Lesbók Morgunblaðsins - 27.01.1929, Side 1

Islenskur kuenlœknir.
Eftir LUilIiam 5. Qutton.
Tryou heitir Jítið þorp á saud-
hólum í McPherson County í Neb-
raska. Þar eru aðeins þrjátíu liús
og íbúarnir eru 125. Þar er dóm-
litis úr steini og lýðskóli. Þetta er
stærsta þorpið í hjeraðinu. Alt er
hjeraðið 864 ferhyrnitlgsmílur að
stærð og þar eiga 1700 sálir lieima.
En þar eru engar járnbrautir, eng-
ir bíJvegir eða neinir vegir, sem
við köllum. óþrifaleg braut, löngu
lögð, er þó milli Tryon og Staple-
ton, sem er í næsta hjeraði, og
eru þar 28 mílur á milli. En ann-
ars Jiggja leiðirnar yfir snjó og
lijarn á vetruin og troðninga á
sumrum. Fyrir 9 árum var enginn
læknir í MePhersou County og
þar er enn engin lyfjabúð.
Læknar hafa komið til Tryon,
hafst þar við dálítinn tíma og far-
ið svo aftur. Það voru menn, sem
vanir voru erfiðleikunum í vest-
urlandinu. En það eru lítil laun,
scm læknir getur haft í Tryon og
starfið krefst mikillar fórnfýsi. Og
lækni má ekki mistakast þar oft.
Hann verður að vera fær um að
standa einn og taka sjálfur allar
ákvarðanir.
Læknarnir liöfðu horfið aftur til
borga, þar sem eru sljettar götur,
rafmagnslýsing og meiri ágóða að
vænta. Og meðan læknislaust var í
Hrefna Finnbogadóttir
(Harriet McGraw).
McPerson County, urðu menn að
vitja lælcnis í Stapleton eða North
Platte. Ákveðið ferðagjald fyrir
lækni er 1 dollar fyrir hverja milu
auk lyfjakostnaðar. Oft urðu menn
að borga 50 dollara fyrir læknis-
vitjun og greiða það fyrirfram.
Svo var það einn góðan veður-
dag fyrir átta árum, að kona kom
til Tryon — veikluleg kona, sem
vóg tæplega liundrað pund. Hún
var alveg ókunnug fólkinu, sem
þar bjó, og lifnaðarháttum þess.
Hún hafði alist u]>p í borg, og
ökumaðurinn, er flutti liana þang-
að frá Nortli Platte, sagði, að þeg-
ar farið var að dimma í sandhól*
unum, liefði liún orðið hrædd og
verið að hugsa um að snúa aftur.
„Hún kvaðst vera læknir,“ sagði
ökumaður, „en mjer virðist sem
liún ein af öllum þurfi læknis
við.“
Það var satt. Hún var nýstaðin
upp úr inflúensu í sjöunda sinu
og hafði verið alveg' við dauðanm
„Kvenlæknirf Jeg hefi ekki mik-
ið álit á kvenlækni,“ mælti bóndi
nokkur.
Það er ekki heiglum hent að búa
þarna á sandauðnunum. Það er
ekki nema fyrir karlmenni. Þeir,
sem eru eitthvað veiklaðir, verða
fljótt uudir í lífsbaráttunni. Hvaða
erindi átti þá lcona hingað, veikluð
kona, sem vóg tæp hundrað pund,
og ætlaði sjer að gegna því starfi,
sem röskvan karlmann þurfti tilf
Ilvað átti hún að gera út í stór-
hríðarnar í Nebraska ? Hvernig átti
hún að ferðast um vegleysur?
„Hún verður varla lengi hjer,“
sagði bóndinn ennfremur.
En Harriet G. McGraw læknir
settist þar að. Hún hefir unnið bug
á heilsuleysi sínu. Hún hefir háð
baráttu við óyndi og erfiðleika, og