Vísir - 11.09.1975, Blaðsíða 2

2
Vísir. Fimmtudagur H. september 1975.
rismsm:
Hvernig leggst haustið i
þig?
Valdemar örn Jónsson, verka-
maður: — Ég veit ekki. Það er nú
ekki komið enn. Ég spái sól á
næstunni.
Gunnar Hálfdánarson, verka-
maður: — Það gerir kuldakast
bráðum. Ætli jólafastan veröi
ekki góð.
Ingimundur Elimundarson,
verkamaður: — Hálfkuldalegar
eru horfurnar. Það er búið aö
vera svo kalt undanfarið. Ég þori
ekki að spá mörgum sólardögum
— að minnsta kosti ekki i einu.
Kannski verða þeir 2 I þessum
mánuði.
Jón Snæbjörnsson, tannlæknir: —
Það leggst bara vel i mig. Ég er
búinn að vera i hitabylgju i
Evrópu og finnst gott að fá kuliö
Sigþór óskarsson, verkstjóri: —
Hryllilega. Það er skitkalt. Maö-
ur verður bara aö fara til Mall-
orka til að hlýja sér.
Guðbjartur Magnússon, hleðslu-
stjóri: — Illa. Eftir svona slæmt
sumar held ég að komi kalt haust.
Ég vil nú samt ekki sverja fyrir
þaö. Maður lifir alltaf 1 voninni.
LESENDUR HAFA ORÐIÐ
„Slœrðu mig?"
Ó. T. skrifar:
„Vestur Þjóðverjar hafa beitt
okkur viðskiptaþvingunum.
Þeir hafa látið „eftirlitsskip”
sin njósna um ferðir islenzkra
varðskipa. Þeir hafa sett
löndunarbann á íslenzk fiski-
skip. Og nú hefur rikisstjórnin
samþykkt að láta nefnd sér-
fræöinga „rannsaka málið á
næstu dögum” til að athuga
hvort við eigum að setja bann á
skip sem eru að njósna um
okkur.
Hvers konar volaðir vesa-
lingar eru það sem stjórna
þessu landi? Er ekki bein i einu
einasta nefi i rikisstjórninni?
Þetta minnir mig á söguna
um Islendinginn og Danann,
meðan Danir voru hér ráða-
menn. Einhver danskur stór-
bokki sló tslending utanundir.
„Slærðu mig?” sagði tslending-
urinn. Daninn sló hann aftur
utanundir. „Slærðu mig?” sagði
tslendingurinn aftur. Daninn sló
hann utanundir i þriðja skipti.
„Nú, þú slærð mig,” sagði ts-
lendingurinn.
Þaö er langt siðan ég heyrði
þessa sögu og ég er ekki viss um
að orðrétt sé með hana farið.
En ég hef munað eftir henni
siðan ég var smástrákur vegna
þess hve mér þótti hún
auðmýkjandi fyrir okkur. Ég
hef lifað undanfarin ár i þeirri
trú að svona væri ekki hægt að
fara með okkur lengur. Það er
ljóst að þar hef ég heldur betur
vaðið I villu.”
formbrauð
Meira popp í útvarpið
Sigrún Birgisdóttir og Caróia
Þorsteinsdóttir hringdu:
„Okkur likar alls ekki við ut-
varpið. Það er allt of mikið af
sinfónium og of litið af léttri
músik.
Okkur fannst þátturinn, sem
hann Jón Gunnlaugsson var
með áður einu sinni i viku, ofsa-
lega finn, en nú er búið að
breyta honum og hann er orðinn
lélegur.
Ef maður vill hlusta á al-
mennilegt popp verður að skipta
yfir á Kanann.
Við stingum upp á að það
verði minna um harmónikulög,
þótt þau séu ágæt með, og enn
minna af sinfónium. Þess i stað
mætti hafa popplög.
Að sitja i bil á ferðalagi og
hlusta á islenzka útvarpið (útiá
landi er oft ekki hægt að ná
Kananum) er mjög niður-
drepandi.”
dýrara en
franskbrauð?
A.S. hringdi:
„Ég hafði alltaf haldið að
það væri sama verð á fransk-
brauði og formbrauði. En svo
er ekki. Ég spurði þvi af-
greiðslustúlkuna i einni
mjólkur- og brauðbúðinni af
hverju formbrauðið væri dýr-
ara. „Það veit ég ekki,” var
svarið. Svona eins og við
sjálfan mig og hana, sagði ég
að kannski væri formbrauðið
þyngra og þess vegna væri
verðmismunurinn. „Ekki veit
ég það,” hljóðaði svar af-
greiðslustúlkunnar.
Jæja, kannski getur einhver
fróður sagt mér ástæðuna
fyrir þessum verðmismun,
sem er 3 krónur.”
„Hneykslisrœðan
ó Laugarvatni"
Frá upplýsingaþjónustu iand-
búnaöarins:'
(Vegna mistaka i póstútburöi
birtist þetta svona seint).
„í forystugrein Visis mánu-
daginn 1. september sem hafði
ofangreinda fyrirsögn, var vitn-
að i ræðu formanns Stéttarsam-
bands bænda, sem hann hélt á
aöalfundi þess á Laugarvatni.
Eitthvað hafa orð formannsins
aflagast á leiöinni frá Laugar-
vatni til Reykjavikur, þess-
vegna er hér birtur sá kafli úr
ræðu formannsins sem fjallaði
um skrif fyrrverandi ritstjóra
Visis um málefni landbúnaðar-
ins.
„Eitt af þvi sem oft hefur
komið til umræðu hjá stjórn
Stéttarsambandsins á liðnum
vetri og vori er sá áróður sem
rekinn hefur verið i dagblaðinu
VIsi i allan vetur, allt frá þvi i
nóvember. Þessi áróður hefur
beinst gegn landbúnaðinum og
samtökum hans. Þvi er ýmist
haldið fram að leggja beri land-
búnaðinn niður og flytja inn all-
ar búvörur, eða þá að breyta
mjög um alla landbúnaöar-
stefnu. Samtökum bænda er
kennt um það hversu mikið rikiö
greiðir niður verð búvara með
fé rikissjóðs og margt er fleira
sem fundið hefur verið að i
þessu sambandi. Það hefur
margt komið til álita hjá stjórn
Stéttarsambandsins i þessu efni
m.a. að stefna blaðinu fyrir at-
Hneykslisrœða formanns
Stéttarsambands bœnda
— sjó forystugrein bls. 6
r

vinnuróg. í fyrstunni var reynt
að mæta þessu með þvi að
koma leiðréttingum og svörum
á framfæri bæði i blöðum og
öðrum fjölmiðlum, en það virt-
ist ekki bera þann árangur sem
vænta hefði mátt. Það var með
VIsi eins og selshausinn á Fróð-
á, eftir þvi sem slegið var harð-
ar og oftar á haus hans þá gekk
hann upp, og áróður Visis virtist
vera með þeim hætti lika. Það
er oft erfitt að fást við drauga.
Nú hefur verið ákveðið að sá
maður sem stóð fyrir þessum á-
róðri hætti störfum við blaðið,
og þess er þá að vænta að ein-
hver breyting verði á i þessu
efni i næstu framtið”.
1 forystugreininni er þvi hald-
ið fram m.a. að formaður Stétt-
arsambandsins hefði sagt i ræðu
sinni á Laugarvatni að fyrrver-
andi ritstjóri Visis hefði veriö
látinn fara frá blaðinu vegna
skrifa hans um landbúnaðar-
mál.
Þetta er alls ekki rétt, það
geta þeir séð sem lesa kaflann
sem hér er birtur úr ræðu for-
mannsins.
Ýmislegt fleira er i forystu-
greininni sem ástæða væri til að
gera að umtalsefni.
Auðvitað voru bændur sárir
og leiðir yfir þeim skrifum, sem
birtust i Visi á siðastliðnum
vetri og vori. Það hlýtur hver
sæmilega gerður maður að
skilja.
Það er hverjum frjálst að
gagnrýna iandbúnaðinn, þvi
ýmsu má að finna, svo er um
alla okkar atvinnuvegi og
reyndar mannlifið allt. Ef gagn-
rýnin er byggð á rökum og sett
fram af nokkurri hógværð, en
ekki fáránlegum tilbúningi,
stætt þvi sem fram kemur i for-
ystugreininni sem hér hefur
orðið til umræðu, þá er reynt að
svara af hófsemi og leiðrétta ef
um misskilning er að ræða.”