Lesbók Morgunblaðsins - 12.04.1942, Blaðsíða 8

120
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
iiiiiiiiiiiiiMiiiiimmiiiiiHiiiiiiiMiiiiiiitiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiMiimiiiiiimiiiimitiiiiiiiiiiiiiU
FJAÐRAFOK
TiiiiiiiiiiiiiiimmimmiiMiimiiiiiiiiiim j\ iiiiimim 111111111111111111111111111111111111'
einmitt vegna þess að þeir lýstu
loftslagi og öðru satt og rjett,
hafa orð þeirra Verið vefengd af
fræðimönnum öld eftir öld. Vegna
þess að hin sanna lýsing ríður í
bága við rótgróinn misskilnjng,
þaularfgengan og almennan, hef-
ir hinn mikli snildarmaður, Pyt-
heas, verið gerður að ósanninda-
manni. Hefir hann legið undii'
röngum dómi um aldaraðir.
Hin sama saga hefir endurtekið
sig í lífi Vilhjálms sjálfs. Þegar
hann lýsti af eigin sjón hinu „vin-
gjarnlega norðri“, þar sem alt mor
ar af lífi,' þá mætti hann fyrst
grimmum dómum, af því að þetta
var svo gerólíkt norðri hinna við-
urkendu vísindamanna — hinum
lífvana helheimum, sem í raun
rjettri voru þó hvergi til nema
í ímvndun manna.
★
Ein deildin í safni VilhjálmS'
fjallar um næringarefnafræði. Er
þar hægt að kynnast tilraunum
og rannsóknum sem gerðar hafa
verið á því sviði um víða veröld.
í þessari deild, eins og hinum,
eru spjöldin í spjaldskránni með
tveimur litum, hvít og bleik. Tákn
ar annar liturinn bundnar bækur
í hillum en hinn bæklinga, tímarit
og pjesa sem flokkað er eftir efni.
Er í hinum síðarnefnda flokki
ýmislegt af hinu allra verðmætasta
sem safnið hefir að geyma, þótt
það láti oft 1ítið yfir sjer að ytra
átliti. Þótt fjölyrt hafi nú verið
um hina íslensku deild í safni
Vilhjálms Stefánssonar, þá er hún
lítil og ófullkomin borið saman
við landfræðisafnið. Er það svo
mikið, að fá munu slík í eins
manns eigu.
Sú deildin, sem mest er um
vert, fjallar um norðrið. Það safn
ber af öllu, sem til er á því sviði.
Þar eru bækur á næstum því öll-
um tungumálum heims, og mun
fátt af merkum bókum er fjalla
að einhverju leyti um kuldabeltið,
sem ekki eru þarna saman komn-
ar.
★
Jeg vil ekki ljúka þessari ófull-
komnu lýsingu án þesS að geta
um það sem öðru fremur gerir
þenna stað aðlaðandi, en það er
hið andlega andrúmsloft, hin lát
I þessari Lesbók birtast hjer í
* fjaðrafokinu eingöngu ame-
rískar sögur, sem eru sannar, þó
margar þeirra sjeu spaugilegar og
csennilegar.
Sögur þessara hafa birst í ame-
rískum blöðum. Sennilega verða
lesendur sammála um, að sumar
þeirra hefðu hvergi getað skeð
nema í Ameríku: —
★
Drukkinn ökumaður einn í Lo
uisville sofnaði í vagni sínum.
Múlasninn, sem gekk fyrir vagn-
inum, fór beina leið á lögreglu-
lausa prúðmenska og einlæga
hlýja, sem jafnan fylgir Vilhjálmi
Stefánssyni. Kona hans virðist og
hafa alt það til að bera sem prýða
má heimili hans. Þau hafa milli
tíu og tuttugu ár verið vinir og
samverkamenn og enn skila þau
a. m. k. 70 stunda vinnu á hverri
viku. Þrátt fyrir það virðast þau
jafnan hafa nægan tíma til að
sýna alúð og gleðjast með vinum
sínum á barnslega glaðan og ein-
lægan hátt. Kemur mörgum ís-
lendingi á óvart að heyra frúna,
sem er ameríkani, fara með ís-
lensk lög og ljóð svo vel, að sæma
myndi hverri íslenskri konu.
(Það mun mörgum kunnugt, að
hinn nafnkunni hugvitsmaður Dr.
Hjörtur Þórðarson í Chicago á
afar merkilegt og verðmætt bóka-
safn, sem af ýmsum hefir verið
talið besta bókasafn í einstaklings
eigu í öllum Bandaríkjunum. Hef-
ur þess safns víða verið getið, þótt
engin rækileg lýsing þess hafi því
miður birst á íslensku. Hins vegar
mun fáum mönnum hjer á landi
vera nokkuð kunnugt um hið
mikla bókasafn Dr. Vilhjálms
Stefánssonar, sem hjer er sagt frá.
Er því Morgunblaðinu sjerstök
ánægja að birta þessa grein. Ef
einhverjir menn vildu senda þess-
um fræga landa vorum bækur
sínar, þá er heimilisfang hans: 67
Morton Street, New York City,
U. S. A.).
400 Riverside Drive 4. febr. 1942.
Steingrímur Arason.
stöðiua og stöðvaði þar fyrir
framan.
★
Nýlega vildi það til í Salt Lake
Citv, að einhver stal þvotti af
snúrum frá frú Lorus Jackson.
Tveimur vikum síðar var þvotta-
vjel sömu frúar stolið.
★
Það vildi til í Kansas Citty, að
vindhviða feykti 270 dollara ávís-
un af skrifborði Wyatts nokkurs.
Hann fjekk ávísunina senda í
pósti nokkrum dögum síðar frá
Mendota^ sem er 200 km. frá
Kansas. — f Charlestown tapaði
póstmaður einn vasahnífnum sín-
um. Ilonum datt í hug að hnífur-
inn liefði lent í póstpokum, sem
hann hafði verið að afgreiða og
skrifaði 14 póstmeisturum til að
reyna að grafast fyrir hnífinn.
Hann fjekk 16 vasahnífa senda.
★
Hjón ein í Van Nuys í Kali-
forníu, sem vildu selja hús sitt
og kaupa annað, lögðu inn tilboð
á afgreiðslu blaðs, þar sem birst
hafði freistandi auglýsing um hús
til sölu. Þau komuts að því
skömmu síðar, að þau höfðu svar-
að sinni eigin auglýsingu.
★
í Portland fór alsgáður lögreglu
þjónn ofan í vasa drukkins manns
og dró upp höggorm.
★
í bókasafni í Fort Devens var
lánuð út bókin ‘Handbók slátrara1.
Þegar bókinni var skiklað aftur,
var í henni bókmerki — bókmerk-
ið var svínakjötssneið.
★
Maður einn, sem var að veiða
endur( skaut, en misti marks —
en í sömu mund stökk aborri inn
í bátinn hjá honum.
★
Henry nokkur Steen í Coquit-
lam fann að eitthvað var undir
sóla á skómim hans. Hann beygði
sig niður til að taka þessi óþæg-
indi burtu og kom þá í ljós, að
undir sólann hafði klestst 100
dollara seðill, 20 dollara seðill os
10 dollara seðill.