hefur verið lögð á
að áminna ferðafólk um snyrti-
lega umgengni og nærgætni við
náttúru landsins. Til dæmis að
henda ekki flöskum og rusli út úr
bflum eða yfirgefa tjaldstæði án
þess að hreinsa til.
Stárf Landverndar hefur á
margan hátt borið góðan árang-
ur, en samt er ennþámargtólært.'
I fréttatilkynningu segir frá
Landvernd, að oft séu umhverfis-
spjöll gerð I hugsunarleysi, en
ekki af ráönum hug og þess vegna
vilji Landvernd snúa sér sérstak-
lega að þeirri hlið málsins. í
þessu tilefni hefur Landvernd
gefið út sjálflimandi spjöld, sem
er t.d. hægt aö llma á bllrúður og
fylgja þannig ferðamanninum
hvert sem hann fer I bllnum sin-
um og minnir hann á nauðsyn
góðrar umgengni. A spjöldunum
er: Verjum gróður, verndum
land! Verndum llf, verndum vot-
lendi! Hreint land, fagurt land!
ökum ekki utan vega!
GIsli B. Björnsson teiknaði
merkin. Fást þau á benslnstöðv-
um og einnig á skrifstofu Land-
verndar.
—HE
að Skálatúni
s|a
I_ i v • r w
a 17. juni
Foreldrafélag Skálatúnsheim-
ilisins I Mosfellssveit mun standa
fyrir hátiðarhöldum fyrlr for-
eldra og velunnara 17. júnl.
Þeir, sem sjá um dagskrána og
koma fram, verða vistmenn,
starfsfólk heimilisins og foreldrar
þeirra, sem þar dvelja.
Hátlðarhöld eins og þessi eru
vistmenn og starfsfólk
um skemmtiatriðin
árlegur viðburður á Skálatúns-
heimilinu.
Lionsmenn hafa gefið Skála-
túnsheimilinu stórgjöf, sem var
varið til að endurnýja drengja-
heimilið.
Hátiðarhöldin eiga að hefjast
kl. 2.30 á þjóðhátíðardaginn.
—HE
Kerndum
H líf
Kerndum
votlendL/
LANDVERND
Villta-Norðvestrið
á Þórshöfn:
fOKUMl
■EKKIH
■UTAN VEGAl
LANDVERND
LANDVERND
Byssubófi skaut
á lögguna, löggustöð-
ina og löggubílinn
Þórshöfn breyttist I hálfgert
Vilta-vestur — eða öllu heldur
Vilta-norðaustur — um næst
slðustu helgi. Atburðirnir, sem
þá áttu sér stað, minntu helzt á
kúrekamynd. Byssubófi
vopnaður haglabyssu. og með
skotbelti spennt um sig skaut
upp hurðina á lögreglustöðinni,
skaut sirenuna af lögreglublln-
um og sfðan á sjálfan lögreglu-
stjórann. Aður en hann komst
svo langt, hafði hann þó klætt
sjálfan sig i lögreglubúning, en
undir honum var að finna 15
haglaskot I skotbelti og 16 i vös-
um byssubófans.
„Þetta átti sér stað klukkan
hálf sex á sunnudagsmorgni”,
segir lögregluþjónninn á staðn-
um, Baldvin Elis Arason.
,,Eg var búinn að starfa i
þrjú ár sem lögreglumaður á
Þórshöfn, án þess að lenda i
kasti við skotmann sem þennan.
Það vildi svo merkilega til, að
ég var að láta af störfum lög-
regluþjóns og hætti þvi klukkan
nákvæmlega 12 á laugardags-
kvöldi”, segir Baldvin.
„Ég var heima við I um 130
metra fjarlægð frá lögreglu-
stöðinni, er systir mln kallaði til
min, að hún sæi tvo menn við
lögreglustöðina og væri annar
þeirra að skjóta af byssu. Ég
stökk út fyrir ásamt föður mín-
um, en við urðum einskis varir
en hlupum þó engu að siður út
að stöðinni. Þegar aðeins um 10
metrar voru eftir þangað, sáum
við , að dyrnar á stöðinni stóðu
opnar og út um þær kom maður
með haglabyssu og skaut að
okkur. Skotið hafnaði á milli
okkar, en sitthvort haglið lenti
þó I okkur,” segir Baldvin.
Lækni tókst síðar að ná hagl-
inu úr fæti Baldvins, en haglið I
fæti föður hans var erfiðara að
eiga við og situr það þvi enn þar.
„Við náðum til mannsins áður
en honum tókst að spenna sex-
hleypuna slna aftur og fengum
snúiö hann niður,” segir Bald-
vin.
Að sögn Baldvins var maður-
inn mjög æstur og erfitt að ráða
við hann. Varð Baldvin þvi að
beita kylfu á hann. Sá, er ver-
ið hafði I för með skotmannin-
um, hjálpaði við að handtaka
hann.
Skotmaðurinn var settur I
fangaklefa en áður en hann var
settur þangað, var hann færður
úr lögreglujakka, sem hann
hafði fundið og farið I á lög-
reglustöðinni. Þá komu skot-
færabirgðirnar i ljós.
„Þegar við fórum að athuga
málið, kom I ljós, að maðurinn
hafði hleypt af fjórum skotum á
útidyrahurð stöðvarinnar og
tveim á slrenu lögreglubllsins,
sem stóð fyrir utan,” segir
Baldvin.
„Af þvi að þetta var mitt
síðasta kvöld, hafði ég skilið bil-
inn eftir fyrir utan stöðina, sem
ég gerði yfirleitt ekki”, heldur
Baldvin áfram.
„Þetta v.ar heppileg tilviljun,
þvl að það leiddi til, að skot-
maðurinn gat minna athafnað
sig, er við komum hlaupandi,”
segir Baldvin um þessa
óhugnanlegu reynslu.
Að sögn Baldvins er honum
engin skýring ljós á þessu skot-
æöinema ef vera kynni sú stað-
reynd, að sami maður var I vik-
unni áður tekinn fyrir ölvun. við
akstur.
„Hann hafði rótað til á lög-
reglustöðinni, ef til vill i leit að
skýrslunni um það. Hann og
félagi hans voru drukknir þarna
um kvöldið og byssuna hafði
hann gripið heima hjá sér
skömmu áður en hann hélt á
stöðina”, sagði Baldvin að lok-
um.
—JB