Lesbók Morgunblaðsins - 21.11.1937, Side 8
368
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Bíllinn lenli inni í setustofu
Þetta gerðist í Danmörku. Bifreiðarstjórinn var ölvaður, ók
fyrst á símastaur, beygði síðan ljósastaur, splundraði grindverki,
braut gat á húsgafl og lenti með bílinn inni í setustofu gam-
allar konu. — Efri myndin sýnir bílinn í gatinu, sem hann braut á
gafl hússins, og á neðri myndinni sjest kælikassi bílsins inni í
stofunni. —
Fjórir mánuðir eru nú liðnir
síðan hin fræga ameríska flug-
kona Amelía Earhart hvarf á
fluggi j'fir Kyrrahafið. Leitinni
að henni var haldið áfram í marg
ar vikur, þar til menn voru al-
veg orðnir úrkula vonar um að
hún væri á lífi.
Eiginmaður hennar, bókaútgef-
andinn George Putmann hefir
samt trú á því, að hún sje enn
þá á lífi. Hefir hann komið upp
rannsóknarleiðangri til að leita
flugkonnnnar.
Ungt fólk, sem vill stofna heim-
ili í Þýskalandi, getur fengið til
þess lán frá ríkinu. Búist er við,
að í framtíðinni verði 200.000 ný-
gift hjón þessara lána aðnjótandi
á ári hverju.
Þá hefir Hitler ákveðið að
styrkja barnmargar fjölskyldur
með álitlegri fúlgu árlega.
*
Yfirvöldin í Madras í Ipdlandi
hafa samþykt lög, sem banna sölu
á áfengum drykkjum. Ferðamönn-
um er þó leyft að neyta áfengig.
Sólskin.
Þegar sól skín í heiði geta menn
sífelt dáðst að því, hve alt tek-
r.r miklum stakkaskiftum frá því
að súld var og drungalegt loft.
Mönnum finst tilveran öll vera
önnur undir eins og solin skín.
En þegar aftnr syrtir að og
regnið streymir úr loftinu, er sól-
skinsskapið oft líka farið sína
leið. Svo háðir eru menn veðr-
áttunni.
En það er annað sólskin, sem
gleður mann og vermir um lijarta
rætur, jafnt hvernig sem veðrið
er, og það eru vingjarideg orð
eða viðurkenning frá þeim, sem
menn meta einlivers, um það,
livernig menn vinna verk sín eða
standa í stöðu sinni í lífinu.
Margir eru einkennilega var-
kárir með að lirósa öðrum. Má
vera að það sje til þess, að þeir,
sem hrósið eiga skilið, verði ekki
óþarflega hreyknir eða upp með
sjer. En svo alt í einu kemur hiu
langþráða viðurkenning eins og
sólskin, þegar þess var mest þörf,
þegar maður var að uppgefast í
tilbreytingarlitlu striti daganna.
Eitt vingjarnlegt orð getur eytt
áhyggjum, svo þær hverfa eins
og mjöll fyrir sól. Og það sól-
skin, getur haldist um skeið
hvernig sem viðrar. Því eru menn
svona sparsamir á slíkt sólskin?
Slökkviliðsstjórinn í bænum
Abselon í Bandaríkjunum hefir
verið kærður fyrir að hafa sjálf-
ur kveikt í nokkrum húsum til að
geta fengið heiðurinn af að hafa
slökt eldinn. Nú hefir hann verið
tekinn fastur ásamt fjórum öðr-
um mönnum úr slökkviliðinu.
*
Tónsnillingurinh frægi Franz
Lehar hefir sjálfur sagt eftirfar-
andi smásögu:
Dag nokkurn samdi hann vals,
sem var betri en nokkur vals sem
hann hafði samið. En vegna þess
að hann hafði ekki pappír við
hendina, skrifaði hann nóturnar
niður á skyrtubrjóst sitt. Næsta
una í þvottahúsið og valsinn týnd-
dag sendi búitýra hans skyrt-
ist!“