Lesbók Morgunblaðsins - 08.12.1940, Side 1

Jfttorðiutlil&ftðim*
49. tölubla?. Sunnudaginn 8. desember 1940. XV. árgangfur.
Einhuga sigurviss þjóð
FRJETlABRJEF FRÁ ENGLANDI
Englendingur einn, sem var hjer á landi í stunar, en fór
hjeðan í haust heim til sín, gaf Morgunblaðinu fyrirheit um,
að hann skyldi senda blaðinu frjettabrjef, er hann hefði verið
það lengi heima í Englandi að hann hefði fengið tækifæri til
að afla sjer nákvæmrar vitneskju um það, hvernig þar er um-
horfs, hvað sannast er um viðureignina í loftinu og hvaða hug-
ur ríkir með þjóðinni. Brjef hans, sem hann ritar um miðjan
nóvember, fer hjer á eftir.
egar jeg kom til Englands átti
jeg ekki von á neinu góðu
Loftárásirnar voru þá í algleym-
ingi, og talað um að innrás væri
yfirvofandi á hverjum degi. En
jeg liafði ekki fyrr stigið fæti á
land ,en jeg sá, að hressandi and-
rúmsloft var með þjóð minni.
Henni hafði aukist hugur og þrek
við hörmungar og eríiðleika og
við að sjá hvernig fór fyrir Frakk-
landi. Öll þjóðin var önnum kaf-
in. Alt var hjer með öðrum svip
en útvarpið þýska vildi vera láta
í áróðri sínum, er talaði um úr-
kynjaða þjóð, sem vildi berjast til
síðasta blóðdropa — Frakka. Hjer
var þjóð að verki, örugg með sig
og ákveðin að mæta þeim hörð-
ustu árásum sem hún nokkru sinui
hefir mætt.
Styrjöldin hafði vakið þjóðina
til dáða.
Síðan jeg kom hefi jeg gengið
úr skugga um, að frásagnir breska
útvarpsins um tjónið í loftárásun-
um eru rjettar og sannleikanum
samkvæmar. Þar hafa verið gefn-
ar sannorðar lýsingar á barátt-
unni um yfirráðin í loftinu yfir
Englandi.
Flugvjelatjónið.
Síðan um miðjan október hafa
Þjóðverjar hætt að gera hinar
miklu loftárásir sínar að degi til.
Þær hafa kostað þá 2719 flugvjel-
ar og sýnt hve lítilsmegnugar hin-
ar margumtöluðu steypiflugvjelar
þeirra ern, þegar þær mæta
„Hurrieane“- og „Spitfire“-flug-
vjelunum bresku. Hjer eru þó að-
eins taldar þær flugvjelar, sem
vitað er um, að skotnar hafa ver-
ið niður. En Þjóðverjar hafa mist
fleiri, því margar hafa orðið fyrir
það miklum skemdum í loftbar-
dögunum, að þó þær hafi ekki
hrapað til jarðar á staðnum, þá
hafa þær ekki komist til bæki-
stöðva sinna.
Á þessu sama tímabili mistu
Bretar samtals 769 flugvjelar.
Undravert er það, hve margir
flugmanna bjargast í fallhlífum
úr flugvjelum þeim, sem far-
ast. Og þar eð loftbardagarnir
hafa átt sjer stað yfir Englandi,
þá hafa þeir þýskir flugmenn, er
björguðust, verið teknir til fanga,
en bresku flugmennirnir verið til-
búnir að leggja til orustu að nýju
næstu daga. í flestum þeirra 763
flugvjela, sem Bretar mistu, var
aðeins einn flugmaður. En í þýsku
sprengjuflugvjelunum er 3—4
manna áhöfn. Þeir hafa því mist
yfir 6000 flugmenn, er farist hafa
eða verið teknir til fanga. Þetta
tjón þeirra er þeim miklum muu
tilfinnanlegra en flugvjelatjónið,
því erfitt er fyrir þá að fá flug-
menn í skarðið.
Varnir hinna fáu.
Flugher Breta getur íagnað því,
að hafa að miklu leyti komið í
veg fyrir eða dregið úr árásum
hins þýska flugflota, sem hingað
til hefir verið talinn svo öflugur,
að enginn gæti honum viðnám
veitt. Fyrir afrek þessi hefir
breski flugherinn hlotið alþjóðar
þökk. Því, eins og Churchill for-
sætisráðherra komst að orði.
„Aldrei í nokkurri viðureign, sem
háð hefir verið í sögunni, hafa
eins margir átt eins fáum eins
mikið að launa“.
Nýlega kvað stjórnarfulltrúi
Bandaríkjanna í flugmálum upp
þann dóm um breska flugherinn,
að hann stæði að öllu leyti fram-
ar þýska flugflotanum, nema að
því er snertir fjöldann. Og það er
þess vegna, sem breski flugflot-
inn hefir staðið sig eins vel og
raun er á orðin.
Hvað hefði orðið um London og
aðrar stórborgir landsins ef á-
standið hefði verið eins og það var
í Hollandi, varnirnar engar eins