Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1935, Side 11

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
403
Borgarís. Menn geta gert sjer í hugarlund hvað jakinn er stór, þegar þeir bera hann saman við
manninn, sem á honum stendur. Og þó ber þess að gæta, að ekki er nema tíundi hluti hans
upp úr vatninu. Og þó stendur jakinn ekki í botni, því að hann hreyfðist nokkuð, meðan þeir
fjelagar voru hjá vatninu. Af því má marka hvað vatnið er djúpt.
sem veldur. 1 húsinu geta hafst
við samtímis um 30—40 manns
á að giska.
Jafnan er steinolía í húsinu,
en nú var hún uppgengin, og
fórum við með 6 lítra brúsa
þangað frá Hvítárbrúnni, og
komum aftur með tóman 30 1.
brúsa þaðan, samkv. beiðni brú-
arsmiðsins, og skyldi hann sendí
ast þangað til afnota fyrir
haustið og veturinn. —
Sæluhúsið er frjálst til afnota
fyrir alla vegfarendur án end-
urgjalds. Eitt er aðeins sett upp,
að gestimir hreinsi þau ílát sem
þeir nota og þvoi gólfin, og loki
hurðum og gluggum vel þegar
þeir fara. Býst jeg við að eng-
inn sæmilegur maður telji eftir
sjer að vinna þessi verk sem
endurgjald fyrir afnot hússins.
Þær 3 nætur sem við gistum
í húsinu, kom þar enginn ferða-
maður.
Könnunarferð í Karlsdrátt.
Þriðjudaginn 10. sept. var
gott veður og kyrt en sólskins-
laust. Er á daginn leið var sýni-
legt að birta myndi upp, því að
Hofsjökul og Kerlingarfjöll
voru sólroðin undir kvöldið.
Eftir hádegið fórum við í
könnunarferð um vatnið, og
rerum alla leið inn í Karlsdrátt,
og er það rúmlega 2 tíma róð-
ur frá ,,Ólafsvík“.
Á leiðinni staðnæmdumst við
við marga tröllaukna borgarís-
jaka (herskipin) og dáðumst
að útliti þeirra og lögun. Marg-
breytni þeirra er óendanleg,
sem vindur og vatn hefir sorfið.
Til að sjá sýnast á sumum vera
ýms dýr, svo sem ísbirnir, refir,
ljón, tígrisdýr eða tröll, en við
nánari aðgæslu er þetta aðeins
ójöfnur á ísnum. Mannamynd-
um brá og fyrir á sumum jök-
unum eða ísveggnum. Þannig
sáum við báða dagana sem við
rerum inn í Karlsdrátt, greini-
lega vangamynd af þjóðskáld-
inu Matthíasi Jochumssyni á
ísveggnum sem gengur þar út í
vatnið og er ca. 20—30 metra
hár upp frá vatnsborði.
I gegnum einn stórjakann
var heljarstórt gat, líkt og á
Dyrhólaey, og hefði lítið skip
getað siglt þar í gegn. Sumir
stóru jakamir voru á að giska
10-20 m. að hæð yfir vatnsflöt.
Á skriðjöklinum.
Aðfaranótt 11. sept. var ynd-
islegt veður, skafheiðríkt, tungl
fult og norðurljósa og stjömu-
dýrð. Þá nótt varð okkur fjelög-
um ekki svefnsamt, Einkum Ól-
afi, sem hugði gott til næsta
dags um myndatöku í góðri
birtu, enda brást sú von ekki.
Komum við oft út um nóttina til
þess að dást að fegurð og tign
öræfanæturinnar í þessari dýrð-
arbirtu. Norðurljósin ljeku sjer
yfir fannbreiðum Langjökuls,
og var því líkast, sem þau ættu
sjer þar upptök, því þau stóðu
sem eldsúla eða gos, sem leiftr-
aði í allar áttir. Þá var fagurt
að líta til austurs, þar sem
tunglsbirtan skygði hina breiðu
bungu Hofsjökuls og tinda Ker-
lingarfjalla. Gátum við í sann-
leika tekið undir með Höllu:
„Fagurt er á fjöllunum núna“.
Kl. 3 um nóttina fórum við
að týgja okkur til ferðar og
vorum komnir til Ólafsvíkur
um sólarupprás. Var þá svo
kyrt, að alt speglaðist í vatn-
inu, bæði loft og láð.
Er við komum að vatninu
Frh. á bls. 408.