Lesbók Morgunblaðsins - 01.03.1942, Blaðsíða 16

32
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
FJAÐRAFOK
Kvöld nokkurt átti Mark
Twain að halda fyrirlestur
í Washiugton. Þegar tími var koiu
inn til að fyrirlesturinn byrjaði,
kom hár, grannur maður fram á
ræðupallinn, klæddur veislufötum.
Hann ávarpaði mannfjöldann eft-
irfarandi orðum: „Herrar mínir
og frúr, mjer er það sönn ánægja
að bjóða þenna fríða áheyrenda-
hóp velkominn á þenna merkilega
fund.
Washingtonbúar hafa lagt hart
að sjer til að fá hingað þenna
stórmerka heiðursmann, sem hjer
talar í kvöld. Jeg skal segja ykk-
ur frá því hve erfitt var að
tryggja okkur nærveru hans. Það
var ekki nóg að við yrðum að
reikna með hinni miklu þóknun,
sem hann heimtaði fyrir fyrirlest-
urinn, heldur urðum við að lofa
að greiða ferðalag hans fram og
aftur frá New York. Láta honum
í tje vagn til og frá járnbrautar-
stöðinni og greiða gistihúsreikn-
ing hans. Þetta er orðin töluvert
há upphæð, get jeg sagt ykkur.
En við vorum ákveðnir að fá það
besta, sem hægt var að fá fyrir
ptninga. Og nú, herrar mínir og
frúr, leyfi jeg mjer að kynna
fyrir ykkur Samuel L. Clemens,
öðru nafni Mark Twain“.
Ræðumaður stóð kyr á sama
stað. Enginn annar stóð á fætur.
Að lokum varð áheyrendum ljóst,
að sá sem hafði talað, var enginn
annar en Mark Twain.
★
í Vesturríkjum Bandaríkjanna
rná víða sjá einkennilegar áletr-
anir á legsteina í kirkjugörðum.
Hjer eru fáein dæmi:
1 Cripple Creek, Colorado, er
þessi:
„Hann kallaði Bill Smith lyg-
ara“.
í Dodge City, Kansas, eru m.
a. þessar tvær:
„Spilaði með fimm ásum.
Spilar nú á englahörpu“.
„Jake, með skammbyssuna á lofti,
sem bauð sig fram í sýslumanns-
embætti.ð 1872. Strauk frá sýslu-
mwminum 187fi. Grafinn 1876.
Tónskáldið Rossini komst ein-
hverju sinni í kynni við söngkonu
með contraaltorödd, sem aðeins
gat sungið eina nótu vel, en það
var B-flat. Tónskáldið var þó ekki
af baki dottinn, heldur bjó til
aríu, þar sem þessari söngkonu
var ekki ætlað neitt annað hlut-
verk en að syng'a B-flat, en
hljómsveitin ljek undir lagið
sjálft.
★
Auglýsing í blómaverslun í New
York: Viðskiftavinir eru vinsam-
legast beðnir um að segja ekki
með hverri pöntun „Fallegt, fal-
legt, fallegt". Þjer bakið sjálfum
yður áhyggjur og það fær á af-
greiðslufólkið að heyra stöðugt
„hafið það fallegt". Pöntun yðar
mun verða afgreidd eftir bestu
getu, án óþarfa áminninga.
★
ÞAÐ er sagt, að í fyrsta hand-
riti Buffalo Bills, en hann var
frægur amerískur reyfarasagna-
höfundur, hafi hvorki verið punkt
ar nje upphafsstafir. „Lífið er
of stutt', sagði Bill með talsverð-
um þjósti, „til þess að maður faiú
að búa til stóra stafi, þar sem
litlir stafir nægja.
★
Spanski listmálarinn Velasques
var ekki einn af þeim sem trúa
því, að best »je að vera með nefið
ofan í þvi sem menn eru að starfa.
Sköftin á penslum listamannsins
voru um tveir metrar á lengd.
★
veir lærðir menn vestur í
Ameríku, Dr. L. S. Cottrell
og E. W. Burgess prófessor í
Chicago, halda því fram, að meiri
líkur sjeu til að hjónaband yðar
verði hamingjusamt, EF:
Tilhugalíf yðar var 4—5 ár.
Þjer eruð ekki einkabarn. Þjer
voruð giftur í kirkju. Þjer áttuð
heima í sveit í uppvextinum.
Yður þykir vænt um föður yðar
og móður. Konan vann fyrir sjer
áður en hún giftist. Þjer skiftið
ekki oft um húsnæði. Konan er
ári eða meira eldri en eiginmað-
urinn.
★
— Hvers vegna hafið þið altaf
svona smávaxnar barnfóstrurf
— Svo að það verði ekki eins
vont fyrir barnið að detta, þegar
hún missir það.
★
Dugleysinginn hugsar sig áfram,
atorkumaðurinn erfiðar sig áfram.
★
Spænskir málshættir um ást og
hjónaband: Ást er sjúkdómur, sem
maðurinn sækist eftir. Þar sem sáð
er ást, vaxa engir þyrnar. Fyrsta
konan er frá guði, önnur frá
mönnum, þriðja frá djtjfllnum.