Lesbók Morgunblaðsins - 24.05.1942, Page 1
14. tölublað. Sunnudagur 24. maí 1942. XVII. árgangur.
lufuliUrptMUautJ* k.1.
O/fert Ricatd:
Hvítasunna
erdtir
^ei/a^s ana'a í
Texti: Post. 2 : 22—41.
Vjer skulum byrja á því að
íhuga það, sem gerðist hinn fyrsta
Hvítasunnudag.
Vjer vitum, að þann dag kom
heilagur andi, eins og aðdynjandi
sterkviðris „og fylti húsið“, þar
sem lærisveinarnir sátu. Og vjer
vitum einnig, að heilagur andi
hafði verið til fyrr en þetta. Hann
sveif yfir vötnunum, þegar heim-
urinn var skapaður. Hann kom
yfir spámennina á dögum hins
gamla sáttmála. Ilann steig niður
í dúfu líki, þegar Sonurinn var
skírður í Jórdan og bjó í honum
í ótakmarkaðri gnægð. En þegar
spámennirnir og Jesús töluðu um
hann, þá töluðu þeir mest í lík-
ingum og með táknum og töluðu
Kieira um aðgerðir hans en sjálfan
hann. Hann var eins og eldur-
inn sem lýsir og vermir og hreins-
&r. Hann var eins og vindurinn
sem enginn hefir sjeð, en mátt
hans þekkjum vjer þó. Hann er
eins og regnið, sem frjóvgar jörð-
ina. Hann kemur eins og dúfan,
nieð skilaboð ofan að. Og á þann
*) Tnngangsorðum rðn förmála
að ræðu þessari er slept hjer
hátt kom hann og hinn fyrsta
Hvítasunnudag. Sjálfan hann sáu
þeir ekki. En þeir urðu hans var-
ir í stormþytinum og hinum eld-"
legu tungum. Jeg spurði einu
sinni fermingarbörn mín, hvernig
þau vildu gera grein fyrir heilög-
um anda? Eitt þeirra svaraði: Jeg
mundi tákna hann sem andþrung-
inn mann. Jeg furðaði mig á
þessu viturlega svari. Þessu er
einmitt þannig varið. Vjer vitum,
að andinn er sjálfstæð persóna,
þar sem hann er nefndur í skírn-
arskipuninni við hlið tveggja
merkra persóna. En sjálfur hann
tíregur sig í hlje, og verður hans
ekki vart öðruvísi en í áhrifum.
í Pjetri — þeim, sem vjer sjáum
standa uppi í þakinu frammi fyrir
þúsundum manna, býr hinn nýi
andi. Það sem nýtt er, er það, að
upp frá þeirri stundu býr hann
í öllum sem trúa; áður kom hann
aðeins yfir einstök mikilmenni.
Það sem nýtt er, er þati, að nú
er honum ætlað að búa í mönn-
unum að staðaldri, áður kom hann
yfir menn stund og stund og
yfirgaf þá svo aftur. Það, sem
nýtt er, er það, að hann kemur
sem gjöf, er Jesús sendir frá
fi'ðurvmm: nð þeir sk'lj'i. þos1-
ularnir, að nú er samband aftur
komið á við hinn uppstigna frels-
ara, nú byrjar nýr sigurleiðangur:
heiminn á að vinna Jesú til handa.
Hinn heilagi eldur logar í orðum
postulans, er hann vitnar um líf
og dauða Jesú. Stormþytur and-
ans hvín í ræðu lians, þar sem
hann boðar upprisuna. Regmiðinn
cfan að fellur hljótt til jarðar,
þar em hann vitnar til hinna
gömlu sálma og spádóma um Mess-
ías. Dúfurnar koma með vængja-
þyt, með skilaboð ofan að, þar
sem hann lýsir því, er skeð liafði
um daginn, sem kveðju frá hinum
uppstigna frelsara. í fám orðum:
ITinn heilagi andi er Guð sjálfur,
eins og hann býr með kirkju
sinni nú. Hinn umgetna morgun
var söfnuðurinn aðeins lítill hóp-
ur lærisveina sem lifðu í endur-
minningunum og í yoninni. Þeir
fundu það vel að þetta var um-
skiftatímabil, hið gamla var liðið
og horfið þeim að eilífu og hið
nýja, sem þeir áttu í vændum,
var enn ekki komið. En að kvöldi
þessa dags var til orðin kristin
kirkja hjer á jörðu, með rúml.
3000 sálum, kristin kirkja, ný-
bygð, skínandi lirein, grundvölluð
af Pjetri, en andinn hafði skapað
hana. Þoltn var npphrf Irv-
tima, saga kirkjunnar byrjaði, s;i