Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.1933, Blaðsíða 5

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
213
og flugleiðangur hans
Tólf flíigvjolar úr ílölsku flugsveitinni .á Kleppsvikinni. Önnur röð vjelanna er var noiðar á vi únni. sjest ekki á myndinni.
flokkur hans komst alla leið upp á
leiksvið. Þar kvaddi liann sjer
Jiljóðs. Hann ávarpaði kommi'mista
með þunfruni ávítiim. Hann kvaðst
vera fascisti. Fáir meðal álieyr-
enda vissu þá glögg skil á þeirri
stefnu. Hún var svo ný. En komin-
únistar þarna vissu allir sem einn
að hjer var árás á þá gerð, óvænt
árás. Alt húsið komst í uppnám.
Öllu lauslegu sem fyrir liendi var,
var hent í þessa óboðnu gesti. Á
þá var skotið úr skammbyssum.
En þeir voru ekki óvopnaðir. .Þeir
voru einbeittir opr bandfljótir. Þeir
tóku fundarstjóra kommúnista
böndum og böfðu hann á burt með
s.jer. Fundarbaldið kafnaði í ólát-
uiu. Balbo, við 12. mann, ?at
þarna unnið verk, sem að óreyndu
bafði verið talið ófært, ófram-
kvæmanlegt. Síðan liefir hann hald
ið áfram á þeirri braut, að fram-
kvæma það sem öðrum er ómögu-
legt. —
En hvað getur mannshöndin ein
og ein? Balbo bersböfðingi er
manna hæfastur til þess að fá
sjer samhenta liðsmenn. Hann hef-
ir skapað og skipulagt flugher
ítala. Þar hefir hann lagt mesta
stund á að æfa hraust og duglegt
fluglið. Minni áhersla hefir verið
liigð á ,að afla flugvjela. Flugvjel-
ar er liægt að kaupa og smíða.
segir Balbo. En það er ekki eins
auðvelt að finna og æfa hrausta
og djarfa flugmenn er kunna list
: ína.
í liermannaskólum hins ítalska
flughers, er daglegt líf ineð öðru
sniði en tíðkast meðal hermanna.
Þar sitja sveitarforingjar og hers-
höfðingjar við sama borð. Þar er
allur viðurgemingur hinn saini,
sem óbreyttir liðsmenn húa við og
foringjar liðsins. Þar situr hers-
höfðinginn Balbo á bekk með
inönnum sínum, eins og herkon-
ungur á Norðurlöndum í fornöld.
Greinarmunurinn eini þar er sá,
að eftir því sem menn eru liærra
settir í hernum, hafa þar meiri
virðingarstöður, eftir því verða
þeir að greiða margfaldara verð
fvrir þann sama viðurgerning sein
óbrevttir liðsmenn fá.
Þegar Balþo fór í hinn fræga
flugleiðangur sinn til Suður-Ame-
ríku. kom hann við í Algier. ITnd-
irbúningur liafði verið gerður und-
ir viðkomu hans þar. En í milli-
tíð liafði eitthvað slest upp á vin-
: kapinn milli ítala og Frakka, eins
og oft vill verða.
Balbo mun hafa búist við, að
hinn franski landsstjóri þarna í
Algier myndi ekki láta þann kala
sem ríkti milli þjóðanna koma
fram við sig í þessu tilfelli. En er
liann kom í hina frönsku hjájendu,
sýndu stjórnarvöldin þar enga
kurteisi, og ljetu sem þau sæ.ju
hann ekki. Hann ljet sjer fátt um
finnast.
Svo kom seint og síðar meir
tollþjónn franskur til Balbo og
bað um vegabrjef lians. Balbo sagði
til sín. Jeg er flugmálaráðherra
Itala, sagði hann. Tollþjóni fanst
sú munnlega slcýring eklii full-
nægjandi. Og talið barst, að ein-
hverri tollskoðun á farangri Balbo.
Þá þyknaði í Italanum. Hann
gaf í skyn að vel gæti farið svo,
að hann ljeti inenn sína varpa
tollþjóninum á dyr. Þá fór toll-
þjónninn.
Nú var gefin skýrsla til Parísar
uin atburðinn.
Næsta dag gekk landsstjórinn
franski til fundar við Balbo. Er
Balbo lieyrði hver kominn var
sagði liann, að í dag hefði liann
ckki tíma til að taka á móti
vestuni. Síðan flaug hann leiðar
sinnar.
Þegar ítölsku blöðin tóku að
ræða um undirbúning undir flug-
leiðangur Balbos yfir norðanvert
Atlantshaf var í ráði að allmörg
herskip eða önnur stór skip yrðu
höfð á flugleiðinni, t. d. á milli
íslands og Labrador.
Frá þessu var sagt í frönskum
blöðum, og haft í háði. Var þar
Jiomist að orði á þá leið, að Balbo
ætlaði að fljúga yfir Atlantshaf á
]>ann kyndúga hátt að hann ætl-
aði að gera sjer „skipabrú‘‘ yfir
hafið. Þetta kom fyrir augu Balbo.