Lesbók Morgunblaðsins - 12.04.1942, Síða 1

^HerattnMaðsinð
8. tölublað. Sunnudagur 12. apríl 1942. XVII. árgangur.
l«*foldarpr*ntsml0ja h.t.
$o<x>ooooooooooooooooooooooooooooooooooooo>ooo<x>ooooooooo<<
Jón Magnússon:
LAND og DJOÐ
Lancl og þjóð er orðið eitt.
Annars væri hvorugt neitt.
Götu vora helgað hefur
hetja mörg er fallin sefur,
fyr sem stríddi þjáð og þreytt.
Sjórinn, haginn, heiðin, skaginn
huga barnsins að sjer vefur.
Mæðra og feðra arfur er
alt, sem fyrir sjónir ber.
Öll þín sorg og öll þín tár,
öll þín kvöl í þúsund ár,
öll þín frægð og gæfugengi
grípur vora hjartastrengi,
hver ein minning sæt og sár. .
Slungið harmi, barm frá barmi
bergmál tímans varir lengi.
Undir logar orka hljóð:
alt, sem gerir menn að þjóð.
Því var ei til einskis gjörð
æfi vorrar ganga hörð.
Alt, sem tímans óró gleymir,
alt í helgum sjóði geymir
andi og mold þín, móðurjörð.
Lífs þíns óður, æstur, hljóður
eins og lind um hjartað streymir.
Guði vígt og eilíft er
alt, sem fagurt býr með þjer.
i
ooooooooooooooooooo