Lesbók Morgunblaðsins - 24.01.1937, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
23
mæli I. S.
en altaf þokast í áttina, fleiri og
fleiri skólar taka upp þessar náms
greinar og iðkun þeirra verður æ
almennari.
Kynning. Öll starfsemi sam-
bandsins miðar að því beint eða
óbeint að kynna almenningi í-
þróttastarfsemina og sannfæra þá
um gagnsemi hennar.
Hjer að framan hefir verið get-
ið um ýmsar framkvæmdir sam-
bandsins, sem beint miðá að þessu
(bækur og blaðútgáfa o. fl.). I
þessu sambandi má geta þess, að
I. S. í. hefir tvívegis gert út menn
sem einmitt er kominn til bæjar-
ins til þess að heimsækja þig.
Hvaða ósköp eru að sjá þig, barn,
öll útgrátin, hefir einhver verið
slæmur við þig?
Ó, Óli minn, hvað það var gott
að jeg hitti þig! Æ, það er alt
eitthvað svo púkó — hvar er ’ann
Hannes.
Hann er á bíó. — ólafur lagði
handlegginn yfir um hana og lof-
aði henni að halla höfðinu að öxl-
inni á sjer. Segðu mjer geyið
mitt litla, hvað gengur að þjer|
Það var svo gott að vera hjá
honum, hann var svo stór og
sterkur. Hún kom fljótlega til
sjálfrar sín aftur og hætti að
kjökra.
Heyrðu Óli, sagði hún eftir
stundarkorn. Sjer þú nokkurn-
tíma stjprnur, sem ekki eru til ?
Hann hló góðlátlega. Ónei, barn-
ið gott. Reyndar þykir mjer gott
í staupinu, en jeg drekk altaf í
hófi.
Heyrðu, hjelt hún áfram, held-
ur þú að jeg hafi munninn fullan
af andstyggilegum kvikindum?
Heyrðu Berit mín, ertu orðin
eitthvað verri? Hann tók fastar
utan um hana og lyfti henni upp
á hnje sjer. Jeg skal sveimjer
sýna þjer kelli mín að jeg er ekk-
ert hræddur við munninn á þjer!
I.
til þess að ferðast um landið og
iiafa tal af forkólfum íþróttafje-
laga og öðrum áhugamönnum. Þá
hefir sambandið hagnýtt sjer það
tækifæri, sem útvarpið býður
hverjum og einum, er berst fyrir
góðu málefni, til að flytja mál sitt
fyrir' almenningi. Sambandið hefir
hlutast til um, að íþróttaerindi
hafa verið flutt í útvarpinu, og
þyrftu þau þó að vera fleiri en
hingað til hefir verið. Þá hefir sú
nýlunda verið reynd, sem algengt
er erlendis, að útvarpa íþrótta-
mótum og kappleikjum, og virðist
Hún streyttist dálítið á móti,
rjett svona til málamynda, svo
tók hún um hálsinn á honum og
lofaði honum að kyssa sig eins og
hann vildi. Því þetta var hann
Ólafur, stóri fallegi pilturinn, sem
allar stelpur voru skotnar í heima
í svöitinni.
Þegar þau voru búin að kyssast,
varð hann alt í einu vandræða-
legur á svipinn.
Berit, sagði hann. Jeg hefi hugs-
að — eh — eh —íialdið að — að
þú — að jeg, æ, hvern skrambann
er jeg að þvaðra. Viltu giftast
mjer, Berit?
Ha, já, það vil jeg, svaraði hiin.
Eftir hið árlega krossaregn:
— Ekki fjekks þú fálkaorðuna
í þetta sinn heldur, og jeg sem
var búinn að kaupa mjer kjól,
sem fór vel við bláa bandið.
það hafa fallið almenningi vel í
geð. í þessu sambandi má og geta
um kvikmyndir, sem 1. S. I.
hefir útvegað sjer eða látið taka,
ýmist í fræðsluskyni eða til þescs
að vekja eftirtekt á íþróttastarf-
seminni, og hafa þær verið sýndar
víða um land.
Niðurlag.
Oyrir daga í. S. í. litu margir
menn með lítilsvirðingu á í-
þróttamenn og íþróttir þeirra, en
allur almenningur mun hafa talið
bjástur þeirra meinlaust og gagns-
laust. Nú er íþróttastarfsemin orð-
in öflugur þáttur í uppeldi ungu
kynslóðarinnar og hefir öðlast við-
urkenningu stjórnarvalda og al-
mennings. Alþingi og bæjar- og
sveitarfjelög veita nú árlega ríf-
legar fjárhæðir til þessarar hliðar
uppeldismálanna, og í öllum skól-
um er líkamsrækt gert hærra und-
ir höfði en áður var. Það er á-
nægjulegt fyrir íþróttasamband
Islands að líta nú yfir farinn veg
og íhuga brejdingar þær, sem á
þessum málum hafa orðið síðan
sambandið var stofnað. Það kem-
ur engum til hugar, að það sje
alt sambandinu að þakka, sem
hjer hefir áunnist. Og enn fjær
sanni væri a§ telja, að nú væri
náð takmarki, sem lengi hafi ver-
ið kept að. En því mun enginn
neita, að I S. I. hefir átt drjúgan
þátt í þeim árangri, sem orðinn
er og að framsóknin verður auð-
veldari og sigurvænlegri fyrir þá
sök, að íþrótamenn eiga ötula for-
ustu í öllum sínum nauðsynjamál-
um þar sem sambandið er.
— Viljið þjer kaupa þessa ferða
tösku ?
— Hvað á jeg að gera við
hana?
— Geyma fötin yðar í henni.
— Á jeg þá að ganga nakinn?
Astin er skrítin.
(Framhald)