Lesbók Morgunblaðsins - 05.07.1942, Side 1
3ftcrg«tnMadðin$
20. tölublað, Sunnudagur 5. júlí 1942. XVII. árg&ngur.
Þegar Albert Engström
kom til Akureyrar
Sœnska gamanblaðið Strix þótti um langt skeið bera
af öllam samskonar blöðum á Norðurlöndum og þótt víð-
ar vœri leitað. Vinsældir sínar átti blaðið langmest
að þakka skopteikningum og greinum ritstjórans, Alberts
Eng&tröms. Engström var afburðasnjall maður og í svo
miklum metum, að hann var kjörinn fjelagi í sænska
akademíinu, en það er vegsauki, sem fáum hlotnast.
Engström ferðaðist hjer á landi sumarið 1911 og reit
ferðabók, Át Hácklefjall, sem hlaut strax miklar vinsæld-
ir og hefir verið gefin út oftar en einu sinni. — Hjer
fer á eftir kafli úr bókinni, og hefst frásagan á því,
þegar þeir fjelagar fara frá Siglufirði, og var ferðinni
heitið til Akureyrar.
Isólarupprás — og það er
árla, ljettum við og lögðum
frá landi í ljómandi veðri. Sól-
in vermdi eins þægilega og sum-
armorgunsólin ein getur gert
— og þá er ekki lítið sagt. Þetta
var í einu orði gerólíkt innsigl-
ingunni. 1 sólarmóðunni stóðu
fjöllin eins og fjólubláir draum-
ar — jeg á sannarlega ekki
betra orð um það. Og tindarnir
ljómuðu skærir og hvítir og
leiftrandi af snjó, svo að við
urðum að drepa titlinga kank-
víslega framan í þá. En neðst
niðri glitraði grænkan eins og
silki og flos. Við blágrýtishamr-
ana bar mökk af kríum og máf-
um. Við sáum líka svanahóp,
ef til vill hundrað saman.
Þegar við komum inn í Eyja-
fjörð, varð enn fegurra. Þar er
aðdjúpt við vesturströndina og
við fórum nálægt henni. Fyrir
mynni Ólafsfjarðar fórum við
fram hjá litlum hval og höfr-
ungavöðu. Þegar við sigldum
fram hjá Hrísey var hafið eins
og sjóðandi af lífi. Höfrungar
og alls konar fuglar, óteljandi
æður og skarfar. Og uppi í landi
sjáum við í sjónauka hesta og
fje bíta smaragða. Það gæti jeg
trúað að væri kjarngott. Wullf
varð að kvikmynda þetta. Og
lækir leiftruðu í sólskininu og
rósaský sváfu á fjallatind-
unum. Það var unaðslegt ferða-
lag.
Þetta er sagna — og sögu-
bygð, sem við förum hjá. Rjett
þar sem Eyjafjörður mjókkar
fyrir sunnan Hrísey er bærinn
Kálfskinn spottakorn uppi í
landi. Þar bjó norski smákon-
ungurinn Hrærekur, eini kon-
ungurinn, sem greftraður er á
íslandi. Hann var einn magnað-
asti fjandmaður Ólafs helga.
Sá heilagi konungur ljet blinda
hann og senda hann út hingað.
Haugur hans stendur utan við
túnið.
★
Eftir hjer um bil 6 sænskra
mílna ferð með 9 hnúta hraða
komum við að Hjalteyri, lítilli
veiðistöð með fáum húsum. Þá
geta sjófróðir eða greindir les-
endur reiknað, hve lengi við vor-
um á leiðinni.
Á bryggjunni stóð fylgdar-
maður okkar, Stephan Jonatans-
son, eins og hann skrifaði sjálf-
ur nafnið sitt á dönsku fyrir
okkur, ungur maður, sem
hafði lokið prófi við
gagnfræðaskólann á Akureyri
og var því sjerstaklega fær um
að veita okkur þá vitneskju,
sem við kynnum að þ'urfa. Með
honum var faðir hans. fyrv. al-
þingismaður, og margir hestar.
Jeg hefi gleymt að geta þess, að
í förinni var ungur Stokkhólms-
búi, Svensson að nafni. (Við
kölluðum hann gervi-Svens-
son). — Hann ætlaði að fara
með okkur til Akureyrar og
verða alþingismanninum sam-
ferða aftur til Hjalteyrar sama
dag.
Föt okkar og annan farangur
átti að senda sjóleiðis til Akur-
eyrar við tækifæri og vera þang-