Lesbók Morgunblaðsins - 12.03.1939, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
73
_ r
Ferð um Odáðahraun
IA östudafriim 2!). júlí löjrðum
-*- við þrír, Stet'án Gunnbjörn
Eu-ilsson, Edvarð Sigurgeirssou og
jeg af stað í bíl suður í Iíerðu-
breiðarlindar. Etluðum við að
dvelja í nykkra daga í óbygð-
uni. ganga á Herðubreið ef tæki-
færi byðist og fleira. Þykkviðri
var og súld og veðurspá slæm, en
veðurbreytingarnar eru svo örar
bjer á landi, að meiri líkur eru
til að vel rætist úr, ef lagt er af
stað í slæmu veðri, heldur en ef
beðið er eftir bjartviðri.
Á laugardagsnóttina var gist við
Nýjabraun á Mývatnsöræfum, en
]>aðan var haldið snemma á laug-
ardagsmorgun og ekið í slóð
Ferðafjelags Akureyrar frá 17.
júlí. Þoka var og súld þegar lagt
var af stað, en ]>e<rar kom suður
undir Grafarlönd, fór að ljetta
undir í suðri og var orðið úr-
komulaust og bjart til jökla, ]>eg-
ar í Grafarlönd kom. Við ókum
frá Nýjahrauni að Lindará á að-
eins 3 klst. Dálítill dráttur var í
Lindaánui, og ]>ótt hún gæti tal-
ist fær með bíl, þá vildum við
ekki eiga það á liættu, að bíllinn
festist í bakaleið, svo við ákváð-
um að ganga suður í Lindarnar.
Auk bílstjórans og okkar voru
2 menn í bílnum, sém ætluðu með
honum til baka, o<r hjálpuðu l>eir
okkur til að bera farangurinn
suður í Lindarnar, en sú ganga
tók 2 tíma.
Eftir skarama dvöl í Lindunum
liurfu samfylgdarmenn ökkar
aftur til baka. Oku þeir uin
kvöldið aftur' út að Nýjahrauni
og eru úr söguniíi.
★
Stöðugt birti í lofti og var dá-
samlega fagurt í Lindunum um
kvöldið. og revni jeg ekki að lýsa
]>eirri litauðgi ou fegurð, sem þar
gat að líta.
Kl. 5Vá á sunnudagsmorguniiin.
31. júlí, var lagt af stað upp að
Herðubreið. Þokuslæðingur hafði
xerið á Herðubreið um nófl.ina, eu
sýnilégt, ..ð lian.i :nundi hverf.i
er fram á dagiun kæmi.
Hjeldum við suður með fjaltinu,
eftir þröngri dalskoru, lík'ega
gömluin sprungudal, og geugiuu
síðan upp á öxl, sem skagar suð-
austur frá fjallinu. Þaðan sáum
við þröngt gil, sein gekk upp eftir
suðurhorni fjallsins. Snjófönn íá
í mestuin hluta gilsins, en þó var
húu slitin af 2 litlum klettabeltum,
sein sýndust sæmilega kleif. Ákváð
um við að reyna þarna uppgöngu.
Þegar við vorum komnir nokkurn
spöl up]> í gilið. hurfum við þó
frá þeirri fyrirætlun, ekki vegna
þess, að við eigi teljum fært þarna
upp, heldur af þeirri ástæðu, að
stöðugt grjótflug var í gilinu.
Komu hnefastórir hnullungar
með st.uttu millibili og geysihraða
niður fönnina og þurfti að gæta
allrar varúðar að verða ekki á
vegi þeirra. Einkum gat * þetta
verið háskalegt, ef ]>oka skylli yf-
ir. svo eigi yrði sjeð til ferða
þeirra.
Við hjeldum þvínæst suður og
vestur með hömrunum. Gekk sú
ferð seint, yfir móbergshryggi, gil
og lausar grjótskriður. Eftir langa
mæðu komumst við vestur fyrir
fjallið og fengum þar ágætan upp-
göngustað, en það var á sama Stað
sem þeir Dr. Reck og Sigurður
Sumarliðason gengu á Herðubreið
1908. Hamrarnir liafa þarna á
litlum parti sprungið fram og
situr fvllan neðarlega í skriðunni
Er því aðeins brattar skriður og
snjófannir upp .ið ganga, og ]>ar
sem snjórinn var liæfilega mevr.
geltk það mjög greiðlega. Þegar
upp á brúnina kom. var ennþá
eftir uokkur spölur á hátiud fjalls
ins, en engar hindranir voru á
þeirri leið.
Hátoppurinn er norðurbrún á
allmiklum og fögrum gíg. Giska
jeg á, að gígurhin sje um 200—
250 m. í þvermál og uin 100 m.
djúpur. f botni hans var lítil, fros-
in tjörn, eu hliðarnar þaktar snjó
Á hátindinum höfðu 3 steinar ver-
ið lagðir hver ofan á annan, og
voru það einu vegsummerkin, sem
voru sjáanleg. eftir þá, sein áður
liafa gengið á fjallið. Skildum við
þar eftir skíðastaf <>g skárum í
hann fangamörk okkar. mánaðar-
dag og ár. Væntuni við þess, að
hann endist, þangað til næsta úpp-
ganga verður gerð á fjallið.
★
Svált var á tindinúm og vetrar-
legt, þungur vestanstrekkingur og
þokuslæðingur annað veifið, og
hreytti snjókornum úr þokuuni.
Móbergsmyndanir sunnan í Bræðrafelli. — Móbergsklettarnir að
mestu þaktir hraunkápu. — Myndiríiar tók Edv. Sigurgeirsson,