Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1927, Blaðsíða 7

LESBOK MORGUNBLAÐSINS
meiri og fullkomnari stjórn á öfl-
um náttúrunnar en áður, í sam-
ráði og samvinnu við lengrn
komna frændur sína, sem aðrar
stjömur byggja.
18. des. 1927.
Helgl Pjeturss.
RÁÐNINGAR
á heilabrotunum í Jóla-Lesbók.
1. Hvað vantar: 1. Handlegg,
2. Færi, 3. Reykháf, 4. Hálsbindi,
5. Strengi, 6. Hurð, 7. kolavagn.
2. Fyrst tekur þú stóni krús-
irnar úr efstu og neðstu hyllu.
Efst eru þá eftir 3 miðlungsstórar
krúsir. Á þessu sjest, að þrjár
minstu krúsirnar þarf á móti einni
miðlungsstórri. Við setjum nu
stéru krúsina í efstu hyllu aftur,
tökum burtu tvær, þser næststærstu
og hugsum okkur að við setjum 9
litlar í staðinu. — Berum við nu
þetta saman við miðhylluna, sjá-
um við að 1 stór krús er á móti
hverjum 6 litlum og þá er auðvelt
að reikna dæmið.
Taflborðsþrautin.
4Ío
Nýárshngleiðing.
Hamingju ár, með heill til sjós og lands!
Heiðríkju ár, með vorsins Ijósa krans!
Blessaða ár, með bestu lífsins hnoss,
byrji í dag sinn gæfuveg með oss!
Hugsjónir rætist helst sem virðing Ijá.
Hugimir mætist />ar, sem best við á.
Heimilin bætist, heill J>eim stafi frá.
Hefjist til sætis viskuJljarnan blá.
Æskunni mætti aukast proski nýr,
aflgjafi, er framtíð sigurvegi býr.
Ellinni mætti anda samúð uær,
ástúð og friður, sem að tárin þvær.
Þrasöldur brotni á þekking besta máls,
]>ar sem er viljinn einlægur og frjáls.
Stjórnendur vandi stefnu sinnar mál,
styðjandi þjóðarheill, af lífi og sál.
Málefnin greiðist — meiyi skilja þjóð,
málin, er bera oss fram á þroskans slóð.
Mennirnir geti mæst og samið þar,
mannkyni ráð til visku og farsældar.
Ástandið hjer — jeg aðeins spyrja vil —
er það nú gott um þessi tímabil?
Rækja hjer flokkar rjettlæti og dygð,
ráðhollir einatt fyrir þjóð og bygð?
Veit jeg að mörgum virðist fremur hitt,
vilji hjer margur falsa umboð sitt,
— hagsmunaklíkur hefji stjetta ríg,
heildinni vinni tjón og frænda víg.
Sundrungin eyðir sæmd og þjóðardáð,
sjerhverju máli velur Loka ráð.
Innbyrðis deilur útleyidingum fá
aðgang að landsins björtu frelsisskrá.
Sameinuð þjóð, í sinni yæfuleit,
sigrinum nær þó baráttan sje heit.
Sundurlynd þjóð, þó sje að nafni frjáls,
sverðinu bregður á sinn eigin háls.
Komandi ár, sem kveikir Ijósin ný,
kom þíi með sætt og friðarmálin hlý!
Blessaða ár, um bygðir þessa lands
berðu hýí góða frækorn kærleikans!
Kjartan Ólafsson.