Vísir - 26.09.1975, Blaðsíða 11

Vísir. Föstudagur 26. september 1975
GETUR
ÞÚ
UFAÐ
AF
ELLI-
LÍF-
EYR-
INUM
ÞÍN-
UM?
n
T
4 '
Guömunda Lárusdottir vist-
maður á Hrafnistu.
Látið það nœgja
sem ég kom með
fyrir 8 árum
Allur ellilifeyririnn fer i það
að borga vistina hérna. Hér fæ
égallt sém ég þarfnast, mat, lyf
og hér er sjónvarp, útvarp og
blöö. Það er þrifið I kringum
mig og þvegin af mér fötin.
Ég fæ tvö þúsund krónur á
mánuði i vasapeninga. Það dug-
ar auðvitað skammt þvi ef ég
þarf til dæmis að kaupa mér skó
eða annan fatnað, þá fara allir
peningarnir i það. Annars kaupi
ég litið af fatnaði. Ég hef látið
það nægja sem ég átti áður en
ég kom hingað, en það eru átta
ár slöan.
Ég hef tvisvar farið á bió
héma en aldrei i leikhús. Ég er
ekkert hrifin af þessum
skemmtunum, þvi ég verð
þreytt að horfa lengi t.d. á bió.
Ég reyki hvorki né borða sæl-
gæti svo peningarnir fara ekki i
þaðhjá mér. Mér finnst auðvit-
að að maður þyrfti að hafa
meiri peninga milli handanna,
til þess að vera fullkomlega
ánægður.
Ég er ánægð með aðbúnað
hérna á Hrafnistu. Ég á hér eina
vinkonu og læt mér það nægja.
Þaö er töluvert um það að fólk
pari sig saman hérna. Pörin búa
I sitthvoru herberginu, en svo
hittast þau og verja mörgum
stundum saman. Mér finnst
ekkert að þessu þvi þessu fólki
kemur mjög vel saman og er
svo ánægt.

Arnbjörg Stefánsdóltir. Hátúni
10 a.
Ellilífeyrinum eyði
ég bara í sport
Það er ekki möguleiki að lifa
af ellilifeyrinum eingöngu. En
við hjónin komumst vel af þvi
maðurinn minn vinnur ennþá en
hann er fulltrúi hjá Völundi.
Þar sem við hjónin búum er
húsaleigan 17 þúsund krónur á
mánuði með ljósi og hita. Við
höfum tvö herbergi og eldhús.
Viðseldum störu ibúðina okk-
ar og finnst mér mikill munur
að búa I þessum litlu húsakynn-
um, þvi það er miklu minna að
þrffa.
Ég fer litið i bió og leikhús eða
aðrar opinberar skemmtanir.
Ellilifeyrinum eyði ég bara i
sport, kaupi gjafir og hitt og
þetta. —HE.
Jón Hansson, vistmaður á
Hrafnistu
Lyfin eru hár
útgjaldaliður
Það er mjög erfitt að láta elli-
lifeyrinn hrökkva fyrir nauð-
þurftum. Ég leigi hjá bróður
minum ogborga ekki háa leigu.
Samt finnst mér erfitt að láta
enda ná saman.
Ég hef ekki sima, því mér
finnst ég ekki hafa efni á þvi.
Rafmagnsreikningarnir geta
stundum verið erfiður ljár i
þúfu.
Ég er alveg hætt að fara i bió
ogleikhús eða aðrar skemmtan-
ir. Maöur getur naumast keypt
sér föt heldur verður að notast
við það sem maður á fyrir.
Strætisvagna nota ég mikið en
tek leigubila þegar ég er að fara
eitthvað sérstakt.
Við kaupum mat sameigin-
lega systkinin, en samt er þessi
útgjaldaliður stór. Lyfin eru
einnig mjög hár útgjaldaliður.
Já mér finnst ellilifeyrinn alls
ekki duga þannig að maður geti
lifað mannsæmandi lifi, sagði
Ragna að lokum.
Guðmundur Guðmundsson vist-
maður á Hrafnistu.
Á ekki fyrir
tóbaki
Fjögur þúsund
w ir# • • r
ur lifeyrissjoði
Þegar ég hœtti
að vinna lízt mér
ekki á blikuna
Þetta er allt of litið og ekki
hægt að lifa mannsæmandi lifi
af ellilifeyrinum. Ég vinn ennþá
en þegar ég hætti þvi lá llzt mér
ekki á blikuna.
Ég bý i eigin ibúð og mér
finnst erfitt að borga rafmagn
og sima. Ég verð að spara mik-
ið, ég fer til dæmis ekki nema
tvisvar til þrisvar i bió og leik-
hús á ári. Ég hef ekki sjónvarp
ogkæri migheldur ekki um það.
Ég hvorki reyki né drekk og
peningarnir fara eingöngu i
nauðþurftir. Ég eyði einnig
mjög litlu i fatnað.
Eins og stendur finnst mér ég
hafa nóg að bita og brenna, en
það má ekkert bregða út af þvi
þá gæti maður orðið illa staddur
fjárhagslega.
Nei, mér finnst ekki hægt að
lifa af þessum peningum. Til
dæmis get ég ekki keypt mina
eigin sigarettur, heldur gefa
ættingjar minir mér pakka þeg-
ar þeir koma i heimsókn.
Allir minir peningar fara i það
að greiða vistina hérna á Hrafn-
istu og hérna_fæ ég allt sem ég
þarfnast.
Siðan ég fékk heilabólguna
hef ég engan áhuga á að fara á
skemmtanir af neinu tagi svo
ekki fara peningarnir i það.
Ég hef unnið svolitið við
hnýtingar hérna upp á herberg-
inu hjá mér og hef ég fengið
smávegis fyrir það. Annars er
töluvert unnið á verkstæðinu
hérna og geta menn drýgt elli-
llfeyririnn með þvi.
Ég ætla ekki að hætta að
reykja þvl mér finnst ekki taka
þvi úr þessu, sagði Jón að lok-
um.
Ragna tvarsdóttir
Mér hefur tekizt ágætlega að
láta þetta smáræði nægja enda
geri ég litlar kröfur til lifsins.
Annaxs ætti ellilifeyririnn að
vera verðtryggður, gæti hann
þannig skapað öldruðu ftílki
mannsæmandi lifskjör.
Ég fer aldrei i bió, en hef farið
tvisvar i leikhús þessi tvö ár
sem ég hef búið hérna á Hrafn-
istu.
Ef ég fer eitthvað þá eru það
strákarnir minir sem fara með
mig i bilferð öðru hvoru.
Ellilifeyririnn fer allur i að
borga fæði og húsnæði hérna á
Hrafnistu og ýmislegt annað
sem ég þarfnast. Ég fæ 4 þúsund
krónur á mánuði úr lifeyrissjóði
þeir peningar duga mér fyrir tó-
baki.
Mér likar ágætlega að búa
héma,þó varþaðmikil breyting
að fara frá sinu eigin heimili þar
hefði ég auðvitað helzt viljað
vera áfram en það var ekki
hægt.
Mér finnst of margt fólk á
Hrafnistu og ég þekki ekki
helminginn af þvi. Ég held að
það yrði miklu heimilislegra
hérna ef heimilið væri minna.
Þórmundur Erlingsson, vinnur
á bókalager.