Lesbók Morgunblaðsins - 16.07.1933, Blaðsíða 7
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
215
Balbo hershöfðingi.
ljelc honum forvitni á að fræðast
um íslenskt stjórnmálalíf, flokka-
skifting og' flokkaátök, ennfremur
hvernlg sambandi voru við Oan-
mörku væri varið. Var auðfundið
að hinn mildi fluggarpur var
fyrst og fremst „pólitískt höfuð‘ ‘.
— Balbo er ástúðlegur maður
í viðkynningu ....
— Ástúðlegur og látlaus, stiltur
og fyrirmannlegur í viðmóti. Tók-
uð þjer eftir því hve hann er
tígulegur á velli ? Jeg hefi varla
sjeð mann jafn karlmannlega
glæsilegan í framgöngu. Mjer er
hann í minni brottfararnóttina
inni í Vatnagörðum — aldrei hefi
jeg sjeð fararsnið á manni ef ekki
þá. „Glaður og reifur“ gekk
hann niður að bryggjunni, ólm-
huga fjör í hverri hreyfingu, ein-
beitni, kjarkur, fögnuður. „Veður-
fregnirnar gætu verið betri, en þær
eru nógu góðar“, sagði hann glað-
ur í bragði. „Eftir t.ólf tíma erum
við í Labrador“. Það var morg-
unskin yfir vogunum og á höfðun-
um við sundið, bátarnir brunuðu
út með flugmennina og Balbo
horfði á eftir þeim, augu lians
leiftruðu. Hann kom mjer þá fyrir
sjónir eins og unglingur, sem sjer
rætast einn af sínum fegurstu af-
lvksdraumum ....
Próf og gifting. Kaper borgar-
stjóri í Höfn gifti um daginn ung
lijón og hafði bæði brúður og brúð-
gumi fengið prófvottorð stúdents-
prófs sama daginn.
Odds
Nýjatestamenti.
Framh. frá bls. 211.
en nii tæki hann til að útleggja
og í móðurmál að snúa hans orði i
einu fjósi“. Þótt Ogmundur, sem
þá var orðinn sjóndapur í meira
lagi, hafi liaft grun um, að „Lúth-
hefði verið lagðui- í einn asnastall,
ersvillan“ væri komin í Skálholt,
þá er þess hvergi getið, að hann
hafi grunað Odd um græsku hvað
það snertir, þótt honum kunni að
hafa þótt pappírseyðslan fullmikil
hjá skrifara sínum.
Hvar Oddur hefir dvalist eftir
að h.ann fór úr Skálholti, vita
menn ekki með neinni vissu. Að
hann liefir ekki sest að á Beykj-
um í Olfusi fyr en eftir útkomu
Gissurar sem biskups, á því er
enginn vafi. Helstar líkur erú til
þess, að hann liafi flust norður í
land og þá sjerstaklega norður að
Geitaskarði í Langadal, }iar sem
Kristín hálfsystir hans bjó með
manni sínum, Jóni sýslumanni Ein-
arssyni. Sje sú tilgáta rjett, þá
hefir Oddur unnið meginhluta þýð-
ingarverksins á Geitaskarði, senni-
lega á tímabilinu frá krossmessu
á vori 1537 til haustnótta 1538. En
síðustu hönd, ætla jeg, að hann
hafi lagt á veikið veturinn 1538—
1539 í Kaupmannahöfn, en þangað
mun hann hafa farið með haust-
skipum 1538 og dvalist ytra til
vordaga 1540. Háskólakennararnir
áttu að yfirfara handrit Odds úð-
ur en leyfi fengist til að prenta
það. En það leyfi var útgefið um
haustið 1539 (9. nóv.). En við
yfirlesturinn, sem vafalítið hefir
tekið nokkra mánuði að minsta
kosti, þóttust þeir lærðu menn
hafa gengið úr skugga um að
Nýjatestamenti Odds væri „rjetti-
lega þýtt eftir hinni latnesku þýð-
ingu“. Vera má að sú rannsókn
hinna lærðu manna liafi ekki lagst
ýkja djúpt, því að sennilega hafa
þfcir skilið lítið í íslensku, þótt
minna djúp væri í þá daga stað-
fest milli hennar og dönskunnar en
siðar varð. En að fengnu leyfinu
mun þegar hafa verið tekið að
prenta og var því verki lokið á
tiltölulega skömmum tíma. Því að
12. apríl 1540 er Nýjatestamenti
Odds fullprentað. —
Svo er að sjá sem Nýjatesta-
menti Odds liafi selst fremur illa,
þrátt fyrir egg.janir Gissurar bisk-
ups til presta og alþýðu. En þess
er að gæta live óvanur allur al-
menningur var því í þá daga að
leggja á sig xitgjöld til bókakaupa.
Má vel vera að svipuð verði forlög
hinnar nýju eftirgjörðu útgáfu
þessarar afarsjaldgæfu bókar nú í
peningaleysinu og kreppunni. en
ekki er það .að efa, að fáar bækur
mundu sóma sjer betur í bóka-
skápum bókelskra manna, en ]>essi
fagra, nýja útgáfa Odds-þýðingar,
sem í ofanálag selst hinu sann-
gjarnasta verði (30 kr. i bandi)
og er öllum, sem að henni standa
til mesta sóma.
Vatn sent í öósti.
, •%
Weymouth er lítil borg í Eng-
landi suður við Ermasund. Þar er
margt um sumargesti. Þar er upp-
spretta ein, sem bæjarmenn liafa
haft mikla trú á. Þeir sem drekka
vatn úr lindinni, og óska sjer
einhvers um leið, eiga að fá óskir
sínar úppfyltar.
Nú hafa sumargestir veitt lind-
inni meiri eftirtekt en áður. Ný-
lega drakk einn gesta vatn úr
henni, og vann rjett á eftir næst-
■ hæsta vinninginn í írska liapp-
drættinu mikla. Síðan er farið að
senda lidarvatn }>etta í pósti um
England, til fólks sem pantar }>að,
til að fá óskir sínar uppfyltar.
Svo mikil er hjátrúin enn í dag.
Kvöldsvefninn, Þýskur læknir
hefir rannsakað það hvaða áhrií'
);að hefði á menn hvenær þeir
svæfu á sólarhringnum. Hefir
hann komist að þeirri niðurstöðu,
að svefninn fyrir miðnætti væri
lang hollastur. Menn sem aldrei
ganga til svefns f,yrri en eftir
miðnætti tapa fljótar minni en
þeir sem kvöldsvefns njóta, segir
læknirinn.
í Chicago er lögreglan farin að
taka röntgenmynd af nefinu á
glæpamiinnum og ]>ekkir þá síðan
á ]>vi.