Lesbók Morgunblaðsins - 17.11.1929, Page 4

364
LBgBÖK MOROUNBLAÐ8TMB
Fdein orð um K. F. U. K
Eftir Quðrúnu Lárusdóttur.
Jeg hefi eigi ósjaldan orðið þess
vör, að hjer á landi er mörgum
litt kunn starfsemi Kristilegs fje-
lngs ungra kvenna, eða K. F. U.
K., eins og fjelagið er kallað í
daglegu tali. Jeg vildi fegin ráða
ofurlitla bót á því með þessum
línum.
Fyrir rúmum aldar fjórðungi
þektist starfsemin ekki hjer á
landi, en hafði þá náð útbreiðslu
víðsvegar um önnur lönd. Nú
starfar K. F. U. K. i öllum heims-
álfum. í fyrrasumar hjelt fjelagið
alheims fund í Búdapest. Þar
mættu fulltrúar frá 34 löndum (1
frá íslandi). Fundinn sátu um 500
konur, yngri og eldri, af margvís-
legum þjóðflokkum og tungumál-
um, en sameinaðar í áhuga fyrir
málefni Drottins á meðal hinna
ungu.
Laust fyrir síðustu aldamót
stofnaði síra Friðrik Friðriksson
K.'F. U. IC hjer í bænum. Var
hann þá nýskeð búinn að stofna
K. F. U. M. eða kristilegt fjelag
ungra manna. Jeg minnist þess
nú, er jeg rita Iínur þessar, hve
kalt andaði þá stundum i garð
síra Friðriks, og hve lítt margir
skildu viðleitni hans fyrir æsku-
lýðinn. E’n hverjir mundu nú vilja
óska þess, að starfsemin hefði eigi
verið hafin?
Jeg get eigi stilt mig um að
segja ofurlítið frá upphafsatriðum
K. F. U. K., hjer í Reykjavík. Það
væri ekki óhugsanlegt að frásögn
mín kynni að glæða áhuga fyrir
fjelaginu og málefni þess.
Síra Friðrik Friðriksson hafði
1
stofnað K. F. U. M. með fáeinum
drengjum, er hjeldu fyrstu fund-
ina sína í bæjarþingstofunni, sem
er í efri hæð hegningarhússins
við Skólavörðustíginn. Annað hús-
næði áttu þeir ekki þá. Síra Frið-
rik hefir stundum, [bæði í spaugi
og alvöru, minst á »tugthús«-veru
sína, en happasæl hefir hún orð-
ið og blessunarrík fyrir marga.
Það voru hreinir lofgjörðar-ómar,
bárust frá fundum drengj-
anna, eins og andlegir vorboðar,
sem töluðu einkum til hinna ungu,
og það leið heldur ekki á löngu
áður en ungu stúlkurnar fundu
einnig hvöt hjá sjer til þess að
stofna með sjer svipaðan fjelags-
skap, og hvert áttu þær þá að
snúa sjer annað en til síra Frið-
Guðrún Lárusdóttir.
riks Friðrikssonar, hins sjálfkjörna
foringja hinnar kristilegu æsku-
lýðshreyfingar.
En síra Friðrik færðist undan í
fyrstu. Drengirnir skipuðu önd-
vegi hjá honum. En þá varð
einni litlu stúlkunni, sem nú er
vel metin kona hjer í bænum, að
orði: »Þurfa stúlkur þess ekki að
verða sáluhólpnar eins og dreng-
ir?«
Spurning bajnsins kann að virð-
ast brosleg eða barnaleg, en hvað
sem um það er: síra Friðrik færð-
ist ekki lengur undan beiðni stúlkn-
anna, og — K. F. U. K. varð til.
Stofnun fjelagsins, með fáeinum
unglíngsstúlkum, eða öllu held-
ur börnum, þótti þá enginn
stór-viðburður, og var að litlu
getið. Hver hirðir um sögu fræ-
kornsins, sem falið er í myrkri
mold? En þó á örsmá ögnin í
sjer fólgið lífsmagn, sem borið
fær sýnilegan ávöxt. — Starfi
fjelagsins hefir miðað áfram, hægt
að vísu, í líkingu við jurtina, sem
teygir sig eftir ljósinu, og það eru
vissulega margar góðar minning-
ar tengdar við bókstafina fjóra:
K. F. U. K.
En hver er þá stefna fjelags-
ins í starfsaðferð ? Þeirri spurn-
ingu verður best svarað með þvi
að segja í stuttu máli frá grund-
vallaratriðum fjelagsins og stefnu-
skrá, sem sameiginleg er um öll
lönd, þar sem fjelagið starfar:
»Kristilegt fjelag ungra kvenna«
vill leitast við að sameina allar
þær konur, sem trúa á Guð föð-
ur, skapara sinn, Jesúm Krist
frelsara sinn, og Heilagan anda
huggara sinn, samkvæmt Guðs
opinberaða orði í heilagri ritning;
sem ennfremur eru sameinaðar í
Guðs kærleika og hafa áhuga á
málefni Drottins og vilja taka
höndum saman um það, að Guðs
ríki komi og Guðs nafn helgist á
meðal ungra kvenna«. —
Ýmsum aðferðum er beitt með-
al hinna mörgu fjelagsdeilda víðs-
vegar um heiminn, til þess að na
þessu takmarki, og væri það altof
langt mál, ef upp ætti að telja,
einungis mætti nefna fáein dæmi:
í erlendum stórborgum, þar sem
ytra skraut og íburður dylur oft
og einatt saurug skúmaskot, hef-
ír K. F. U. K. leiðbeiningarstöð
fyrir ungar stúlkur, sem koma
ókunnugar til borganna. Á járn-
brautarstöðvum getur að líta bók-
stafi fjelagsins og auglýsingu hvar
leiðbeiningaskrifstofuna sje að
finna. Þangað leitar fjöldinn all-
ur af ungum stúlkum, sem ant er
um sóma sinn og vilja tryggja
sjer góðan fjelagsskap.
Þá á fjelagið víðast hvar í borg-
um og bæjum hús eða heimili,
þar sem ungar stúlkur eru boðn-
ar og velkomnar, hvort heldur til
dvalar um lengri tíma, fyrir mjög
sanngjarnt verð, eða um stundar-
sakir, svo sem við lestur góðra
bóka eða með handavinnu sína.
Heimili þessi eru hin snotrustu;
vingirni og hlýindi mæta aðkomu-
stúlkunni, hún finnur, að hjer er
hún velkomin, hjer á hún vini,
þótt hún sje öllum ókunnug, og
hún gengur brátt úr skugga um,
á hvaða grundvelli vináttan hvíl-
ir. — Alt, sem þjer viljið að
mennirnir gjöri yður, það skuluð