Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1937, Blaðsíða 5
lesbók morgunblaðsins
397
Gata í Betlehem.
hafa ráðið yfir honum, og mörg
tungumál hafa verið letruð á
merkispjaldið við „bæjarmörk-
in“. Nú er áletrunin á ensku
þessi árin. Hver veit hvað síð-
ar verður.
*
Ferðamaðurinn stígur úrvagn-
inum og gengur upp hæð-
ina. Fyrstu húsin mæta honum.
Brátt tekur aðalgatan við,
þröng og lítilfjörleg eins og
ávalt í þessum bæjum. Alstaðar
eru menn, sem vilja selja varn-
ing sinn. Betlehemsbúar eru orð-
lagðir fyrir dugnað sinn og
framtakssemi. Þeir smíða
kynstur af munum, sem þeir
selja um allan heim, minjagripi
haglega gerða. Ferðamaðurinn
getur fengið alt keypt, alt frá
pú .korti til brúðarkjóls.
xjetlehem er kristinn bær, og
Betlehemsbúar eru í ýmsu frá-
,brugðnir öðrum íbúum lands-
ins. Bæði útlit og klæðaburð-
ur er annað. Konurnar eru orð-
lagðar fyrir fríðleik og tign í
fasi. Giftar konur bera afarhá-
an höfuðbúnað, sem líkist höf-
uðfati hefðarkvenna á miðöld-
unum í Evrópu. Yfir þessum háa
hatti er hvítur höfuðdúkur, sem
fellur niður með vöngunum og
er tekinn saman í hálsinn, og
fellur svo niður um bak og herð-
ar. Margir álíta, að búningurinn
sje í raun og veru leifar af Ev-
rópubúningi frá krossferðatím-
Junum. Og sennilega er sjálft
fólkið einnig leifar af krossfar-
endunum. Hvergi voru þeir eins
margir eins og hjer, og ferða-
menn fullyrða, að fjöldi fólks
í Betlehem beri ótvíræðan svip
af Evrópumönnum.
*
orgið er miðdepill bæjarins,
og við austur enda þess er
sú bygging, sem ferðinni er heit-
ið til, fæðingarkirkjan.
Sú er nú ekki glæsileg hið
ytra. Alt skraut hefir verið rifið
af henni, hver súla, hver mynd,
hver skrautsteinn, alt. Eftir er
ekkert annað en hrjúfur bygg-
ingarsteinninn, grátt og grettið
steinfjall. Ekki einu sinni glugg-
arnir hafa fengið að haldast.
Það er múrað upp í þá. Og ekki
heldur dyr. Upp í þær hefir líka
verið múrað. Alt eru þetta minj-
ar um bardaga og hernað. —
Kirkjan varð að vera ótakandi
vígi. Lítill járnkross á hæsta
tindi þessa klettabeltis er það
eina, sem minnir á, að hjer sje
kirkja.
I einum dyrunum hefir verið
skilið eftir hlið, aðeins nógu
stórt og hátt til þess að hægt sje
að ganga inn um það, inn í
hamravegginn. Segja menn að
það hafi verið gert svona lítið
og lágt til þess að hinir vantrú-
uðu gætu ekki farið ríðandi inn
í kirkjuna, kristnum mönnum og
kirkjunni til vanvirðu!
Ferðamaðurinn beygir höfuð-
ið og gengur inn um þessar lágu
dyr. Anddyrið er koldimt, því
að gluggar allir á framhliðinni
eru farnir, eins og áður er sagt.
En þegar komið er í dyr sjálfr-
ar kirkjunnar, blasir við glæsi-
leg sýn, stílhrein og voldug bas-
ilíka í fimm ,,skipum“, sem að-
greind eru af fjórum súlnaröð-
um. Súlurnar eru korintískar.
Á veggjunum fyrir ofan súlurn-
ar en undir gluggaröðunum, eru
leifar af tíglamyndum. En í loft-
inu eru eikarbjálkar.
¥
Kirkjan er reist yfir hellis-
skúta þeim, sem sögu-
sögnin hermir að sje fæðingar-
staður Jesú. Að vísu segir ekki
í Lúkasarguðspjalli að Jesús
hafi fæðst í hellisskúta, og sum-
ir halda, að ,,jatan“ muni hafa
staðið fyrir utan gistihúsið, þar
sem móðir Jesú gat ekki fengið
rúm. En hitt tíðkast mjög, að
hús í Betlehem eru reist einmitt
yfir hellisskútum, nákvæmlega
eins og hellisskútanum í fæðing-
arkirkjunni. I þessum skútum
eru skepnur, en íbúðin sjálf
er uppi yfir. — Þannig hefir
,,gistihúsið“ einnig verið. 1 ös-