Lesbók Morgunblaðsins - 19.04.1942, Blaðsíða 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS '
123
skjálfa og brosti sællega. Þa
segir hann snögglega alvörugef-
inn: „Guðmundur, mjer er orðið
ilt, jeg er að fá óráð,-----mjer
er ilt í höfðinu — mjer finst jeg
vera að hólgna allur á höndum og
fótum“. Skömmu seinna var sá
iiægláti og þegjandi maður farinn
að syngja „slagara11 og „úr allri
iiættu“.
í annað sinn, er tjöld vor rifn
uðu á þessum slóðum, var Luise
Ullrich með í förinni. Upp við há
jökulinn í 36 tíma ofsahríð urð-
um við að dvelja 4 í 2ja manna
tjaldi eftir að aðaltjaldið rifnaði.
Uó var rúm til að elda margrjett
aðan afmœlisveislukost í tjaldinu,
enda stóð gildið alla nóttina og
til hádegis næsta dag, en þá var
komið fagurt veður.
Slíkar hugsanir heimsækja mig,
er jeg hlusta á veðurgnýinn á þak-
inu. Kl. 5 um morguninn koma 2
Uienn fannbarðir í skálann. Tjald
þeirra er rifið, en farangur ó-
skemdur. Kl. 7 koma aðrir tjald-
t*úar úr tjaldi nr. 2, en þriðja
tjaldið hefir skemst lítilsháttar
skarafoki. Til þess að ljetta á
skálanum byrjum við því að grafa
snjóhús ofan í hjarnið norðan við
skálann. Veðurhæðin er ennþá
uiikil og snjóborgirnar, sem við
öygðum um kvöldið, hafa eigi
staðist skarafokið og veðurofs-
ann, samskeytin milli snjóköggl-
anna opnast og áveðurshliðin jest
upp af ísplötum og skara, er sífelt
dynur á húsunum.
Hvelfingar grafnar í hjarnið
eru öruggar vistarverur. Við höf-
Um sjerstök tæki til að grafa þær
jun' í hengju, svo að gólfið er lág-
Ðraumadal.
rjett, íssagir, íshakar og stungu-
skóflur ganga mann frá manni.
Verkfræðingar og hagleiksmenn
mynda hvelfingar, er hvíla á súl-
um, í veggjunum eru auk þess
skápar og skot fyrir hvaðeina. Nú
tók að kólna í veðri, mælirinn
sýndi -f- 19 stig og var því kulda-
legt um að litast hjá snjóhúsabu-
um. Voru þær vistarverur því kall
aðar Norðurvígstöðvar eða Mur-
mansk.
9 stúlkur bvgðu sína eigin
hvelfingu, og er það ábyggilegn
fyrsta snyrtistofa, sem gerð hefir
verið á íslandsjöklum. Kölluðum
við þar Donetsvígstöðvar, en tjald-
búðirnar Staraya Russa, sökum
þess að þær yoru mest aðþrengd-
ar, en hinsvegar vildu kappar þar
eigi gefast upp.
Við Krímbúar í skálanum olíu-
litlir og kolalausir, tókum þó við
þeim. er gáfust upp á öðrum
stöðvum.
Laugardag fyrir páska var fag-
urt um að litast, er út var komið
um nóttina. Má gera ráð fyrir
að frostið hafi komist upp í 25—
27 stig, því kl. 7V2 var 20 stiga
frost.
Nú var fólk árla á fótum, því
völ var á margháttuðum ferðalög-
um um jöklana.
Vigfús Sigurgeirsson hafði nóg
að starfa við kvikmyndatökur,
enda ljetu „stjörnurnar“ eigi
standa á sjer. Þarna voru ýrvals-
kappar úr ýmsum íþróttafjelögum
og meyjaval. Um daginn var farið
um Goðalandsjökla og Heljar-
kamb, enginn taldi eftir sjer að
gína yfir 300 metra hengiflugi
eða.íenna sjer á glerhörðum skara
400 metra snarbratt ofan að upp-
tökum Skógár fyrir Vigfús. Á
gígasvæðinu austanvert við skal-
ann var fljúgandi færi, laus mjöll
á harðfenni.
LTm miðjan dag opnaðist útsýn-
ið til norðurs og Tindafjalla,
Torfa- og Kaldaklofsjökull blik-
uðum við sjóndeildarhring, var nú
alt andstrevmi og hrakningar úr
sögunni.
Hátíðisdagarnir voru skínandi
bjartir. Sumir notuðu þá tækifær-
ið til að ganga á Mýrdals- og
Eyjaf jallajökiil, en aðrir *voru að
basla í hengjum og jökulgjám fyr-
ir filmuna með ísaxir, línur, 8-
ydda brodda, ísfleina og öryggis-
lása. Kappar þessir a la Trenker
Framh. á bls. 126.
Snjóhengjur á