Lesbók Morgunblaðsins - 22.10.1933, Side 1

Fururnar á
Þingvöllum.
Eftir Hákon Bjarnason.
Fjallafura á Þingvöllum.
í fyrrahaust skrifaði jeg svolitla
grein í Lesbók Morgunblaðsins um
vöxt fjallafuranna við Rauðavatn.
Þar var bent á, hve mjög þessar
furur hefðu vaxið síðustu 3 árin.
Það ljet nærri að 22 ára furur
hefðu aukið helming við hæð sína
á árunum 1930—1932. En vöxtur
trjánna í Rauðavatnsgirðingunni
er ekki neitt einsdæmi, því að þar,
sem líkum girðingum var komið á
fót, hefir vexti fjallafuranna ver-
ið líkt varið. Þær hafa staðið í stað
fyrstu 10—15 árin, eftir að þær
voru gróðursettar, en úr því hafa
þær farið að vaxa hröðum skref-
um. Og víðast hvar hefir vöxtur-
inn verið örari og þroskameiri en
við Rauðavatn.
Snemma á síðastliðnu vori átti
jeg leið um Þingvelli og notaði
þá tækifærið til þess að athuga
vöxt fjallafurunnar þar. Guð-
mundur Davíðsson, umsjónarmað-
ur Þingvalla, gekk með mjer upp
í gróðrarstöðina og lijálpaði mjer
til þess að mæla vöxt síðustu árá
á nokkrum af trjánum.
Áður en skýrt verður frá mæl-
ingunum, vil jeg fara nokkrum
orðum um sögu þessara trjá-
plantna.
Rjett fyrir síðustu aldamót var
svolítil landspilda girt á eystri
brún Almannagjár skamt frá
þeim stað, sem fossinn fellur niður
í gjána. Svæði þetta var ekki nema
rúmur hektari að stærð. Yorið
1899 voru um 5000 trjáplöntur
gróðursettar þarna- Þar á meðal
voru 1000 fjallafurur frá Dan-
mörku, 500 hvítgreni, 1300 birki
og rúmlega 200 reyniviðir af ýms-
um afbrigðum, auk hinna og þess-
ara annara plantna.
Plestar þessar plöntur dóu á
fyrsta ári, að nokkrum fjallafur-
um undanskildum. Virðist svo
sem holklaki hafi orðið mjög
mörgum þeirra að aldurtila. Á
næsta ári voru álíka margar plönt-
ur gróðursettar þarna, en nú voru
fjallafururnar 2000 að tölu og
minna af birki og reynivið. G. E.
Flensborg, sá sem hafði uinsjón
með' framkvæmd skógræktannál-
anna 4 þessum tíma, skýrir svo
frá árið 1901, að þær plöntur, sem
dafni best, sjeu fjallafura og reyni-
viður. Það ár var tala fjallafur-
anna enn aukin uin 1000 og þá var
líka nýrri t.egund, Cembrafuru,
bætt í hópinn. Úr þessu var verið
að smábæta ungum nýjum plönt-
um í stöðina þangað til árið 1906.
Það ár var hið síðasta, sem Flens-
borg starfaði hjer á landþ og segir
hann þá í skýrslu sinni frá því, að
búið sje að planta í næstum alt
landið innan girðingarinnar. Af
því, sem plantað hafði verið þarna,
þreifst fjallafuran langbest, en
allar hinar plönturnar gáfust mjög