Lesbók Morgunblaðsins - 19.06.1927, Síða 8

192
LESBÖK MOKGUNBLAÐSINS
Smælki.
Fyrir nokkrvi þurfti leikhús í
París að fá aðstoðarstúlkur í leik
nokkurn og gáfu sig fram 300
ungar stúlkur, en aðeins 30 af
þeim liöfðu svo laglega fætur, að
þær gátu komið til greina. Hinar
voru ailar orðnar kiðfættar af því
að dansa Charleston. Þessar 30
kunnu ekki þann dýra dans.
Fijrir börn.
Klippið pappírsblað í líkingu
við fyrstu myndina, tvo jafna
krossa samfasta. Klippið svo
krossana í sundur í fjóra hluta
og gerið úr þeim jafnhliða fer-
hyrning. Það er ofur auðvelt.
Klippið svo brjefkross, eins og
svarta krossinn á myndinni. —
Þann kross eigið þið svo að
kiippa sundur í fjóra hluta og
raða þeim saman í rjettan fer-
hyrning. Á strykamyndunum
getið þið sjeð, hvernig á að fara
að þessu, og þegar þið hafið lært
þetta, getið þið látið leiksystkin
ykkar spreyta sig á þvi að leysa
þessar þrautir.
Fyrir nokkru var sýnt í Tokio
leikrit, sem nefnist „Hamingja
hinna dauðu“. Nokkrum dögum
eftir fyrstu sýningu beið aðal-
leikarinn bana af bifreiðarslysi,
er hann var á leið til leikhússins.
Sá sem tók við af honum fjekk
alt í einu slæman augnkvilla í
miðri sýningu. Og síðan varð
einhver óhappaatburður í hvert
sinn, sera leikið var. Svo átti að
sýna leikritið úti á landi, en á
fyrstu sýningu brann leikhúsið.
Eftir jtað þorði enginn leikhús-
stjóri að taka leikritið til sýn-
ingar, enda fjekst enginn
leikari til að leika í því. En æinn
góðan veðurdag bauðst hinn
frægi leikari Onoto Kikugora til
Jvess að leika aðalhlutverkið, ef
leikritið væri aftur tekið til sýn-
jngar. Var það gert og gekk alt
vel fyrst í stað. En svo var það
eitt kvöld, að lokinni sýningu, að
Onoto fjekk þá frjett, að móðir
hans, sem aldrei hafði kent sjer
neins meins, væri látin. Samt
sem áður ætlaði Onoto að leika
næsta kvöld. En milli þátta veikt
ist hann skyndilega og varð að
flytja hann heim. Síðan hefir
hann legið mjög veikur og veit
erginn, hvað að honum gengur,
og hafa þó japanskir læknar og
Norðurálfulæknar stundað hann.
Prestarnir í Japan halda því
fram, að öll þessi ðhöpp sje því
að kenna, að hinir dauðu vilji
hefna sín fyrir leikinn og stjórn-
in hefir nú bannað að sýna
hann. Taugaveiklunarlæknir, er
sóttur'var til New York, álítur,
að veikindi Onoto stafi af sjálfs^
„suggestion“.
. - —A
— Þjer verðið að nudda mig á
hverjum morgni!
— Ha? í auglýsiiigunni stóð:
Stúlka óskast til ljettra innan-
hússverka! (Jugend, Múnehen).
Einu sinni þegar Solimann var
að sýna listir sínar í ónafngreind-
um bæ í Noregi, var ein af þraut-
Um hans sú, að lesa á blað, seni
breiddur var dúkur yfir. Fyrst
las Solimann í gegn um dúkinu
einfaldan, svo tvöfaldan og svo
þrefaldan. Þá reis ni])j) kona nokk-
ur fram í salnum og mælti: „Það
er ekki fyrir siðsamar konur að
sitja lijer í þunnum baðmullar-
kjólum!“ Og svo strunsaði húu
út!
— Jack segir að jeg verði yndis-
legri í augum hans því oftar sem
hann sjer mig.
— Hann ætti að sjá þig.oftar!
(Everybody’s Weekly, London).
í áströlsku blaði er skýrt frá
því, að eigi muni þess langt að
bíða að liestakappreiðar leggist
niður. Það muni verða Kengúrur
og Emúur (ástralski strúturinn),
sem útrými hestunum þar alveg.
Hafa þessi dýr verið látin hlaupa
í köpp við hesta og borið langt af
þeirn. Hjereftir, segir blaðið, munu
skemtilegustu kapplilaupin verða
milli Kengúru og Émúu. — En
sennilega verður þess langt að
bíða, að slík kapphlaup verði háð
hjer á landi.
Frúin (kemur að manni sínum
og vinnukonunni) Að þú skulir
ekki skammast þín, karlfauskur!
Hjer stendur þú og kyssir þérn-
una beint á munninn!
Maðurinn: Já — Inn — heyrðu
nú góða kona — jeg — jeg ætlaði
—■ að kyssa hana á ennið — eu
liún stóð ekki kyr —- —i
— Fyrirgefið, er það ekki Mara- '■
in framkvæmdastjóri.
— Jú!
v — Já, þetta datt mjer í hug.
Þjer eruð alveg eins og hann!
(Pele Mele, París).
ísafoldarprentsmiðja h.f.