Lesbók Morgunblaðsins - 24.01.1937, Qupperneq 1
ára afmæli
i. s. i.
Tþróttasamband íslands (í. S. í.)
* var stofnað fyrir 25 árura, og
með því var komið föstu skipulagi
á íþróttastarfsemina hjer á landi.
Sú starfsemi hafði skapast fyrir
áhrif frá öðrum' löndum næstu
áratugina á undan, aðallega þó
frá aldamótum, og er þá íslenska
glíman auðvitað undanskilin, því
að iðkun hennar fjell aldrei nið-
ur. Á síðustu öld voru stofnuð
einstaka íþróttaf jelög, sem öll
áttu sjer skamman aldur og það
var ekki fyr en um aldamót, að
stofnað var elsta íþróttafjelagið,
sem ennþá starfar, Knattspyrnu-
fjelag Reykjavíkur, er síðan hefir
verið í fremstu röð íþróttafjelaga
hjer á landi. En á fyrsta tug ald-
arinnar náði íþróttahreyfingin
verulegri og varanlegri fótfestu,
einkum í Reykjavík og á Akur-
eyri, og voru þá stofnuð mörg fje-
lög, er iðkuðu ýmiskonar íþróttir.
Ymsir íþróttaviðburðir á þeim ár-
um bera því órækt vitni, að menn
voru þá teknir að stunda íþróttir
af kappi: Fyrsta íslandsglíman
var háð á Akureyri árið 1906,
fyrsta nýárssundið var þreytt í
Reykjavík á nýársdag 1910 og
fyrsta íslendingasundið sumarið
eftir, fyrsta íþróttamót, sem nefna
mátti því nafni, hófst í Reykja-
vík 17. júní 1911, og þann dag
var íþróttakepni veigamikill lið-
ur í hátíðahöldunum á aldaraf-
mæli Jóns Sigurðssonar víða um
land. Sundskáli var reistur við
Skerjafjörð 1909 og íþróttavöllur-
inn í Reykjavík tekinn til notk-
unar sumarið 1911; var hann gerð-
ur af nokkurum íþróttafjelögum í
Reykjavík, er stofnuðu með sjer
samtök í þeim tilgangi (Iþrótta-
samband Reykjavíkur). Og ekki
síst ber að minnast þess, að flokk-
ur glímumanna fór til Ólympíu-
leikanna í Lundúnum 1908 undir
forystu Jóhannesar Jósefssonar og
sýndi þar íslenska og grísk-róm-
verska glímu.
Stofnun I. S. í.
umarið 1912 voru Ólympíuleik-
arnir háðir í Stokkhólmi. Yar
þá mikill hugur í mönnum að
senda þangað flokk glímumanna,
en til þess að það gæti orðið, var
nauðsynlegt, að hjer væri íþrótta-
samband með svipuðu sniði sem í
öðrum löndum. Það var því tvenns
konar þörf sem ýtti undir stofnun
I. S. I.: Þörfin á samvinnu og sam-
starfi innanlands og þórfin á því
að eiga stofnun, sem gæti komið
fram sem fulltrúi allra íþrótta-
manna utan lands sem innan.
Það var Sigurjón Pjetursson
glímukappi sem gerðist forgöngu-
maður að stofnun í. S. 1. Hinn 18.
janúar 1912 boðaði hann stjórnir
9 íþróttafjelaga í Reykjavík á
fund, ásamt Axel V. Tuiiniusi fyr-
verandi sýslumanni og Guðmundi
landlækni Björnssyni. Sigurjón
var þá ekki hálfþrítugur að aldri,
en fyrir löngu landskunnur af af-
rekum sínum í mörgum íþrótta-
greinum. En landlæknir og Tulin-
ius höfðu um langt skeið verið
ótrauðir brautryðjendur íþrótta-
málanna, landlæknir hjer í Reykja
vík, en Tulinius á Austfjörðum,
þangað til hann fluttist búferlum
til Reykjavíkur skömxnu áður en
hjer var komið.
í ávarpi sínu til fundarmanna
skýrði fundarboðandi svo frá, að
tilgangur fundarins væri „að
stofnað yrði hjer íþróttasamband
fyrir öll íþróttafjelög íslands —
— — Sýndi hann síðan fram á,
hver nauðsyn bæri til þess, að
hjer væri íþróttasamband, er
hefði það hlutverk, að kynna sjer
Eftir Pjetur iSiguiðsson
háskólaritara.