Lesbók Morgunblaðsins - 24.02.1929, Blaðsíða 1
^==iS« Rlpagöngur.
Eftir Dr. Hellmuth Lotz.
í öllum löndum keppa þreyttir
borgarbúar eftir því að komast
upp í sveit á sumrin, til þess að
lifa úti í guðs grænni náttúru og
leita hvíldar fyrir líkama og sál
úti við sjó á baðstöðum, á sveita-
bæjum í fögru umhverfi eða uppi
í háfjöllum í einveru náttúrunnar.
A Þýskalandi fara þúsundir
manna til Alpafjallanna, til Berch
tesgaden-Allgáuer, Tyrol eða sviss-
nesku Alpanna. Lagt er af stað
með hraðlest kl. 8,24 að morgni —
og ekki er beðið eftir manni. Hrað-
lestin rennur með 8Ö—90 km.
hraða og þýtur yfir akra og engi
og skóga suður á bóginn. Bænda-
býli og þorp með seiðandi aldin-
görðum hverfa fram hjá, kirkjur
og kapellur senda ltveðju úr
fjarska, hin lifandi kornstanga-
móða rennur og bylgjast, korn-
skurðarmennirnir eru að verki, en
þetta er ekki nema augnablik —
alt þýtur fram hjá og við eigum
að fara 1000 km. veg. Eftir 12—
24 tíma verðum við komnir á á-
fangastað, en venjulega ^verðum
við að skifta um lest margsinnis
á leiðinni, einkum er við nálgumst
Alpafjöllin og bergrisarnir gnæfa
upp úr sljettunum og glampar á
jöklana í fjarska. Nú verðum við
að skifta um lest og taka hliðar-
braut, sem er heldur, hægfara og
hefir hvorki matarvagn eða önu-
Ui þægindi, er Miðevrópubrautirn-
ar bjóða upp á. Þessi hliðarbraut,
sem ef til vill er í eigu einstakra
Dr. Lotz á dýraveiðum í
Alpafjöllum.
manna, á að flytja okkur í 800,
1000 eða 1200 inetra iiæð yfir
sjávarflöt. Mjer þótti altaf vænt
um, er jeg var stúdent, að sjá
vagna þessa, er jeg leitaði hvíldar
eftir mánaða taugaslítandi starf.
Brautarþjónarnir á þessum slóðum
eru líka einstaklega alúðlegir. Nú
höldum við áfram með hliðarbraut,
vagninn stynur og hóstar og renn-
ur um fallega fjallavegi með snotr-
um bændabýlum, fer síðan í ótal
bugðum upp á við um skógi þakt-
ar hlíðar, þar sem fjallalækirnir
niða glaðlega og bergrisarnir vekja
lotningu Og aðdáun. Loksins get-
um við losnað við allan óróa stór-
borganna og notið kyrðarinnar í
einveru fjallanna. Nú eru víða
komnar rafmagnsbrautir í stað
gömlu eimknúnu vagnanna.
Loks komum við í þórp með
150—200 íbúa. 1 Öllum þessunl
Alpabæjtun eru þægileg gistiliúsj
en margir ferðamenn, er langvist-
um dvelja í fjollunUm, leigja sjei‘
herbergi á bóndabæjunum. Alpa-
hótelin í Þýskalandi, Austurríki
og Sviss eru atinars afburða góð
og skortir þar engin þægindi, enda
er hjer margt um manninn og
streymir fólk hingað að úr öllum
lÖndum.
Ekki er mikið unt hesta í Alpa-
fjöllunum, eins og á fslandi. Múl-
dýr eru þó nokkur og eru þau
aðallega notuð til þess að flytja
vistir upp í háfjallakofana. Stór-
borgarbúarnir, sem annars eiúl
vanir bifreiðum, sporvögnum og
öðrum nútíðarþægindum, verða
hjer uppi í háfjöllum að ferðast
fótgangandi, ef þeir vilja njóta
fegurðar Alpafjallanna. En við
vit.um, að fjallgöngurnar eru hress-
andi fyrir líkama og sál og leggj-
um því gjarnan það erfiði á okk-
ur, sem því er samfara að klifra
upp um fjöllin. Til slíkra Alpa-
ferða nota menn venjulega ljett
ferðaföt úr mjúkri ull og stígvjel
með broddum og svo þverpoka á
bakið. Þessi útbúnaður nægir þó
aðeins á venjulegum fjallastígum,