Lesbók Morgunblaðsins - 30.01.1938, Blaðsíða 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
29
Fyrir skömmu hjeldu brúðkaup sitt í Aþenu Páll ríkiserfingi, son-
ur Georgs Grikkjakonungs, og Frederika (eða Margarita, eins og
hvm er kölluð nú), dóttir hertogans af Brúnsvík. Myndin er tekin
af brúðhjónunum ásamt brúðkaupsgestum. T. h. við brúðhjónin
er móðir brúðarinnar, þá Georg Grikkjakonungur og hertoginn
af Kent.
það tvíhlóð jeg á stuttri stund
rjett utan við Viðeyjartaglið.
Þá fengu menn oft góðan afla
hjer í sundunum og á Kolla-
firði. Fiskur er þar enn, ef
menn bæri sig eftir honum þeg-
ar hann gengur. Og jeg tala nú
ekki um Hvalfjö»-ð. Þar er alt
af fiskur. Hann fer að ganga
í Hvalfjörð. um lokin, opna
bugtina inn í djúpið. Það
er ekkert að marka þótt ekki
verði vart fyrir utan fjörð. Fisk-
urinn legst 1 Hvalfjarðardjúpið,
þorskur, skata og vsa,en djúpið
nær frá Grafarmel og alla leið
inn undir Fossá. Þegar afi minn
var að alast upp á Hurðarbaki
í Kjós, var það venja á haust-
in, þegar útfall var í rökkrinu,
að fara niður í fjoru og seila
upp skötu, sem lá 1 lónum.
Margan góðan dráttinn hefi jeg
fengið í Hvalfirði. Einu sinni
fekk jeg þar 12 lúður í einum
róðri. Sú þyngsta var 180 pund.
Jeg seldi þær dönskum manni
á 10 aura pundið. Thomsen
bauð mjer sex aura í pundið,
en 15 aura daginn eftir.
í Hvalfirði hlýtur að vera
gott að fiska í net, en þau þurfa
að vera djúp og með sterkum
teinum. Og minst 10 net á bát,
svo að það er nokkuð dýr út-
gerð.
Þá eru nú góð miðin á
Gjögrahrauni og í Grænál, út
af Hvaleyri. Eða þá í krikan-
um sunnan við Rennurnar og
þar meðfram hálsinum. Það eru
öruggustu fiskimið, sem jeg
þekki, en fáir rata nú á þau,
eða vita hvenær á að fiska þar.
Og svo er Leiran vestur af
Rennunum, mið þegar Varma-
lækjarmúli er kominn fram
undan Akrafjalli. Þar var það
talið mannsverk að draga 20
skötur á klukkutímanum, og
einu sinni dró jeg þar 80 skötur
á fjórum klukkutímum.
ójá, margt hefir maður nú
reynt, karl minn, en heilsan er
fyrir öllu. Og hún hefir verið
stálslegin altaf. Fyrir 9 árum
kom þó einhver lympa í mig.
En þá var jeg læknaður í
draumi. Og það var nú svo,
að mig dreymdi að jeg var
kominn austur á Þingvöll og sat
þar á steini svo sem línulengd
frá öxará. Sá jeg þá tvo menn
ganga suður með og stefna að
Kárastaðavör. Horfði jeg nokk-
ura stund á eftir þeim, en er
jeg leit mjer nær, sá jeg að
maður sat við hliðina á mjer.
Hann spurði hvort við ættum
ekki að fara á eftir hinum, og
heldum við svo á stað. En þeg-
ar kom vestur með ósnum
kvaðst jeg ekki vilja fara
lengra; jeg væri ónýtur í fót-
unum til gangs, en það væri
annað ef jeg væri kominn aust-
ur yfir .ósinn. Hann kvað ein-
hver ráð myndi vera með það
að koma mjer þangað. Og svo
er ekki að segja af því, að við
svifum þarna yfir og lentum
á sljettri klöpp með grasi grón-
um lautum tveggja megin. Þá
segir maðurinn: Þú ert lasinn.
En það getur skeð að jeg geti
hjálpað þjer. Þá þarf jeg að
reisa hjer tjald.
Og áður en orðinu slepti var
tjaldið komið. Þar lagði hann
mig á eitthvert hægindi og
stakk málmplötu, með álímdum
áletruðum blöðum beggja meg-
in, í brjósvasa minn. Setti þá að
mjer hroll. Lá jeg svo nokkra
stund og kólnaði meir og meir.
En úti við tjalddyr var hrúga
af einhverjum hvítum slæðum.
Tókust þær nú á loft og lögð-
ust yfir mig. Fór mjer þá þeg-
ar að hlýna aftur og smáhlýn-
aði þangað til mjer var farið
að líða vel. Þá vaknaði jeg og
var albata.
Síðan hefi jeg ekki kent mjer
neins meins, nema hvað jeg fæ
köst í höfuðið stöku sinnum og
gleymi þá öllu. En svo er jeg
ágætur á milli. Og sjónin er
nokkuð góð ennþá, og skapið
sama og það var.
Það er satt. Sigurður hefir
ekkert elst seinustu 10 árin.
A. ó.