Lesbók Morgunblaðsins - 30.05.1937, Blaðsíða 6

166
Hið andlega viðhorf austurs-
ins er okkur mjög fjarlægt.
Þó Evrópumaður umgangist kin-
verska eða japanska stúlku árum
saman getur hann aldrei krufið til
mergjar þetta órannsakanlega hyl-
dýpi, sem augu hennar biia vfir. I
okkar meðvitund eru augu þeirra
kvenna eins og óendanleg veröld
tilfinninga og djúpsæi. sem hlaðist
hafa þar á einn stað kvnslóð fram
af kynslóð, öld eftir öld, ef til
vill um miljónir ára aftur í tím-
ann.
Og að ætla að sannfæra Austur-
landabúann um gildi nýrrar trúar-
stefnu er eins og að stangast við
stuðlaberg! Ilann tekur þó ekki
illa í neitt, og aíneitar engu.
Heldur segir hann, ósköp hæversk-
lega: Þetta er fögur kenning,
ljómandi falleg trú, sem jeg gæti
vel aðhylst. En fyndist yður hin
nýja trú þess virði, að jeg ætti að
varpa frá mjer trúarvissu minni á
gildi hinnar gömlu, þjóðgrónu trú-
ar.
Hverju á að svara slíkri spurn-
ingut Að áliti kristins manns er
austræn sálna- og skurðgoðadýrk-
un ekkert annað en villutrú. —
En Austurlandabúinn setur sína
„villu“-trú ofar öllum öðrum trix-
arskoðunum, enda þótt hann við-
urkenni fúslega ágæti anuara trú-
arbragða. Lífsskoðanir þessara
tveggja manna eru svo ólíkar —
að þeir eiga enga samleið. Eða
eins og Kipling orðar það:
Austrið er í austur og vestrið í
vestur, og austrið og vestrið mæt-
ast hvergi.
— Af hverju jeg ók hægra meg
in? Vegna þess að við ætlum til
Oanmerkur í sumarfríinu, og jeg
var að æfa mig í að aka öfugu
megin á veginum.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS-
Skipulag Reykjavikur (frh.)
Einnig er fyrirhugað að koxna
Aðalstræti í beint samband við.
Suðurgötu og lengjá það norður
í Tryggvagötu. Sumar tillögurnar
um Aðalstræti hníga í þá átt, að
það verði breikkað, um alt að -R)
metra. Að mínu áliti er sú breikk-
un óþörf og teldi jeg heppilegra,
að fyrir vesturenda Austurstrætis
yrði komið fvrir rúmgóðu hring-
ökusvæði — og upp í brekkunni
gegnt Austurstræti, yrði svo Ing-
ólfsbær reistur. Grjótaþorpið verð-
ur alt að liverfa og opið svæði um-
hverfis Ingólfsbæ að takmarkast
af Aðalstræti að austan, Túngötu
að sunnan, Garðastræti að vestan
og Trvggvagötu að norðan. Það
verður, umfram alt, að vera rúmt
um Ingólfsbæ.
— En væri ekki þörf á fleirum
opnum svæðum í Vesturbænum
en þessu tilvonandi txini við ing-
ólfsbæ!
' — Jú — og aftur jú. Jeg vildi
gera það að tillögu minni að
kaþólski skólinn verði fluttur og
Landakotstúnið milli Hávallagötu
og Túngötu, Hofsvallagötu og
Garðastrætis — öll sii torfa —
yrði tekin undir almenningsgarð
(park). Ein meginreglan fjrrir
allri skipulagningu bæja er: Að
sjá fyrir nægilega stórum, óbygð-
um svæðum — á hentuðum stöð-
um, og varast að búta allt niður
í lóðir og steinblokkir, eins og
gert hefir verið hjer í Reykjavík.
1 Austurbænum verður að var-
ast að ganga meira á Skólavörðu-
holtið enu búið er með byggingu
Austurbæjarskólans og hxisunum
norðan við Frevjugötu, sem aldrei
átti að reisa.
Skólavörðuholtið á að gera að
almenningsgarði fj'rír Austurbæ-
inn, og láta það hjer og hvar
halda sínum náttúrlegu einkenn-
um. Listvinafjelagshúsið, og þau
önnur hús, sem standa í Skóla-
vörðuholtinu sunnan Bergþóru-
götu verða að hverfa.
— Hvað eigið þjer við með því
að ekki megi eyðileggja Skóla-
vörðuholtið ?
— Jeg á aðeins við, að ekki
verði nú farið að búta það smátt
og smátt niður i lóðir og þrengja
þannig að þessari „háborg“ Aust-
ui'bæjarins með háum sambýlis-
kössunx og lágum einbýlishúsum
í einum graut, hvað innan um
aunað.
Byggingarnefnd og skipulags-
nefnd verða að vinna saman, í
fullu bróðerni, ef vænta á góðs
árangurs. Auk þess verður að
skipa byggingarnefnd sjerfróðum
mönnum, i byggingarmálum. Það
ætti ekki að skaða, að einn eða
tveir húsameistarar ættu sæti í
bvggingarnefnd Revkjavíkur.
Meðal allra þjóða eru skipulags-
breytingar bæja ein viðkvæmustu,
vandasömustu og kostnaðarmestu
mál, sem fyrir koma. Vandinn er
í því að sneiða sem mest hjá að
eyðileggja verðmæti einstakling-
anna, sem fyrir eru — þó sá arfur
feðranna verði oft dýrkeyptur.
8kipulag er ekki fólgið í því,
að róta miskunnarlaust úr stað,
sem fyr var gert — heldur bæta
úr því, sem aflaga hefir farið, eins
og frekast er unt. Það verða þeir,
sem með byggingarmál og skipu-
lag fara, að gera sjer ljóst — og
þar á að notfæra sjer mentun
rnanna, fordómalaust.
Þegar vandlega er gætt hags-
muna bæjarf jelagsins eiga ein-
staklingarnir líka sanngirniskröfu
um, að þær miljónir króna, sem
árlega fara til húsabygginga, sje
þannig fyrir komið, að fylsta nota-
gildi megi af verða. Það er nóg,
að við bvggjum flest um efni fram.
S. B.
TJr brjefi
frá tannlækni.
Heiðraða frú. Þar sem þjer haf-
ið - enn ekki greitt skuld yðar,
neyðist jeg til að birta eftirfar-
andi auglýsingu í blöðunum:
„Tveir tanngarðar, sem nýir, til
sölu. Til sýnis hjá frú Jóakims-
son, Vesturgötu 203.
I‘,rúin greiddi tannlækninum
skuldina strax.