Lesbók Morgunblaðsins - 04.04.1926, Blaðsíða 2

2
LESBÓK StOBGUNBLAÐSINS.
4. apríl 1926.
MANIFEST. FARMSKÍRTEINI.
UPPRUNASKÍRTEINI.
Fjölritunarpappír (duplicator) i folio og4to. Þerri-
pappír, skorion niðar ókeypis, eftir óskum. Karton,
límpappir, kápupappír, prentpappír, skrifpapp-
ír, ritvjelapappír, alt i mörgum litum. Nafnspjöld,
ýmsar stærðir. Umslög, stórt úrval. Faktúru-
og reikningseyðublöð, þverstrikuð og óþverstrikuð
selur ISAFOLDARPRENTSMIÐJA H.F.- SÍMI 48.
maður að hjer er alt með öðrum
svip en annars staðar. Úti fyrir
er stórt bifreiðatorg og bifreið-
arnar bera nöfn eins og: »Hotel
Bernadette., »Hótel ins helga
hjartai, »Hotel Madonna«, »Hotel
Basilikan«, »Gistihúsið Rósen-
kran8kirkjan« o. s. frv.
I hellinum.
Jeg vildi náttúrlega fá að sjá
alt með eigin augum, en að vísu
gat jeg ekki tekið þátt i fylking-
argöngu pílagrímanna. Daginn
eftir kl. 1 '/2, fer jeg þá til hins
nafnkunna hellis. Inni í honum
°g uppi undir hvelfingunni, er
likneski Maríu meyjar, eins og
hún birtist Bernadette, i hvítum
kyrtli með hvítt slör og blátt
mittisband, Hjer er hið allra helg-
asta.
Hitinn er óþolandi og kyrð er
yfir öllu, nema hvað heyrist
marra i mölinni undan fótataki
manna og svo hingað og þangað
lágur raddkliður þeirra sem biðj-
ast fyrir. Umhverfis likneskið
loga óteljandi kertaljós, sera píla-
grímarnir hafa fært hinni heilögu
mey. Sífeldur straumur af fólki
er þangað, og allir kyssa á fót-
stall líkneskisins, svo hann er
orðinn gljáandi af fitukendu lagi.
Gestirnir koma einnig með brjef,
sera þeir leggja fyrir fætur líkn-
eskisins. En blómvendirnir — og
margir þeirra eru stórir og skraut-
legir — komast ekki fyrir í hell-
inum og verða því að vera úti
»Blessuð sjert þú heilaga mey í
Lourdes*, »Ave Maria*. — Með
slíkum orðum byrja aliar þær
bænir sem stöðugt rignir yfir
líkneskið.
Og vitnisburðirnir um gæsku
hennar er hinn ótöluiegi grúi af
hækjum, umbúðum og gipssteyp-
um sem hengt er upp í hvolf
hellisins.
Gestunum má skifta í þrjá
flokka: 1. sjúklinga, 2. pílagríma
og d. þá sem komnir eru fyrir
forvitni sakir. Sjúklingar liggja
i börum eða í hjólastólum. Flest-
ir eru þeir eins og dauðinn upp-
málaður. Pílagrímarnir bera á
sjer einkennismerki. Þeir taka
þátt í bænahaldinu og dýrkuninni
úti fyrir hellinum, en þeir sem
eiu í þriðja flokki, fara sinna
ferða.
Læknrinn, sem Bernadette
litla rak kindur sínar yfir, er nú
horfinn Honum hefir ýmist ver-
ið'veitt í 4 iaugar (2 handa körl-
um og 2 handa konum) og ým-
ist i leiðslupípur sem ha<a af-
rensli hjá hellinum. Menn gera
ýmist að bergja á valninu eða
baða sig í þvi. Það er náðarmeð-
alið.
Þegar líður að kvöldi, kemur
hreyfing á manngrúann. Það er
verið að búa undir kvöldgöng-
una, er mjer sagt. Sjúklingunuin
er raðað i tvær raðir fyrir fram-
an kirkjurnar tvær.' Og svo hefst
skrúðganga frá hellinum og eru
vigðir menn í broddi fylkingar.
Næst kemur flokkur hvítklæddia
meyja; það eru pílagrimar frá
Tours Fylkingin heldur rakleitt
til kirknanna, þangað sem sjúkl-
ingarnir eru, og þar er útbýtt
hinu heilaga kvöldmáltíðarsakra-
menti. Við þetta tækifæri gerast
flest kraftaverkin. Þetta er hrif-
andi athöfn, en er þó ekkert á
móti kvöldgöngunni. Hún hefst
kl 8V2 þegar aldimt er orðið,
og hún var framúrskarandi. Jeg
horfði á hana af svölum »Basti-
likans«. Þar beint framundan er
langt og mjótt torg, en að baki
eru skógar Pyreneafjallanna.
Hálfrokkið er á svæðinu, en um-
hverfis líkneski Maríu me.yjar er
rafljósahaf.
Skrúðgangan er nú komin yst
á torgið og birtan af kyndlunum
bylgjast í öldum myrkursins. Svo
er snúið við og stefnt heim að
Basilikakirkjunni. Hvítklæddu
meyjarnar frá Tours taka sig út
úr og maður getur greint orða-
skil í »Ave Maria*. Þær lyfta
kyndlunum og fella þá eftir
hljómfalli söngsins og er ein-
kennilegt á að hoifa.
Ave Maria! Ave Maria! Hér
er ekki verið að dýrka neinn
dýrling. Það er guðdómurinn,
það er kvenguðinn. Einhver
sagði — jeg dæmi ekki um hvort
hann var vitur eða heimskur —
að stærsta glappaskot mótmæl-
enda hefði verið þá er þeir hættu
að. dýrka kvenguðdóminn. Slík
skrúðganga og þessi hefir stór-
kostleg áhrif á mann, og manni
skilst betur en áður, að ýmsir
slæmir taugasjúkdómar lækuist
af áhrifunum og hrifningu þeirii
er giípur sálarlífið og starfsemi
heilans. En hvað á þá að segja
um aðra sjúkdóma, eins og t. d.
lungnatæringu á háu stigi og
stórkostlegar andlitsskemdir af
Lupus? Og þó er fullyrt að
slikir sjúkdómar læknist alger-
lega.
Sannanirnar.
Sá heitir dr. Marchand sera
lítur eftir og safnar sönnunum
fyrir kraftaverkunum. Hannhefir
engin laun fyrir það. Jeg heim-
sótti hann í skrifstofu hans, enda
þótt jeg vis8Í, aö aðeins læknar
fá að vera við, þá sjúklingar
eru settir í bað og þegar læknis-
skoðun fer fram á þeim á eftir
o. s. frv. Þessarar varkárni er
gætt síðan bók Zola kom út,