Lesbók Morgunblaðsins - 19.09.1926, Blaðsíða 4
4
LESBÓK M0RGUNBLAÐ9IN8
19. sept. '26.
óræstra forarmýra, — og ferða-
lagsins vfir Mógilsárklifið!
ORASRÆKTIN ÞÝÐINOAR'
MEST.
Það líður að kvöldi, við kveðj-
um Stenberg forstjc.”a, sem hefir
ekið okkur á járnbra utai’stöðiua
í bifréið sinni. Eimreiðin ber
okkur aftur suður á við, meðan
sessunautur voír, ])inglmaðnr
.Tamta, fræðiir okknr um larid
og bvgðir til begg.ja handa. —
Ferðinni er heitið suður á við
til æskustöðva Glúms sauðamanns
í Forsreludal. Jeg hefi sjeð dá'
lítið af „Norðurlandi“ beggja
megin Kjalarins.Landinu þar sera
grasið g.fær, betur en allur annar
gróður, svo ræktun þess er og
verður þýðingarmesti þáttur jarð
ræktarinnar og búskaparins, —
alveg eins og á íslandi.
Agír.
KITCHENER LÁVARÐUR.
OPINBER SKÝRSLA FRÁ
ENSKU STJÓRNINNI UM
DAUÐA HANS.
Þegar miklir menn farast vá-
veiflega á fólk bágt með að trúa
því að þeir sje dánir, og ýmsar
sögur myndast um það hvernig
þek hafi komist af. Svo var hjer
á íslandi. þegar Eggert Ólafsson
fórst. Þjóðin vildi ekki trúa því,
að hann væri dáinn, og sköpuð-
ust margar sögur um það, hvern-
ig hann hefði komist af. Svo var
og í Englandi, þá er herskipið
„Hampshire“ fóirst og með því
Kitehener lávarður, sem þá var
hermálaráðherra Breta. — Ætlaði
hann til Rússlands, en skipið
fórst og druknuðu menn flestir.
Enska þjóðin gat ekki hrúað því,
að Kitchener hefði farist og komu
upp margar sögur um það hvern-
ig hann hefði bjargast. Hafa sög-
ur ]>essar fengið á sig svo fast
form, að enska stjórnin hefir nú
gefið út nýja „hvítabók“, sem
he.rmir frá afdrifum „ITamps-
hire“ skamt frá Orknevjum sum-
arið 1916.
í skýrslunni segir svo:
— Það er svo augljóst, að
„Hampshire" hefir farist á þýsku
tundurdufli, að furða er, að nokk-
ur skuli láta sjer detta í hug ao
skipið liafi farist vegna spreng-
ingar um borð, eða af völdnm
þýskra njósnara.
Kitehener láva.rður.
Það er merkilegt um þessa för
„Hampshke“ að skipið breytti
stefnu frá því sem ákveðið var í
upphafi. Var það vegna þess, að
versta veður var á, ofsaæok, svo
að tundurspillarnir, sem áttu áð
fylgja skipinu, höfðu ekki við því
og urðu að snúa aftur. Þá sn°ri
skipið út af leið, og bjóst þá við
því að. hitta hvoirki fyrir þýska
lcafbáta (vegna þess hvað veður
var vont) nje þýsk tundurdufl.
En svo hafði þó verið, að þýsk-
ur kafbátur hafði lagt itundur-
dufl á þessum slóðum, og rakst
skipið á eitt þeirra.
Frá þeim fáu, sem komust a",
fara þær sagnir, að þek hafi sjeð
Kitchener lávarð ganga upp á há-
þiljur, rjett eftir að sprengingin
varð, og hafa þar tal af fjórum
sjóliðsforingjum. En síðan hefk
eigi neitt sjeSt til háns eða þeirra
og enginn er kominn til frásagna
um það hver afdrif Kitchener hef-
ir fengið.
LODDARI BREIÐIR ÚT ÞÁ
SÖGU, AÐ LÍK KITCHENERS
HAFI REKID í NOREGI OG
HAFI VERIÐ JARÐAÐ ÞAR.
Astæðan tit ]>ess, að umtal varð
um afdrif Kitcheners enn á ný,‘
var það, að Englendingur einn,
sem fengist hefir við myndatökur
í Noregi, kom þeirri sögu á loft,
að lík Kitcheners muni hafa rek-
ið í Noregi, og hann hafi veæið
járðaður þ’ar í þorpi einu, ásanit
þrem sjóliðsmönnum enskum. —
Fjögur leiði voru þar í kirkju-
garði, en eftir kviksögunni átti
því að hafa verið haldið leyndu
fram á þennan dag, að eitt þewva
væri leiði Kitcheners.
Englendingur þessi þóttist nú
taka málið að sjer, og ljet sem
hann hefði grafið upp kistu þá, sem
átti að vera líkkista Kitcheners.
Tók hann margar myndir af því
er kistan var grafin upp og hún
flutt á skipsfjöl í framlegum um-
búðum.
Þó ótrúlegt sje, virðist þessi
maður hafa fengið tiltrú mikiís"
metinna manna í London. Kista
þessi var ]>angað flutt. Var hún
síðan opnuð í viðurvist nafntog-
aðra lækna og lögreglumanna. —
Kom þá í ljós að kistan var gal-
tóm, og bar engin merki þess,
að þar hefði nokkurn tíma verið
mannslík.
Vagninn með kistuna frá Noregi, fyrir utan rannsóknastof-
una í London, þar sem kistan rar opnub.